ممکن است در خرید بسیاری از محصولات و خواندن برچسب‌های ارزش غذایی آنها، سؤالات متعددی برایتان پیش بیاید؛ سؤالاتی نظیر این‌که «چرا در این سودا، روغن دانه سویا وجود دارد؟!» و یا مثلا «میزان شکر این خوراک گرانولا چقدر است؟!» با مطالعه نکات زیر، می‌توانید خودتان را از گرفتار شدن در دام اندازه ظرف غذا، باورهای غلط درباره سلامت و ترکیباتی که برایتان مضر است نجات دهید.
۱.کالری، تنها معیار مغذی بودن غذا محسوب نمی‌شود
وقتی پای کم کردن وزن به میان می‌آید، کالری‌ها اهمیت ویژه‌ای پیدا می‌کنند، اما مهم‌ترین معیار برای کاهش وزن نیستند. در واقع وقتی غذای درستی را انتخاب می‌کنید که کالری کافی داشته و مدت زمان بیشتری شما را سیر نگه می‌دارد، خودتان را از زیاده‌روی نجات داده‌اید. البته تعداد کالری‌هایی که باید مصرف کنید بر حسب محصولات مختلف با هم تفاوت خواهد داشت، اما برای اطمینان بهتر است بدانید که: میزان کالری اسنک‌ها باید بین ۱۳۰ تا ۲۵۰ و در وعده‌های اصلی بین ۳۰۰ تا ۶۰۰ باشد.
۲.به حجم ظرف غذایتان توجه کنید
آیا تا به حال به این موضوع فکر کرده و با خود گفته‌اید: «ای ول! کل این بسته تنها ۵۰ کالری دارد!» و بعد متوجه شده باشید که کل آن بسته اندازه سه پُرس غذا بوده است؟ بسیاری از تولیدکنندگان عامدانه، اندازه حجم غذا را به میزان کمتری روی بسته‌های ارزش غذایی می‌نویسند و همین باعث می‌شود تا حقایق غذایی درباره آن محصول، بهتر از آنچه هست خود را نشان دهد. سعی کنید همیشه پیش از خرید یک محصول، اندازه پرس غذایی را چک کنید. و به خاطر داشته باشید که اندازه‌های مربوط به پرس غذا بر اساس مصرف متوسط آن محصول است نه مصرف مطلوب، بنابراین آن را در قالب پیشنهادی برای خوردن تلقی نکنید.
۳.به درشت‌مغذی‌ها دقت کنید
این خوراک‌ها شامل چربی،کربوهیدرات‌ها (که تجزیه شده و به فیبر و شکر تبدیل می‌شود) و پروتئین است. اگر هر کدام از این‌ها برایتان جلب توجه کرد –مانند محصولی که ۱۷ گرم چربی یا ۲۵ گرم شکر دارد– از این اعداد برای نگاهی سرسری به لیست ترکیبات آن استفاده کنید. مثلا اگر دیدید روی برچسب نوشته شده که غلات آن حدود ۶ گرم چربی دارد، کمی غیرعادی است. بعد می‌توانید ترکیبات دیگر را چک کنید تا متوجه شوید که آیا این میزان چربی به خاطر آجیل است یا روغن‌های افزوده‌شده سبزیجات.
۴.بهتر است کوتاه باشد
داریم درباره ترکیبات غذایی صحبت می‌کنیم. سعی کنید این لیست ترکیبات، تا حد امکان لیست کوتاهی باشد، چرا که این کار باعث خواهد شد مواد افزودنی مزخرف کمتری بخورید. بار دیگر باید گفت که این روش، تنها یک راهنمایی کلی است و فراموش نکنید که بسیاری از اسنک‌ها و یا آجیل‌های ترکیبی می‌توانند ترکیبات خوب و مفیدی برایتان داشته باشند.
۵.اولین، بدترین است
ترکیبات درج‌شده روی برچسب محصولات به منظور نشان دادن وزن یا مقدار دقیق آنهاست. بنابراین اگر نخستین ترکیبی که روی این برچسب دیدید شکر بود، بدان معناست که اسنک شما بیشتر با این ترکیب افزودنی التهابی و تحریک‌آمیز ساخته شده است. با این همه، نوع ترکیبات همواره گویای کل داستان نیست. برای مثال اغلب مواقع تولیدکنندگان از انواع مختلفی از قندها در ارزش غذایی استفاده می‌کنند. این بدان معناست که هر یک از این ترکیبات به طور مجزا مورد بررسی قرار گرفته و در کل لیست ترکیبات، پخش می‌شود. اما اگر همه آنها با هم جمع و در قالب «قند افزودنی» یکی شود، خیلی خوب می‌تواند به عنوان ترکیب اولیه روی بسته درج شود. به همین دلیل، بهتر است به ده ترکیب اول محصول نگاه کنید تا بهتر متوجه شوید که چه چیزی در آن محصول است.
۶.اگر نمی‌توانید روی بسته را بخوانید، لازم نیست آن را بخورید
اگر ترکیب روی بسته به نظرتان پیچیده آمد، یا دیدید کلمه مربوطه نوعی اصطلاح شیمیایی است، با در نظر گرفتن احتمالات می‌توان گفت که جزو مواد نگه‌دارنده صنعتی غذا بوده یا جزو مواد افزودنی برای شیرین کردن آن است.
۷.سعی کنید میزان مصرف قند خود را تا ۱۰ گرم به ازای هر پرس کم کنید
بهتر است هر آنچه می‌خورید، میزان قند درج‌شده روی برچسب غذایی‌اش ۱۰ گرم یا کمتر باشد. به خاطر داشته باشید که داریم درباره قندهای افزوده صحبت می‌کنیم. قندهای طبیعی که در میوه‌ها و سبزیجات یافت می‌شوند قندهای مفیدی هستند؛ چرا که حاوی فیبرهایی هستند که سرعت هاضمه را کاهش می‌دهند. از سوی دیگر آبمیوه‌ها از بدترین مواد شیرین‌کننده افزودنی محسوب می‌شوند؛ چرا که عاری از هر نوع فیبری بوده و فقط فروکتوز خالص‌‌اند.
منبع: eatthis
قسمت دوم را اینجا بخوانید