در همه جای دنیا، بسیاری از بیماری ها با باورهایی نادرست همراه هستند. هر چه این بیماری ناشناخته تر باشد، طبیعتا این باورها افزایش می یابد.
بنابراین، عجیب نیست که نام اوتیسم تداعی کننده بعضی پیش فرض ها و تصورات نادرست باشد. تصوراتی که اگر اصلاح شوند، هم در پذیرش این بیماران و هم در درمان آن ها می تواند موثر باشد. بعضی از این تصورات را در ادامه مرور می کنیم.
اوتیسم همه گیر است
شیوع تشخیص داده شده افراد مبتلا به اختلال طیف اوتیسم از اواسط دهه 80 میلادی 10 برابر افزایش یافته است. اما باید توجه کرد که این افزایش به طور عمده ناشی از تغییرات در شاخص تشخیص و آگاهی بیشتر جامعه پزشکی از چگونگی ظهور اوتیسم در سنین مختلف است.
اوتیسم مخصوص فرزندان افراد مرفه است
درست است که آمارها نشان دهنده فراوانی بیشتر ابتلا به اوتیسم در خانواده های ثروتمند و تحصیل کرده است. اما قطعا دلیل این اختلال چنین موضوعی نیست! به نظر می رسد دلیل اصلی این اتفاق این است که افراد ثروتمند و تحصیل کرده فرزندان خود را بیشتر از نظر پزشکی زیر نظر می گیرند.
فقط پسرها به اوتیسم مبتلا می شوند
تقریبا از هر 5 فرد مبتلا به اختلال طیف اوتیسم 4 نفر پسر و یک نفر دختر هستند. درست است که پسرها بسیار بیشتر از دخترها به این بیماری دچار می شوند، اما گاهی شدت این اختلال در دخترها بیشتر از پسرها است. در ضمن، تشخیص این اختلال در دخترها دشوارتر نیز هست.
اوتیستیک ها علاقه ای به روابط اجتماعی ندارند
کودکان اوتیستیک روابط اجتماعی برقرار می کنند و احساسات دارند، اما روابط و ابراز احساسات شان غیرمعمول است. شاید میل به برقراری روابط در آن ها به اندازه کودکان عادی رشد نکند، اما نوجوانان و جوانان مبتلا به اوتیسم به داشتن تعامل با سایر کودکان و نوجوانان علاقه مندند.
اوتیسم با رژیم غذایی درمان می شود
اولا درمان پذیر بودن این اختلال هنوز محل بحث است. به عبارت دیگر، هنوز درمانی قطعی برای اوتیسم وجود ندارد. ثانیا هیچ تحقیقی ثابت نکرده است که رژیم غذایی خاصی این اختلال را درمان یا مهار کند. هرگونه تغییر در رژیم غذایی کودکان باید با نظر درمانگر او انجام شود.
باید مانع رفتار تکراری کودک اوتیستیک شد
نکته مهم در این زمینه فهم دلیل رفتار تکراری است. افسردگی و اضطراب از دلایل احتمالی این رفتارهاست. درک دلیل این رفتارها و تلاش صحیح برای تعدیل و نه ممانعت از آن ها نتایج بهتری در پی خواهدداشت. پس، ابتدا باید بهفمیم چرا یک کودک درگیر یک عمل تکراری می شود.
اوتیستیک ها باید فعالیت هایی جداگانه داشته باشند
تماس با کودکان عادی برای کودکان اوتیستیک مفید است. زیرا باعث بهبود توانایی های اجتماعی و ارتباطی آن ها می شود و حتی می تواند حرکات تکراری آن ها را کاهش دهد. البته تمامی کودکان اوتیستیک، با توجه به نیازها و ناتوانایی هایشان، به برنامه های آموزشی خاص، به تنهایی یا در جمع، احتیاج دارند.
اوتیستیک ها نمی توانند در آینده زندگی مستقلی داشته باشند
تعدادی از کودکان مبتلا به اوتیسم، در صورت دریافت درمان صحیح، در جوانی مستقل می شوند، کار می کنند و روابط دوستانه و حتی عاشقانه برقرار می کنند. البته بعضی از آن ها همیشه به مراقبت و خدمات ویژه و تمام وقت نیاز خواهندداشت. برای عده ای نیز بعضی حمایت ها، حتی از راه دور، کفایت می کند.
اوتیستیک ها نابغه اند
بعضی از اوتیستیک ها دارای استعدادهای خارق العاده ای هستند. مثلا در محاسبات ریاضی یا نقاشی یا به یاد سپردن بعضی چیزها. اما تعداد این افراد زیاد نیست و همین افراد نیز معمولا در زمینه های دیگر، دارای این میزان استعداد نیستند. بنابراین، اطلاق صفت «نابغه» به همه افراد مبتلا به اوتیسم نمی تواند درست باشد.
واکسن عامل اوتیسم است
هیچ گاه به طور قطع ثابت نشد که واکسن عامل ایجاد اوتیسم است. البته تاکنون مقالاتی در این باره منتشر شده، اما تحقیقاتی دیگر نیز این ادعا را رد کرده اند. در برخی مناطق، با وجود حذف بعضی مواد از واکسن ها که گفته می شد عامل اوتیسم هستند، باز هم ابتلا به این اختلال افزایش داشته است.
منبع : برترین ها
چه کسانی به اوتیسم مبتلا می‌شوند؟