این گروه از محققان در مقالهای که در مجله بیولوژیکال ساینس منتشر شده، میگویند: درست است که برای کنترل و درمان وسواس میتوان دست به دامن داروهای شیمیایی شد و از آنها برای درمان این بیماری استفاده کرد اما بهنظر میرسد روشهای کمتهاجمیتری نیز برای کنترل وسواس وجود دارد. محققان آمریکایی ابتدا، به لحاظ ژنتیک تغییراتی را روی موشها انجام دادند تا دچار وسواس شوند، سپس در بررسیهای انجام شده مشخص شد که ژنی با نام اسپاپای۳ که نوعی پروتئین برای کمک کردن به برقراری ارتباط و سازماندهی بین نورونهاست، در موشها دیده نمیشود. نتیجه آن منجر به بروز علائم نگرانی و رفتار وسواسگونه در موشها شد که خود را بهشدت تمیز میکردند. محققان متوجه شدند که نوعی گیرنده که انتقالدهنده عصبی است بهعنوان عاملی اصلی برای بروز رفتارهای غیرمعمول است که ژن اسپاپای۳ میتواند فعالیت این گیرنده را محدود کند. محققان با دادن دارو به موشها باعث شدند که این ژن در آنها فعال شود تا عملکرد انتقالدهنده عصبی را مسدود کند. با این روش، ظرف مدت چند دقیقه بیماری وسواس آنها درمان شد. در حال حاضر محققان آمریکایی بهدنبال ساخت دارویی هستند که بتوان انتقالدهنده عصبی را در انسان مسدود کرد تا شاهد درمان سریع وسواس برای افرادی بود که از این بیماری رنج میبرند. نتیجه این تحقیق در نشریه Biological Psychiatry منتشر شده است.
منبع: مجله ی سیب سبز