در ادامه‌ی قسمت اول به برخی مشکلاتی که ممکن است بعد از جراحی پروتز سینه با آنها مواجه شوید اشاره می‌کنیم.
4. سرطان
با توجه به یافته‌های جدید سازمان غذا و دارو در ژانویه 2011، ایمپلنت سینه با لنفوم بدخیم سلول بزرگ (ALCL) مرتبط است. علت بروز این سرطان نادر هنوز ناشناخته است. این سرطان ممکن است در هر نقطه‌ای از بدن رخ دهد و فقط شامل سینه نمی‌شود. بر اساس آمار این سازمان، از هر 500 هزار خانم در ایالات متحده 1 نفر به این سرطان مبتلا می‌شود. اما تنها 3 خانم از هر 100 میلیون خانمی که تحت عمل جراحی ایمپلنت سینه قرار می‌گیرند، دچار این عارضه می‌شوند. از آنجایی که لنفوم بدخیم سلول بزرگ یک سرطان نادر است، خانم‌ها نباید برای بیرون آوردن ایمپلنت خود زیاد عجله کنند.
در اغلب موارد، سرطان زمانی تشخیص داده می‌شود که فرد به واسطه درد، مشاهده عدم تقارن، تورم، سفت شدن سینه یا تشکیل توده در اطراف ایمپلنت به پزشک مراجعه می‌کند. به گزارش سازمان غذا و دارو، این علائم معمولا چند سال پس از عمل جراحی رخ می‌دهند.
بر اساس یکی از نظریه‌های موجود، سیلیکون، که در موارد ایجاد زخم در اطراف ایمپلنت یافت می‌شود، باعث رشد سلول‌های عفونی در اطراف سینه می‌شود. حتی ایمپلنت‌های دست‌نخورده نیز ممکن است باعث تحریک کپسول شده و سیستم لنفاوی بدن را مختل سازند. این امر باعث جهش یافتن سلول‌ها شده و سرطان ایجاد می‌کند.
5. تغییر حس در اطراف نوک سینه
در مطالعات متعددی که در طول چند دهه گذشته به انجام رسیده، مشخص شده است که 12 تا 35٪ از خانم‌ها پس از عمل جراحی، دچار بی‌حسی در اطراف نوک سینه می‌شوند. اگر جراح، نیمه تحتانی آرئول را برش دهد، ممکن است به اعصاب و مجاری نوک سینه آسیب بزند. این امر در موارد نادر موجب نکروز نوک سینه و از دست دادن حس در اطراف آن می‌شود. سیگار کشیدن خطر ابتلا به این عارضه را افزایش می‌دهد. با این حال، 9% از خانم‌ها اذعان داشتند که پس از جراحی، حساسیت نوک سینه‌شان بالاتر رفته و لذت جنسی بیشتری را تجربه می‌کنند. این امر به واکنش روانی ناشی از افزایش اعتماد به نفس بعد از عمل جراحی نسبت داده می‌شود.
6. ایمپلنت‌ها کهنه می‌شوند
ایمپلنت سینه برای همیشه دوام ندارد. عمر مفید آنها معمولا 10 تا 20 سال گزارش شده است. گرانش نقش به‌سزایی در تحلیل رفتن سینه‌های تقویت‌شده دارد. گاهی اوقات ممکن است برای تغییر شکل و اندازه سینه‌ها مجبور شوید آنها را با ایمپلنت‌های جدید جایگزین کنید.
برخی خانم‌ها برای بهبود ظاهر سینه‌ها، تغییر جایگاه ایمپلنت، ترمیم جای زخم و تخلیه خون‌مردگی در این ناحیه تحت چند عمل جراحی قرار می‌گیرند. حدود 8% از خانم‌هایی که تحت عمل ایمپلنت سالین قرار می‌گیرند، پس از 3 سال مجبور به بیرون آوردن آنها می‌شوند. 12تا14٪ از آنها نیز در عرض 5 سال مجبور به این کار می‌شوند. همچنین، نرخ بیرون آوردن ایمپلنت در بیمارانی که تحت عمل بازسازی قرار می‌گیرند، در 3 سال نخست 27٪ و در 5 سال آتی 30٪ است.
عمل جراحی ترمیمی که پس از ماستکتومی انجام می‌گیرد، شامل افزودن ایمپلنت‌های اضافی به سینه است تا فرم آنها یکسان شود. هزینه عمل‌های جراحی ترمیمی بعضا از عمل اصلی بیشتر است. از این رو، بسیاری از خانم‌ها پس از بیرون آوردن ایمپلنت، تمایلی به کاشت دوباره آن ندارند. در نتیجه، دچار فرورفتگی یا افتادگی سینه می‌شوند.
چطور می‌توانید از ایمپلنت سینه خود مراقبت کنید؟
اگر تحت عمل جراحی ایمپلنت سینه قرار گرفته‌اید، نکات زیر را رعایت کنید تا سلامت‌تان به خطر نیافتد:
• ارزیابی و کنترل دائم سینه‌ها. در صورت مشاهده هرگونه تغییر در سینه‌ها به پزشک یا درمانگر خود اطلاع دهید.
• تست ماهانه سلامت سینه را انجام دهید و تست سالانه پزشک را نیز فراموش نکنید.
• آزمایش غربالگری ماموگرافی را به طور مرتب انجام دهید. خانم‌هایی که تحت عمل جراحی ایمپلنت سالین یا سیلیکون قرار می‌گیرند، باید علاوه بر ارزیابی افقی و عمودی، از یک زاویه سوم نیز معاینه شوند. لازم نیست بی‌دلیل نگران باشید. ایمپلنت نقشی در به تاخیر انداختن تشخیص سرطان سینه در خانم‌ها ندارد.
• انجام ام‌آرآی. خانم‌هایی که تحت عمل جراحی ایمپلنت سیلیکونی قرار می‌گیرند، باید 3 سال پس از جراحی به کمک تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) معاینه شوند و از آن پس، هر 2 سال یک بار سینه‌های خود را ام‌آرآی کنند تا وجود هرگونه پارگی یا تشکیل توده در ناحیه سینه تشخیص داده شود.
منبع: lifescript
جراحی زیبایی پلک، عوارض دارد؟