برخی مواد مغذی دارای خواص بسیار زیادی هستند. برای مثال به تازگی محققان دریافته‌اند که ویتامین D می‌تواند هر نوع خطری اعم از سرطان تا افسردگی را کاهش دهد. یا مثلا وقتی متوجه می‌شوید که در آستانه سرماخوردگی هستید، مصرف ویتامین C خود را کمی افزایش می‌دهید و یا یک لیوان آب پرتقال می‌خورید. اما در این میان مواد مغذی دیگری هم هستند که شاید کسی از مزایای آنها اطلاع چدانی نداشته باشد. یکی از این مواد مغذی، مس است.
یک ماده معدنی قدرتمند
مس اهمیت فراوانی دارد و در واقع نقش مهمی در مبارزه با التهاب مزمن، شکل‌گیری گلبول‌های قرمز و افزایش قدرت ایمنی بدن ایفا می‌کند. مس در ایجاد مایلین هم بسیار تأثیرگذار است؛ مایلین عصب‌ها را عایق‌بندی کرده و کارکرد درست سیستم عصبی شما را تأیید می‌کند. مس نقش مهمی در سنجش میزان کلسترول و گلوکز ایفا می‌کند. تحقیقات جدید نشان می‌دهد که این فلز در سوزاندن چربی بسیار حائز اهمیت است. محققان به تازگی به نقش مهم مس در بدن پی برده‌اند و بر این باورند که تأثیر آن به اندازه تأثیر ویتامین D است.
مصرف چه میزان مس کافی خواهد بود؟
یکی از دلایل نادیده گرفته‌شدن مس این است که به سختی می‌توان میزان مورد نیاز آن را تعیین کرد. در واقع تست‌های بسیار تخصصی و هزینه‌بر برای این سنجش باید صورت گیرد که اغلب هم در کلنیک‌ها انجام می‌شوند. در شرایطی که تشخیص این مسئله که دچار کمبود مس هستید کمی دشوار به نظر می‌آید، نشانه‌های شاخص متعدی در این زمینه وجود دارد که گویای آن است که باید مصرف آن را افزایش دهید.
کمبود مس با توجه به علائم آن شبیه کمبود آهن است که شایع‌ترین آن خستگی است. درد مفاصل هم از نخستین علائم بارز آن بوده و لازم به ذکر است که کمبود مس طی یک بازه طولانی می‌تواند سبب بروز پوکی استخوان شود. افرادی که دچار مشکلات سوء‌جذب هستند – در واقع هر کسی که از بیماری سلیاک یا اسهال مزمن رنج می‌برد – خطر عدم جذب کافی مس هم در آنها وجود دارد.
بهترین منابع مس
خبر خوب این است که یافتن منابع مس و مصرف آنها چندان دشوار نیست و شرایطی را برایتان میسر می‌سازد تا بتوانید یک رژیم غذایی سالم و کامل همراه با سبزیجات فراوان داشته باشید. مس را می‌توان در غذاهای گیاهی کمتر فرآوری‌شده یافت. آجیل (خصوصا بادام هندی)، میوه‌های دانه‌دار، غلات کامل، صدف خوراکی و قارچ‌ها هم حاوی مس هستند.
یکی از غنی‌ترین پایگاه‌های مس، کبد است – در واقع جایی که مس در اکثر حیوانات به میزان زیادی وجود دارد. لازم نیست که حتما برای تأمین آن از کبد حیوانات استفاده کنید، اما اگر نیاز پیدا کردید یا شرایط پیش آمد، این روش، روشی ساده برای تأمین مس مورد نیاز بدن‌تان است.
میزان مصرف توصیه‌شده برای مس، ۹/۰ میلی‌گرم در روز است. ۲۸ گرم کبد گاو حدودا دو برابر این میزان مس دارد؛ ۲۸ گرم بادام هندی حاوی ۶/۰ میلی‌گرم مس بوده و یک فنجان کلم پخته هم حدود ۲/۰ میلی‌گرم مس دارد.
هنوز برای یک شام حاوی مس برنامه‌ریزی نکرده‌اید؟ شما می‌توانید به راحتی در طول روز در وعده‌های مختصر، مس مصرف کنید. برای آنکه در وعده‌های غذایی‌تان به قدر کافی مس وجود داشته باشد، به دستورالعمل پیشنهادی ما توجه کنید:
صبحانه: سه‌چهارمِ فنجان غلات کامل (حاوی حدود ۱/۰ میلی‌گرم مس) ، یک فنجان توت فرنگی (حاوی ۰۷/۰ میلی‌گرم)، شیر کم‌چرب و یا هر نوع شیر دیگر
ناهار: سوپ عدس با اسفناج (حدود ۵۸/۰ میلی‌گرم)، یک‌سومِ فنجان حمص (حاوی ۵/۰ میلی گرم) ، ۲۸ گرم بیسکوییت غلات کامل (حاوی ۱/۰ میلی‌گرم)، پرتقال (۰۶/۰ میلی‌گرم)
شام: ماهی کبابی همراه با نصف فنجان قارچ قهوه‌ای (۱۸/۰ میلی‌گرم)، یک فنجان مارچوبه (۳/۰ میلی‌گرم)، نصف فنجان برنج قهوه‌ای (۱/۰ میلی‌گرم)، سالاد با ۲ فنجان کاهو (حاوی ۰۵/۰ میلی‌گرم)
مصرف بیش از اندازه
زمانی که متوجه شوید مس برای سلامتتان چقدر مهم است، تمایل زیادی پیدا خواهید کرد تا مکمل‌های آن را تهیه کنید. اما پیشنهاد ما این است که این کار را انجام ندهید. دوز مطمئن مصرف مس، تنها ۱۰ میلی‌گرم در روز است و اگر میزان زیادتری از این مقدار را مصرف کنید، به داخل رگ‌هایتان رسوب پیدا می‌کند. ممکن است در دهانتان طعم فلز احساس کنید، حالت تهوع داشته باشید و حتی دچار سیروز کبدی شوید. اما این هشدار تنها درباره استفاده از مکمل‌ها وجود دارد و تقریبا غیرممکن است که بعد از خوردن غذاهای سرشار از مس، دچار مسمومیت شوید.
منبع: health
ویارهایی که می‌توانند نشان‌دهنده بیماری باشند