بر خلاف بیماری سرخرگ کرونری و حمله قلبی، میزان شیوع بیماری روماتیسمی قلب در دو دهه اخیر به خاطر رعایت بهداشت، تجهیزات دارویی و پزشکی و آگاهی عمومی درباره این بیماری کاهش یافته است. با این حال این حقیقت که بیماری روماتیسمی قلب نوعی عفونت است نه یک بیماری هنوز به طور کامل مشخص نشده است. در اینجا به نظر برخی از متخصصان درباره حقایق مربوط به این بیماری می‌پردازیم.
۱.بیماری روماتیسمی قلب اغلب به خاطر عفونت مربوط به گلودرد رخ می‌دهد که می‌تواند به دریچه قلب آسیب وارد کند. وقتی دچار گلودرد می‌شوید، در برخی مواقع باکتری و یا ویروس آن به قلب رسیده و به دریچه‌های آن آسیب می‌زند. بنابراین آن را در قالب نوعی عفونت می‌شناسند تا یک بیماری قلبی.
۲.اگر دچار عفونت گلودرد شده باشید، که بعد از سه روز تسکین پیدا نکرد، بهترین کار این است که پیش پزشک بروید به‌جای آنکه سعی کنید از درمان‌های خانگی استفاده کرده و در خانه بمانید. نکته مهم این است که بلافاصله آن را درمان کنید چرا که تأخیر در درمان باعث افزایش خطر بروز بیماری روماتیسمی قلب خواهد شد.
۳.اگرچه شاید این مورد نادر باشد اما باید گفت بیماری روماتیسمی قلب در نوجوانان ۱۵ ساله هم رخ می‌دهد. علائم شایع آن عبارت است از گلودرد، سرفه و تب. و اگر این عفونت به قلب برسد، آن‌وقت دچار تنگی نفس و افزایش ضربان قلب خواهید شد. 
۴.یکی از علائم قدیمی بیماری روماتیسمی قلب «درد زودگذر مفاصل» است. در واقع عفونت بر روی یک مفصل تأثیر گذاشته و منجر به درد شدید و قرمزی در اطراف آن خواهد شد. این درد،‌ بسیار شدید و حاد است. علاوه بر این، باعث کم شدن تحرک‌تان خواهد شد. تورم آن بعد از سه روز خوب می‌شود اما بر روی مفصل مجاور آن تأثیر می‌گذارد. 
۵.زمانی که بیماری روماتیسمی قلب تشخیص داده شد، بیماران ۲۱ تا ۳۵ سال باید آمپول پنی‌سیلین بزنند. این بدان معناست که درست از زمان آغاز عفونت بیمار باید هر ۲۸ روز یک‌بار آمپول بزند تا مانع از بروز آسیب به دریچه‌های قلب شود. 
منبع: medicinenet

درد در این نواحی نشانه بیماری قلبی است