همه ما می‌دانیم که تغییرات هورمونی با علائم شایعی مانند استرس همراه بوده و بیماری‌هایی نظیر بیماری تیروئید، دیابت و حتی بارداری می‌تواند سیستم‌های مختلف بدن را دچار اختلال کرده و این سؤال را برایتان ایجاد کند که به راستی در بدن‌تان چه می‌گذرد. پس بهتر است به این نکات توجه کنید.
اگر هورمون‌های شما به خاطر بیماری تیروئید، به درستی کار نکند:
۱.بیش از حد عادی (یا کمتر از حد عادی) اجابت مزاج می‌کنید
اگر متوجه شدید که به ناگهان دچار یبوست شده و یا دفعات بیشتری برای مدفوع کردن به دستشویی می‌روید، این مسئله می‌تواند نشانه کم‌کاری تیروئید و پُرکاری آن باشد.
۲.چشم‌هایتان درشت‌تر به نظر می‌رسد
اگر دوستانتان به شما بگویند که چشمانتان انگار بزرگ‌تر شده است یا آنکه طوری به نظر می‌آید که انگار به جایی خیره شده‌اید، این مسئله می‌تواند نشان‌دهنده پُرکاری تیروئید، یا اختلال خودایمنی به نام بیماری گریوز باشد. چشمانتان به این دلیل بزرگ‌تر به نظر می‌آید که پلک‌های شما به سمت بالا رفته و این به خاطر التهاب پشت چشم‌هاست.
۳.موهایتان دیگر رشد نمی‌کند
اگر موهایتان در نقاط مختلف بدن زبرتر یا کم‌پشت شده است –از جمله موهای سر– می‌تواند نشانه کم‌کاری تیروئید باشد؛ چرا که هورمون‌های تروئید در رشد مو نقش به‌سزایی دارد.
۴.فراموشکار می‌شوید
در شرایطی که تیرگی مغزی یا تیرگی آگاهی یکی از شایع‌ترین علائم کم‌کاری تیروئید است، کم شدن قدرت حافظه کوتاه‌مدت شما هم می‌تواند علامت هشداردهنده‌ای باشد. چرا؟ چون میزان کم هورمون تیروئید مسئول کنترل متابولیسم مغز بوده و کم شدن کارکرد مغزی بر قابلیت دقت و توجه شما در لحظه و به خاطر سپردن امور تأثیر به‌سزایی دارد.
۵.پوست‌تان حالت خشک پیدا می‌کند
پوست خشک و پوسته‌پوسته هم می‌تواند نشانه کم‌کاری تیروئید باشد. وقتی هورمون تیروئید به میزان کمتری در بدن تولید شود، منجر به کاهش فعالیت متابولیسم بدن خواهد شد و این به معنای تولید کمتر روغن‌هایی است که پوست را مرطوب نگه می‌دارند.
اگر هورمون‌های شما به خاطر دیابت به درستی کار نکند:
۶.بیش از حد عادی دچار عفونت‌های قارچی می‌شوید
این مسئله می‌تواند به نوعی نشانه دیابت باشد که کارکرد انسولین بدن‌تان را دچار اختلال کرده است. همانطور که می‌دانید بیماری دیابت میزان گلوکز خون‌تان را افزایش داده و قارچ‌هایی هم که مسبب بروز عفونت می‌شوند عاشق قند هستند. دیابت اغلب نوعی بیماری بی‌نشانه است و می‌تواند سال‌ها بی‌آنکه کسی متوجه وجود آن شود ادامه داشته باشد.
۷.مدام برای ادرار کردن به دستشویی می‌روید
اگر متوجه شدید که تعداد دفعاتی که ادرار می‌کنید بیشتر شده است، این مسئله می‌تواند به نوعی نشانه میزان بالای گلوکز خون باشد چرا که لوزالمعده شما با توجه به دیابت‌تان، به درستی کار نمی‌کند. در این مواقع، کلیه‌های شما برای دفع قند اضافی بیش از پیش فعالیت خواهند داشت و این باعث می‌شود بیشتر به دستشویی بروید.
اگر هورمون‌های شما به خاطر بارداری به درستی کار نکند:
۸.لثه شما بیش از حد طبیعی خونریزی دارد
این وضعیت نشانه بارداری است. بلافاصله بعد از آبستن شدن، میزان پروژسترون به طور چشمگیری افزایش پیدا کرده تا بدن را در حالت بارداری تحت پوشش قرار دهد. از طرفی پروژسترون جریان خون را افزایش داده و باعث حفظ آب در نقاط مختلف بدن –از جمله لثه‌ها– شده و منجر به تورم می‌شود و آنها را بیشتر در معرض خونریزی قرار می‌دهد. به خاطر همین است که استفاده از مسواک و نخ دندان و مراجعه منظم به دندانپزشک اهمیت زیادی دارد.
۹.پاهایتان بزرگ‌تر شده‌اند
این بار هم تقصیر، گردنِ پروژسترون در دوران بارداری است، چرا که این هورمون باعث شل شدن رباط‌های بدن (خصوصا رباط‌های پا) در آماده‌سازی آن برای زایمان می‌شود. هنوز تحقیقی به طور قطعی این مسئله را مشخص نکرده بنابراین به خاطر همین است که بسیاری از زنان در زمان بارداری مجبورند کفشی با یک سایز بزرگ‌تر بخرند.
۱۰.در دهانتان طعم آهن حس می‌کنید
این هم به خاطر هورمون دیگری است که در دوران بارداری افزایش می‌یابد (هورمون گنادوتروپین کوریون انسانی یا HcG) که جنین بعد از شکل گرفتن آن را می‌سازد. میزان بالای HcG منجر به حالت تهوع و استفراغ شده که می‌تواند مزه دهانتان را تغییر داده و به ایجاد طعم آهن‌مانند در دهان بیانجامد. پزشکان توصیه می‌کنند برای کاهش حالت تهوع، از روش‌های هم‌سان‌درمانی مانند زنجبیل (می‌توانید ریشه آن را بپزید و چای درست کنید) و یا آب لیمو برای رهایی از شر این طعم بد در دهان استفاده کنید.
۱۱.متوجه لکه‌های سیاه روی پوست‌تان شده‌اید
لکه‌های تیره پوستی (که به آنها ملاسما می‌گویند) روی گونه‌ها، سینه‌ها و هر جای دیگری ممکن است رخ داده و به نوعی در زمانی که پا به ماه هستید عوارض جانبی افزایش میزان استروژن در بدن است. در واقع استروژن باعث افزایش ملانین رنگیزه پوست می‌شود.
منبع: prevention
نشانه‌های اختلال هورمونی