این تحقیقات به‌وسیله یک تیم پژوهشی از مرکز پزشکی دانشگاه بوستون ماساچوست ایالات متحده امریکا انجام شده و نشان می‌دهد سلامت قلب و ریه با افزایش عملکرد اجرایی افراد کهنسال مرتبط است اما این که این رابطه حافظه بلندمدت را نیز در بر می‌گیرد یا خیر، به طور کامل مشخص نیست و نیازمند تحقیقات بیشتر و گسترده‌تری است.
محققان در این پروژه پژوهشی 33 نفر جوان را در گروه سنی بین 18 تا 31 ساله و 27 نفر کهنسال مابین سنین 55 و 82 ساله را با طیف گسترده‌ای از سطوح سلامت قلبی – تنفسی بررسی و مقایسه کردند. شرکت کنندگان برای ارزیابی عملکرد قلبی – تنفسی تست ورزشی شده و برای ارزیابی و سنجش حافظه نیز آزمایش اعصاب یا نوروسایکولوژی روی آنها انجام شد. علاوه بر این، شرکت کنندگان تحت آزمایش‌های نوروسایکولوژی استاندارد عملکرد اجرایی و حافظه بلندمدت در یک کار آزمایشگاهی قرار گرفتند که در آن شرکت کنندگان به یادگیری نام شرکت‌ها مشغول شدند.
در این آزمایش‌ها، پژوهشگران دریافتند افراد مسن که سطح کارکرد قلبی – تنفسی بالاتری داشته‌اند به نسبت سایر افراد به نحو بهتری توانستند از عهده سنجش عملکردهای اجرایی برآمده و عملکردی مشابه افراد جوان‌تر داشتند.
واضح است که در سنجش حافظه بلندمدت جوانان بهتر از افراد کهنسال با وضعیت قلبی – تنفسی خوب عمل می‌کنند و این افراد هم نسبت به افراد کهنسال با وضعیت قلبی – تنفسی ضعیف بهتر عمل می‌کنند. در افراد کهنسال، سطح آمادگی جسمانی به بهبود عملکرد اجرایی آنها کمک می‌کند و سلامت جسمانی با عملکرد حافظه آنها مرتبط است. قابل توجه است که تناسب اندام و سطح آمادگی جسمانی در افراد جوان هیچ تاثیری در حافظه یا عملکردهای اجرایی آنها نخواهد داشت. براساس یافته‌های محققان می‌توان گفت که اثر سلامت قلب و ریه به عملکرد اجرایی محدود نمی‌شود بلکه بر حافظه بلندمدت نیز موثر است.
منبع: روزنامه سپید