پیش بینی ها حاکی از آن است که تا سال ۲۰۵۰ خوراک ۹.۷ میلیارد نفر باید تامین شود. تولید مواد غذایی کافی بدون استفاده از زمین زراعی بیشتر، تشدید تغییرات آب و هوا یا مصرف بیشتر ذخایر آب، خاک و انرژی چالش برانگیز خواهد بود.
در گذشته، محققان بر تولید مواد خوراکی بدون توجه به تقاضای مصرف کننده و نحوه مصرف مواد خوراکی در وعده های غذایی تاکید داشتند. با این حال با اشتیاق و تمایل کشورهای در حال توسعه به سوی رژیم غذایی غربی، تقاضا برای گوشت و محصولات حیوانی به سرعت افزایش یافت.
این خبر بسیار بدی برای کره زمین است. گوشت یک غذای تجملی بوده که هزینه هنگفتی به محیط زیست وارد می کند. دامداری نیاز به مقادیر بالای اب و زمین برای چریدن و تولید مواد خوراکی دارد، بطوریکه حدود ۷۰ درصد از تمام زمین های کشاورزی و ۲۷ درصد از آب های شرب را مصرف می کند.
اکثر این زمین های مختص چراگاه به مروز زمین به خاطر چریدن بیش از اندازه زیاد حیوانات و فرسایش، بایر و خشک می شوند.
همچنین احشام یکی از بزرگ ترین عاملان دخیل در انتشار گازهای گلخانه ای بشمار می آیند، بطوریکه ۶۵ درصد انتشار اکسید نیتروژؤن انسانی را شامل می شوند.
از آنجایی که میلیون ها نفر از مردم کشورهای در حال توسعه از سوءتغذیه پروتئین رنج می برند، بر عهده مردم کشورهای ثروتمند است که مصرف گوشت خود را کاهش داده و از سایر منابع پروتئین استفاده کنند.
متخصصان تغذیه، نخود، لوبیا و عدس را که در مجموع ارزان تر هستند، منبع غنی پروتئین دانسته که در عین حال دارای ریزمغذی های ضروری بدن همچون آهن، روی، منیزیم و فولات هستند.
از آنجائیکه این مواد خوراکی دارای شاخص گلوکزی پایینی هستند، انرژی شان را به مرور زمان و آهسته آزاد می کنند و مانع از افزایش قند خون می شوند.
بعلاوه به طور طبیعی عاری از گلوتن بوده و برای افراد مبتلا به بیماری روده ای سلیاک بسیار ایده آل هستند.
همچنین این گروه از حبوبات از لحاظ چربی، کلسترول و سدیم هم پایین هستند. از این رو برای سلامت قلب و بافت های خون مفید هستند. تحقیقات متعددی نشان داده است که رژیم غذایی غنی از عدس می تواند به کاهش میزان کلسترول کمک کند و همچنین افزودن ۵۰ گرم عدس به رژیم غذایی بیماران دیابتی موجب کاهش قابل توجه سطح قند خون آنها به هنگام ناشتا می شود.
در عین حال افرادی که بیشترین مصرف عدس را دارند با نرخ بسیار پایین ابتلا به سرطان سینه، پروستات و روده روبرو هستند. این خاصیت تا حدودی ناشی از میزان بالای فیبر این دانه غذایی است. به علاوه رژیم غذایی غنی از فیبر با کاهش ریسک سرطان روده مرتبط است.
علاوه بر فواید غذایی این حبوبات، آنها برای محیط زیست هم سودمند هستند. این حبوبات با همکاری باکتری ها، نیتروژن جوی را به بخار آمونیاک یا نیترات های مفید تبدیل می کنند، بدین ترتیب موجب بهبود حاصلخیزی خاک شده و وابستگی به کودهای حیوانی را کاهش می دهند.
منبع: سلامت نیوز