ویتامین ث به عنوانی یکی از ضروری‌ترین ویتامین‌ها برای رشد سلولی خوب، ارتقای عملکرد سیستم گردش خون و به طور کلی تقویت سیستم ایمنی بدن شناخته شده است.
محافظت از سلول‌های بدن در برابر رادیکال‌های آزاد، شرکت در سنتز کلاژن، افزایش میزان جذب آهن در بدن و به ویژه آهن غیر هم که از طریق مصرف سبزیجات وارد بدن می‌شود، از وظایف دیگر ویتامین ث در بدن است.
بدن نمی‌تواند ویتامین ث را سنتز کند؛ بنابراین لازم است که نیاز خود را از طریق مصرف مواد غذایی حاوی این ویتامین به خصوص میوه‌ها و سبزیجات دریافت کند.
اگر روزانه 5 واحد میوه و سبزیجات میل کنید دلیلی برای کمبود ویتامین ث باقی نمی‌‌ماند. البته به شرطی که این میوه و سبزیجات را به مدت طولانی نگه نداشته باشید و به اصطلاح آن‌ها را تازه به تازه میل کنید؛ چون در غیر این صورت این مواد غذایی میزان زیادی از ویتامین ث خود را از دست می‌‌دهند. همین اتفاق در صورت پخت و پز طولانی مدت این موادغذایی نیز رخ می‌دهد. از دیگر عوامل کمبود ویتامین ث میتوان به برخی از بیماری‌‌های گوارشی مانند گاستریت اشاره کرد.
علائم کمبود ویتامین ث
*خستگی: خستگی مزمن و کاهش انرژی در طول روز یکی از شایع‌ترین علائم فقر ویتامین ث است.
*تغییرات خلق و خوی: افراد مبتلا به کمبود ویتامین ث معمولا تحریک پذیر بوده و اصطلاحا سریع تر از کوره در می‌روند.
*از دست دادن وزن: کاهش وزن ناگهانی از علائم دیگر فقر ویتامین ث است.
*درد عضلات: درد مزمن در اندام یا مفاصل می‌تواند از نشانه‌های دیگر کمبود ویتامین ث باشد.
*کبودی: افراد مبتلا به فقر ویتامین ث به راحتی کبود می‌شوند.
*مشکلات دهان و دندان: مصرف دوز صحیح ویتامین ث در روز به سلامت دهان و دندان کمک می‌کند و کمبود آن می‌تواند منجر به زوال لثه شود. مشکلات پریودنتال نشانه ای از کمبود ویتامین ث هستند. ضمنا مبتلایان به فقر ویتامین ث ممکن است به بیماری اسکوربوت نیز مبتلا شوند که با تورم و خونریزی لثه و از دست دادن دندان‌ها خود را نشان می‌دهد.
*خشکی پوست و مو: ویتامین ث برای رشد و ترمیم بافت‌ها در همه قسمت‌های بدن ضروری است. این ویتامین برای تشکیل کلاژن (که یک پروتئین مهم در تشکیل پوست، بافت ترمیم یافته، تاندون، رباط ها و عروق خونی است) لازم است و کمبود آن خود را به صورت خشکی پوست و مو نشان می‌دهد.
*ابتلا به عفونت: تاثیر منفی بر بهبود زخم‌ها و ابتلای سریع به انواع عفونت‌ها بخصوص سرماخوردگی و آنفلوآنزا از نشانه‌های دیگر فقر ویتامین ث است.
کمبود ویتامین ث را میتوان با مکمل‌های غذایی دریافت کرد با این حال دریافت مشورت از تیم پزشکی حرفه ای به جای خوددرمانی با مکمل ها بیشتر توصیه می‌شود. چون مکمل‌های ویتامین ث در صورت مصرف زیاد، می‌توانند عوارض جانبی مانند حالت تهوع یا سوء هاضمه به همراه داشته باشند.
میزان نیاز روزانه به ویتامین ث در گروه‌های مختلف سنی از این قرار است:
از بدو تولد تا 1 سالگی: 35 میلی گرم
از 1 تا 3 سالگی: 35 تا 40 میلی گرم
از 4 تا 12 سال: 40 تا 60 میلی گرم
در دوره نوجوانی: 60 تا 100 میلی گرم
در سنین بزرگسالی: 60 تا 100 میلی گرم
خانم‌های باردار و شیرده: 80 تا 100 میلی گرم
افراد سیگاری: 120 میلی گرم
منبع: سلامت نیوز چه علایمی کمبود ویتامین در بدن را نشان می دهد؟