سرطان کلیه عارضه‌ای است که در آن سلول‌های کلیه به شکل بدخیم (سرطانی) رشد کرده و از کنترل خارج می‌شوند. تقریبا تمام موارد سرطان کلیه اولین بار در غشای لوله‌های کوچک (توبول) کلیه ظاهر می‌شوند. این نوع سرطان کلیه به نام کارسینوم سلول کلیوی شناخته می‌شود. خبر خوب این است که بسیاری از موارد سرطان کلیه قبل از پخش شدن در سایر اندام‌ها تشخیص داده می‌شوند. لازم به ذکر است که مانند سایر سرطان‌ها تشخیص زودهنگام شانس درمان را افزایش می‌دهد. با این حال، این تومورها ممکن است دوباره رشد کنند و بدون آنکه قابل تشخیص باشند، توسعه پیدا کنند.
کلیه‌ها دو عضو لوبیاشکل هستند که هر کدام به اندازه یک مشت هستند. آنها در قسمت تحتانی شکم در دو طرف ستون فقرات قرار دارند و کار اصلی‌شان پاکسازی خون از مواد زائد و تولید ادرار است.
پزشکان علت بروز سرطان کلیه را نمی‌دانند. اما عوامل معینی باعث افزایش خطر ابتلا به سرطان کلیه می‌شوند. سرطان کلیه اغلب در افراد بالای 40 سال رخ می‌دهد. برخی از عوامل خطرزای مرتبط با سرطان کلیه عبارتند از:
• سیگار؛ خطر ابتلا به سرطان کلیه در افراد سیگاری 2 برابر بیشتر از غیرسیگاری‌هاست.
• مرد بودن؛ مردان 2 برابر زنان به سرطان کلیه مبتلا می‌شوند.
• چاقی؛ اضافه وزن با ایجاد تغییرات هورمونی، خطر ابتلا به سرطان کلیه را افزایش می‌دهد.
• استفاده از داروهای ضددرد طولانی‌مدت؛ این موردشامل داروهای تجویزی و داروهای بدون نسخه می‌شود.
• مبتلا بودن به بیماری‌های حاد کلیوی یا انجام دیالیز.
• سابقه خانوادگی سرطان کلیه؛ به ویژه در خواهر و برادر.
• قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی خاص؛ مانندآزبست، کادمیوم، بنزن، حلال‌های آلی و…
• فشار خون بالا؛ فشار خون بالا و داروهای مورد استفاده برای درمان آن باعث افزایش خطر ابتلا به سرطان کلیه می‌شوند.
• سیاه‌پوست بودن؛ خطر ابتلا به سرطان کلیه در سیاه‌پوستان کمی بیشتر از سفیدپوستان است.
• داشتن لنفوم؛ به دلیلی نامعلوم باعث افزایش خطر ابتلا به سرطان کلیه در بیماران می‌شود.
با این حال، داشتن این عوامل خطر به این معنا نیست که لزوما به سرطان کلیه مبتلا خواهید شد. همچنین ممکن است هیچ‌یک از این عوامل را نداشته باشید و با این حال، به سرطان کلیه مبتلا شوید.
نشانه‌های سرطان کلیه چیست؟
در بسیاری از موارد، بیمار هیچ علائم مشخصی ندارد. اما وقتی تومور بزرگ‌تر می‌شود، علائم خود را نشان می‌دهد. رایج‌ترین علائم سرطان کلیه عبارتند از:
• مشاهده خون در ادرار
• ایجاد توده در طرفین شکم
• از دست دادن اشتها
• احساس درد در دو طرف پهلوها
• کاهش وزن بدون دلیل
• تب طولانی‌مدت و بدون علت
• خستگی شدید
• کم‌خونی
• تورم در مچ پا و یا ران‌ها
سرطان کلیه در صورت گسترش به اندام‌های دیگر با علائم زیر همراه خواهد بود:
• تنگی نفس
• سرفه خونی
• درد استخوان
چگونه بفهمیم به سرطان کلیه مبتلا شده‌ایم؟
اگر سرطان کلیه داشته باشید، احتمالا درد پهلو، کاهش وزن یا خستگی شدید را تجربه خواهید کرد. یا ممکن است پزشک یک توده بزرگ را در پهلویتان تشخیص دهد. با این وجود، برای تایید تشخیص اولیه باید تحت معاینه کامل قرار بگیرید.
پزشک مربوطه شکم و پهلوهای شما را بررسی می‌کند و تب و فشار خون‌تان را هم اندازه‌گیری می‌کند. همچنین ممکن است برای اطمینان از آزمایشات زیر هم کمک بگیرد:
• آزمایش ادرار برای بررسی وجود خون در ادرار.
• آزمایش خون برای بررسی عملکرد کلیه‌ها.
• پیلوگرافی داخل وریدی (IVP) برای ارزیابی وضعیت دستگاه ادراری.
• سونوگرافی برای مشاهده تصویر کلیه‌ها و اطمینان از وجود تومور.
• سی‌تی‌اسکن با اشعه ایکس برای تصویربرداری دقیق از کلیه‌ها. سی‌تی‌اسکن عملا جای پیلوگرافی و سونوگرافی را برای تشخیص سرطان کلیه گرفته است.
• تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI). در این روش از یک آهن‌ربای قوی و امواج رادیویی برای ثبت تصاویر دقیق از بافت نرم بدن استفاده می‌شود. ممکن است برای تصویربرداری بهتر یک مایع خاص به شما تزریق شود.
• آنژیوگرام کلیوی. این آزمایش برای بررسی انتقال جریان خون به تومور انجام می‌گیرد. به علاوه، به تشخیص تومورهای کوچک نیز کمک می‌کند. البته کاربردهای دیگری نیز دارد.
برخلاف سایر انواع سرطان‌ها، پزشک شما می‌تواند بدون انجام بیوپسی یا نمونه‌برداری، شما را معاینه کرده و تشخیص نهایی خود را بدهد. گاهی اوقات نیز از بیوپسی برای تایید تشخیص اولیه استفاده می‌شود. ممکن است پزشک از بیوپسی سوزنی برای نمونه‌برداری از بافت نرم استفاده کند تا آن را زیر میکروسکوپ ببرد و احتمال وجود سلول‌های سرطانی را مورد بررسی قرار دهد. بیوپسی، سطح تهاجمی سرطان شما را ارزیابی کرده و به پزشک کمک می‌کند که درجه سرطان‌تان را تشخیص دهد.
منبع: webmd
قسمت دوم را اینجا بخوانید
آیا پرهیز از خوردن گوشت باعث کاهش خطر سرطان کلیه می‌شود؟