کاملا مخالفم=1، تقریبا مخالفم=2، کمی مخالفم=3، کمی موافقم=4، تقریبا موافقم=5 کاملا موافقم=6
1- هر کاری انجام می‌دهم با او لذت‌بخش است.
2- به شخص ایده‌آلی که همیشه در ذهنم داشتم بسیار شبیه است.
3- من بسیار خوش‌شانسم که همسر او هستم.
4- زمانی که با او نیستم دوست دارم کنار من باشد.
5- ازدواج من با او به زندگی‌ام هدف و جهت داده است.
6- به کارم بیشتر از او فکر می‌کنم.
7- اگر قرار باشد از او جدا شوم به شدت افسرده می‌شوم.
8- اگر با او آشنا نمی‌شدم به سادگی فرد دیگری را به جای او می‌یافتم.
9- ارتباط من با او به زندگی‌ام ارزش داده است.
10- به او نیازی ندارم.
11- او را با تمام وجودم می‌خواهم.
12- به او بسیار وابسته‌ام.
13- به خودم می‌بالم که چنین همسری دارم.
14- می‌خواهم همسرم به من اعتماد داشته باشد.
15- زمان زیادی را در حال فکر کردن به او می‌گذرانم.
16- می‌خواهم به من بگوید: دوستت دارم.
17- در ارتباطم با او احساس امنیت می‌کنم.
18- همسرم فرد مرموزی است.
19- معمولا به این مساله فکر می‌کنم که آیا همسرم به من اهمیت می‌دهد؟
20- گاهی اوقات آرزو می‌کنم ای کاش تا این اندازه به همسرم اهمیت نمی‌دادم.
21- آن‌قدر که من نگران همسرم هستم او نگران من نیست و این مساله مرا آزار می‌دهد.
22- درک کردن او برایم بسیار دشوار است.
23- معمولا مکالماتی را که دوست دارم با همسرم داشته باشم در رویاهایم می‌بینم.
24- معمولا سعی می‌کنم قبل از این‌که با همسرم صحبت کنم همه حرف‌ها را در ذهنم آماده کنم.
25- همسرم آن‌قدر که من نیاز دارم به من توجه نمی‌کند.
26- اگر همسرم با جنس مخالف ارتباط صمیمانه‌ای داشته باشد ناراحت می‌شوم.
27- نیاز من به همسرم بیش از نیاز او به من است.
28- علت بسیاری از افسردگی‌ها و استرس‌های من همسرم است.
29- ارتباط من با او ارتباطی باثبات و رضایت‌بخش است.
30- من و همسرم اختلافات کمی با یکدیگر داریم.
31- نگرانم که عشق و محبت او را از دست بدهم.
جهت تعیین امتیاز این آزمون در قدم اول امتیاز جملات 30،29،25،17،10،8،6 را به این ترتیب تغییر دهید؛ برای هر جمله‌ای که به آن امتیاز یک داده‌اید عدد شش، برای جمله‌ای که به آن امتیاز دو داده‌اید عدد پنج و به همین ترتیب به جای سه عدد چهار، به جای چهار عدد سه، به جای پنج عدد دو و به جای شش عدد یک را بگذارید.
مجموع امتیاز شانزده جمله اول بیانگر استقلال احساسی و مجموع امتیازات جملات 17 تا 31 بیانگر عدم امنیت احساسی است. حد میانه در زمینه استقلال احساسی در این آزمون 71 و برای عدم امنیت احساسی 38 است.
بیش از سه دهه است که روان‌شناسان در تلاش برای کشف اسرار عشق هستند و جهت تسهیل در این امر تعداد بی‌شماری آزمون روانشناسی را طراحی کرده‌اند که عشق را از جهات مختلف مورد بررسی قرار می‌دهند. آزمون حاضر به دو مقوله اساسی در موضوع عشق می‌پردازد: وابستگی و امنیت.
به اعتقاد روان‌شناسان استقلال از اساسی‌ترین ارکان موفقیت در عشق است و احساس امنیت می‌تواند به ارتباط عاشقانه دوام ببخشد. بسیاری افراد لذت و خوشحالی زندگی خود را در گرو احساس امنیت در رابطه با همسرشان می‌دانند. طبیعتا یک عشق واقعی موجب می‌شود از کارهایمان لذت بیشتری ببریم و هر کاری زمانی لذت‌بخش‌تر می‌شود که آن را با همسری که عمیقا عاشقش هستیم انجام دهیم، احساسات عاشقانه ما را به جهتی سوق می‌دهند که بخواهیم زمان بیشتری را با همسرمان بگذرانیم. در واقع عاشق هستی خود را در گرو حضور معشوق می‌داند. واقعیت این‌جاست که حدی از وابستگی در هر رابطه‌ای وجود دارد حتی افرادی که چندان احساس وابستگی به همسرشان ندارند و خودکفا هستند نیز معمولا بخشی از خوشحالی خود را در گرو ارتباط موفق و امن با همسرشان می‌دانند. چنین افرادی معمولا از نگاه اطرافیان کاملا مستقل هستند و واقعیت نیز این‌جاست که اگر ارتباط آنها با همسرشان به جایی برسد که ناچار به جدایی باشند برای شروع زندگی جدید و عادت به شرایط متفاوت با مشکلات کمتری مواجه می‌شوند.
امتیاز شما در دسته وابستگی، وضعیت شما در ارتباط با همسرتان را نمایان می‌کند. معمولا زوج‌هایی که ازدواج کرده‌اند در مقایسه با زوجینی که هنوز نامزد بوده و در مراحل ابتدایی ازدواج هستند امتیاز بالاتری کسب میکنند. امتیاز بالاتر در این دسته به طور مستقیم با احساس تعهد و رضایت بیشتر از ارتباط زناشویی همراه است. معمولا افرادی که در این دسته امتیازی بالاتر از حد میانه کسب میکنند در کنار همسرشان خوشحال‌تر بوده و بیش از سایرین برای باقی ماندن در این ارتباط و بهبود آن تلاش میکنند.
اما عدم احساس امنیت مساله‌ای است که کمی پیچیده‌تر از وابستگی است. به اعتقاد محققان هیچ ارتباطی میان وابستگی و عدم احساس امنیت وجود ندارد. یعنی ممکن است افراد وابسته در ارتباط با همسرشان احساس امنیت نداشته باشند اما با این وجود باز هم به همسرشان وابسته می‌مانند.
احساس عدم امنیت به دلیل عوامل مختلفی ایجاد می‌شود شامل: نوع رابطه، احساس طرف مقابل به رابطه و احساس متقابل طرفین به رابطه و یکدیگر. معمولا ازدواج ارتباطی است که در آن طرفین بیش از هر ارتباط دیگری احساس امنیت میکنند و هر رابطه‌ای غیر از آن چنین احساس امنیتی را به طرفین نمی‌دهد. همچنین هر چه رابطه‌ای بیشتر پیشرفت کرده و احساس تعهد بیشتری بین طرفین ایجاد شود احساس امنیت در رابطه نیز تقویت می‌شود. عامل مهم دیگری که در ایجاد احساس امنیت نقش مهمی دارد احساسات طرف مقابل به رابطه است. تحقیقات بسیاری روی روابطی انجام گرفته که در آن یکی از زوجین از رابطه احساس رضایت نمی‌کند، تقریبا در تمام موارد مورد آزمایش زوجین احساس تعهد کمتری نسبت به یکدیگر داشته و حتی هر کدام از طرفین با خود گمان می‌کردند که می‌توانند زوج مناسب‌تری برای خود بیابند. اگر شما در دسته عدم احساس امنیت امتیاز بالایی کسب کرده‌اید باید به این نکته آگاه باشید که شما در درون خودتان احساس می‌کنید که همسرتان به ارتباطش با شما آن‌قدر که شما اهمیت می‌دهید اهمیت نمی‌دهد و به همین دلیل شما حق دارید که از ارتباطتان احساس امنیت نکنید.
روان‌شناسان یکی دیگر از عوامل ایجادکننده عدم احساس امنیت را در وابستگی‌ها یافته‌اند. به طور خلاصه می‌توان گفت که روابط ما در بزرگسالی تحت‌تاثیر وابستگی‌های ما در دوران کودکی به والدینمان است. اگر ما در دوران کودکی از احساس عشق والدینمان نسبت به خود مطمئن نبوده باشیم احتمال این‌که در بزرگسالی با همسرمان نیز در زمینه احساس امنیت با مشکل مواجه شویم بیشتر می‌شود. محققان معتقدند چنین افرادی معمولا به انواع وابستگی‌های عاطفی گرفتارند و در بیشتر روابطی که برقرار میکنند احساس آرامش و امنیت ندارند.
به بیان خلاصه‌تر امتیاز بالای شما در دسته عدم احساس امنیت سه تفسیر کلی دارد: اول این‌که شاید شما به تازگی وارد این ارتباط شده‌اید و هنوز شناخت کافی از طرف مقابلتان ندارید، چنین احساسی در مراحل ابتدایی یک ارتباط طبیعی است و بسیاری از افرادی که هنوز در مرحله نامزدی هستند و یا اندک مدتی بعد از آشنایی ازدواج کرده‌اند طبیعی است. برای رفع این مساله باید ارتباط شما کمی بیشتر پیش رفته و عمیق‌تر شود. اگر وضعیت شما چنین است جای هیچ‌گونه نگرانی نیست و با گذشت زمان هنگامی که از همسرتان مطمئن‌تر شوید احساس عدم امنیت نیز جای خود را به آرامش و احساس امنیت می‌دهد. شاید شما بسیار به همسرتان علاقه‌مند باشید و حتی عاشق او شده باشید اما هنوز آن‌طور که می‌خواهید در کنارش احساس آرامش نداشته باشید یا احساس کنید به امنیت بیشتری نیاز دارید نگران نباشید کمی صبر کنید به زودی مشکلتان برطرف خواهد شد.
دوم احساس عدم امنیت شما شاید به دلیل شک و تردید همسرتان به رابطه‌اش با شما باشد. این مشکل راه‌حل ساده‌ای ندارد اما می‌توانید واضح و خیلی راحت با همسرتان صحبت کنید. به یاد داشته باشید حقیقت همیشه بهترین است پس از همسرتان بخواهید با شما حقیقت را در میان بگذارد، بدون هر گونه ترس و واهمه‌ای از همسرتان در مورد احساساتش سوال کنید. اگر بخواهید حقیقت را پنهان کنید نه تنها مشکلتان حل نمی‌شود بلکه ارتباطتان نیز هیچ‌گونه پیشرفتی نخواهد کرد.
سومین دلیل عدم احساس امنیت تجربیات گذشته شماست که موجب می‌شود شما در بیشتر مواقع در ارتباط با همسرتان احساس رضایت ناشی از امنیت و آرامش نداشته باشید. در این صورت نیز ابتدا باید با یک مشاور صحبت کنید تا به شما کمک کند بتوانید کمی از تلخی خاطراتی که اکنون این مشکل را در شما ایجاد کرده‌اند بکاهد. سپس می‌توانید با همسرتان صحبت کنید او نیز می‌تواند نقش مهمی را در حل این مشکل ایفا کند. در صورتی که همسرتان از این مشکل آگاهی یابد می‌تواند با ایجاد اندکی تغییر در رفتارش موجب شود تا شما احساس امنیت بیشتری از ارتباطتان داشته باشید.
منبع:سلامت نیوز