محققان درمانگاه گوش و چشم ماساچوست در بوستون با بررسی میزان شنوایی و حساسیت گوش نوجوانان دریافتند نوجوانانی که در معرض صداهای بلند قرار دارند، در درک گفتار در اماکن پرجمعیت با مشکل مواجه هستند و سیناپس آسیب دیده ای دارند.
نقش سیناپس ها کمک به اعصاب شنوایی برای برقراری ارتباط با یکدیگر است. این مطالعه نشان می دهد گرچه میزان حساسیت و شنوایی نوجوانانی که از گوش خود در برابر صدا محافظت می کنند و نوجوانانی که در معرض صداهای بلند قرار دارند در ظاهر یکسان است، ولی پاسخ اعصاب شنوایی گروه دوم در اماکن شلوغ بسیار ضعیف تر از گروه اول است. محققان این تفاوت جزئی را اختلال شنوایی پنهان می نامند و معتقدند علایم کاهش شنوایی به قدری پنهان و موذی است که فرد با گذشت زمان متوجه آن نمی شود.
تا امروز محققان دلیل اصلی ناشنوایی را آسیب به سلول های مو در گوش میانی یا سلول های شنوایی انتقال دهنده سیگنال های الکترونیکی به مغز می دانستند؛ ولی مطالعات جدید نشان می دهد ناشنوایی ناشی از آسیب به سیناپس بسیار شدیدتر از آسیب به سلول های عصبی است.
وزوز و سوت کشیدن مداوم گوش از جمله شایع ترین مشکلات شنوایی محسوب می شود.
عدم استفاده از هدفون، محافظت از گوش در برابر صدای بلند و ضربه و اجتناب از فروبردن اشیای نوک تیز در گوش، از مهمترین روش های محافظت از سیستم شنوایی است. به محض مواجهه با مشکلات شنوایی مراجعه به پزشک الزامیست.
نتایج این تحقیقات در نشریه PLOS ONE منتشر شده است.
منبع: ایرنا
لینک مرتبط: تفاوت کم شنوایی با ناشنوایی در چیست؟