محققان کانادایی به تازگی کشف کرده‌اند که سلول‌های سرطانی به چه شکل در سیستم ایمنی بدن ما پنهان می‌شوند. این قضیه به پیشرفت نشان‌گرهای زیستی سیستم ایمنی که مانع از پیشروی بیماری می‌شوند کمک خواهد کرد. دوره پنهان بودن این سلول‌ها، جریانی مهمی تلقی می‌شود که به تومورها این امکان را می‌دهد تا در کل بدن منتشر شوند.
مکانیسم جدید این قضیه را تشریح خواهد کرد که تومورهای جابه‌جا شونده – که از نقطه اولیه‌شان به سایر بخش‌ها منتشر می‌شوند – می‌توانند سیستم ایمنی را دور زده یا آن را گول بزند. تغییر این فرآیند باعث می‌شود این تومورها یک بار دیگر در معرض سیستم ایمنی قرار بگیرند.
سیستم ایمنی در شناسایی و تغییر پیدایش و انتشار تومورهای اولیه بسیار مؤثر بوده اما زمانی که تومورهای جابه‌جا شونده ظاهر می‌شوند، سیستم ایمنی نمی‌تواند سلول‌های سرطانی را تشخیص داده و مانع از فعالیت آنها شود.
سلول‌های سرطانی به طور ژنتیکی تغییر یافته و در طول زمان دچار تحول می‌شود. یافته‌ها نشان می‌دهد که وقتی این سلول‌ها دچار تغییر و تحولاتی می‌شود، قابلیت ایجاد پروتئینی به نام اینترلوکین -۳۳  و یا IL-33 را از دست می‌دهد. زمانی که IL-33 در تومور ناپدید می‌شود،‌ سیستم ایمنی بدن راه دیگری برای شناسایی سلول‌های سرطانی نداشته و آنها هم شروع می‌کنند به انتشار یافتن یا جابه‌جا شدن. کمبود IL-33 در کارسینوم روپوشه‌ای رخ می‌دهد، یعنی سرطان‌ها در بافت‌هایی پیشروی می‌کند که لایه سطحی اندام‌ها را می‌پوشاند از جمله در بافت‌های پروستات،‌ کلیه، پستان، ریه، رحم، دهانه رحم، لوزالمعده، پوست و بسیاری جاهای دیگر. افرادی که دچار پروستات هستند یا از سرطان‌ کلیه رنج می‌برند و تومورهای آنها فاقد IL-33 است، اغلب سرطان در آنها  طی یک بازه پنج ساله سریع‌تر عود می‌کند. با این حال، بازگرداندن IL-33 در سرطان جابه‌جا شونده باعث احیای مجدد قابلیت سیستم ایمنی برای شناسایی تومور می‌شود. در واقع IL-33 می‌تواند در بین نخستین نشانگرهای زیستی برای سرطان پروستات قرار داشته باشد. محققان در تلاشند تا در آینده‌ای نزدیک، این روند را در جمعیت بزرگ‌تری از بیماران امتحان کنند.
منبع: medicaldaily

پاسخ متخصصان به سوالات رایج درباره سرطان استخوان