می‌گویند باید خون بدهم تا جوش صورتم خوب شود
با سلام. تقریبا 5 سالی می‌شود که هر روز صبح باید صورت پر از جوشم را در آینه ببینم. هر کاری کرده‌ام تا از شر این جوش‌ها خلاص شوم اما نه آنتی‌بیوتیک و نه هیچ داروی موضعی یا خوراکی دیگری تاکنون موثر نبوده است. علاقه‌ای هم به مصرف راکوتان ندارم زیرا شنیده‌ام عوارض زیادی دارد. چندی پیش از یکی از دوستان شنیدم که خون دادن و حجامت می‌تواند جوش را بهتر کند. درست است که وقتی خون کثیف می‌شود، پوست جوش می‌زند؟ لطفا راهنمایی‌ام کنید. بهتر است خون بدهم یا حجامت کنم؟ اگر کم‌خونی داشته باشم باز هم می‌توانم خون بدهم؟
آکنه با اهدای خوندرمان نخواهد شد
بروز آکنه یا جوش علل متفاوتی دارد. اصلی‌ترین عامل دخیل در بروز آن تغییرات هورمونی در سن بلوغ است که باعث می‌شود میزان ترشح چربی یا سبوم بیشتر شود و منافذ پوستی بسته شوند. به دنبال تجمع باکتری، جوش در این نواحی ظاهر می‌شود. مصرف داروهای هورمونی، غذاهای پرکالری، استرس، تغییرات هورمونی و… هم در بروز جوش دخیل است. خون دادن اما تاثیری در درمان جوش ندارد. با این حال، برخی افراد معتقدند اهدای خون به آنها کمک کرده و میزان جوش‌هایشان نسبت به قبل کمتر شده است. به نظر می‌رسد اهدای خون تاثیری روانی بر کاهش میزان جوش دارد. در واقع، بعد از اهدای خون به فرد تلقین می‌شود که حالش بهتر است و از نظر روانی آرامش پیدا می‌کند. با کاهش استرس طبیعی است که آکنه هم تا حدی فروکش کند.
دکتر مجتبی امیری
عضو هیئت‌علمی بیمارستان بقیه‌ا… (عج)
نظر طب سنتی درباره حجامت، آکنه و اهدای خون
در طب سنتی چند نوع خونگیری وجود دارد؛ مانند حجامت، زالو انداختن و… که هر یک مزاج متفاوتی دارد. در طب سنتی 84 قسمت مختلف در بدن برای خونگیری وجود دارد. هر یک از این مناطق اثر متفاوت درمانی دارند. در خونگیری طب کلاسیک، فقط از رگ اصلی خون گرفته می‌شود که از نظر درمانی در طب سنتی جایگاهی ندارد. رسوبات در دیواره رسوب می‌کند و همیشه خون سالم‌تر در مرکز لوله در جریان است. در خون دادن، سوزن خونگیر، خون مرکز رگ را می‌کشد اما در حجامت دیواره رگ باز می‌شود و خون دیواره و رسوبات و سلول‌های پیر را می‌کشد که اصطلاحا به آن خون آلوده یعنی خونی که سلول‌های پیرتری دارد، گفته می‌شود. در طب سنتی افرادی که فقط صورتشان جوش می‌زند، یعنی مزاجشان خنک است و کبد گرمی دارند. این گروه از افراد با انجام حجامت به سرعت نتیجه خوبی می‌گیرند. برخی افراد هم صورت و هم بدنشان جوش می‌زند. این افراد هم کبدشان گرم است، هم مزاجشان و نیاز به جلسات حجامت بیشتری دارند. در طب سنتی مزاج حجامت خنک است و به بدن آرامش می‌دهد و درمان آکنه است، اما خون دادن مزاجی ندارد و تاثیری در درمان آکنه نخواهد داشت. زدن روغن‌های خنک مثل گل بنفشه یا علف چای یا نوشیدن کاسنی هم می‌تواند به درمان آکنه کمک کند. مصرف کاکائو و آجیل و سس آکنه را تشدید می‌کند زیرا طبعشان گرم است.
دکتر محمد فصیحی‌دستجردی
محقق طب سنتی و متخصص بیماری‌های عفونی
اهدای خون به چه دردی می‌خورد و به چه دردی نمی‌خورد؟
بعد از تولد سلول‌های خونی در مغز برخی استخوان‌ها از جمله استخوان لگن ساخته می‌شود. هورمون‌هایی از کلیه ترشح می‌شود که تنظیم‌کننده هموگلوبین خون است، اما بدن برای تولید خون به ویتامین‌ها و ریزمغذی‌هایی هم نیاز دارد که کمبود آنها می‌تواند روی تولید خون اثر منفی بگذارد و باعث کم‌خونی شود. به‌عنوان مثال کمبود آهن و برخی ویتامین‌ها که در انواع میوه و سبزی تازه وجود دارد، زمینه‌ساز کم‌خونی می‌شود. گاهی این موضوع مطرح می‌شود که باید خون داد تا خون کثیف از بدن خارج و خون تازه ساخته شود.
همان‌طور که می‌دانید، کلیه‌ها و کبد ارگان‌های مسوول تصفیه‌کننده خون و دفع سموم بدن هستند. پس این جمله که خون ما کثیف می‌شود، درست نیست اما لازم است با روش‌های ساده و طبیعی به این ارگان‌های حیاتی کمک کرد تا بهتر خون را از سم و آلودگی بزدایند و مخصوصا در زندگی امروز لازم است رژیم سالم و مناسبی داشته باشید و با مصرف برخی نوشیدنی‌ها، گیاهان و میوه‌ها به پاکسازی بدن و تصفیه خون کمک کنید. تمیزی خون برای همه از اهمیت بالایی برخوردار است زیرا باعث پیشگیری از ابتلا به برخی بیماری‌ها می‌شود. علاوه بر این، تصفیه خون به داشتن پوستی زیبا و سالم کمک کرده و سلول‌ها را از پیری زودرس حفظ می‌کند. ضمنا لازم است با مصرف مواد غذایی سرشار از مواد مغذی و ویتامین‌ها از ابتلا به کم‌خونی نیز پیشگیری کنید.
از نظر علمی به خونی کثیف اطلاق می‌شود که در آن عفونتی در جریان باشد. درمان عفونت، خون دادن نیست؛ بلکه باید به کمک آنتی‌بیوتیک عامل عفونت را از بین برد. خون دادن به تنهایی برای خود فرد خون‌دهنده فایده‌ای ندارد اما به شرطی که در فواصل مناسب و به حجم درست خون گرفته شود می‌تواند نجات‌دهنده جان بیمارانی باشد که به دلایل جراحی، ابتلا به تالاسمی و اختلال در عملکرد پلاکت‌ها دچار کم‌خونی هستند. قبل از خون‌دهی از فرد داوطلب آزمایشاتی گرفته می‌شود و اگر فرد دچار بیماری خاصی باشد به او اطلاع داده خواهد شد. از جمله این آزمایشات می‌توان به چکاپ گلبول‌های سفید و قرمز و پلاکت‌های خونی، هپاتیت، میزان الکترولیت‌های بدن، تست‌های کبدی و کلیوی و عفونت‌های خونی و… اشاره کرد.
برخی شرایط خون دادن می‌تواند نوعی روش درمانی محسوب شود اما خونی که در این شرایط از بیمار گرفته می‌شود مناسب برای تزریق مجدد به بیماری دیگر نیست. یکی از بیماری‌هایی که در آن خون دادن مکمل درمان است، پرخونی است که در آن فرد دچار برخی علائم مانند سردرد و سرگیجه می‌شود. کنار مصرف دارو و درمان بیماری زمینه‌ای در این بیماران خون دادن هم می‌تواند علائم را کنترل کند. غیر از این شرایط در سایر موارد مثل آکنه خون دادن تاثیری در بهبود بیماری نخواهد داشت.
دکتر فریده موسوی
عضو هیئت‌علمی دانشگاه شهید بهشتی
منبع: هفته نامه سلامت