صفر تا یک سالگی:
در این سن باید تمام خواسته های نوزاد بلافاصله برآورده شود. در واقع در این سن آموزش صبر جایی که ندارد هیچ، آسیب رسان نیز هست. نوزاد باید دریابد که دنیا جای امنی است و مراقبان وی کاملا در اختیار وی هستند و از او مراقبت می کنند. در واقع وی خواسته ی زیادی هم ندارد، جز خوردن و خوابیدن و تمیز بودن. پس در برابر خواسته های معقول فرزند خود مقاومت نکنید و آنها را بلافاصله برآورده کنید. در واقع مطالعات انجام گرفته نشان داده اند که نوزادانی که در برابر گریه از والدین یا مراقبان خود توجه آنی دریافت می کنند در بزرگ سالی دنیا را مکان امن تر و شادتری می بینند و از آرامش روح و روان بهتری برخوردار هستند.
یک تا دو سالگی:
در این سن کودک می تواند از چند ثانیه تا یک دقیقه منتظر بماند. هر چند بهتر است حتی در این سن هم به خواسته های معقول وی پاسخ آنی و توجه کامل داده شود. نهایت خواسته ی وی در این سن یک اسباب بازی در بالای کمد یا شیشه شیری روی میز است. با این حال اگر دستتان بند است و فرزندتان هم از پای شما آویزان شده و درخواست می کند که همراهش بیایید، نگران نباشید. او در این سن می تواند تا زمانی که شما دست هایتان را بشویید صبر کند.
دو تا پنج سالگی:
زمان طلایی آموزش صبر کردن در این سن قرار دارد. در واقع نه تنها صبوری بلکه زمان طلایی آموزش بسیاری از ویژگی های خلقی در این بازه ی زمانی قرار دارد. پیش از این سن کودک درکی از آموزش بدی و خوبی، زمان و انتظار ندارد. اما در این سن وی به قدری بزرگ شده است که بتواند معنای حرف شما را دریابد. در واقع به نظر اغلب کارشناسان تربیت کودک در این سن برآورده کردن خواسته های معقول کودک باید با کمی تاخیر انجام شود. برای مثال به او بگویید “بگذار اول دستمو بشورم بعد بهت آب می دم»، «بگذار اول به بابا زنگ بزنم، بعد تلویزیون را روشن می کنم».
ثابت شده است که صبر کردن و تعویق لذت از دریافت پاداش از کودکان انسان های موفق تری در آینده می سازد. نکته ی مهم در این رابطه وفاداری شما به عهد است. درست است که دید کودک نسبت به امنیت دنیا در یک سال اول شکل می گیرد، اما دید وی نسبت به شما و پایبندی شما به حرفهایتان در این دوره شکل میگیرد. پس سعی کنید به حرف ها و قول هایتان عمل کنید. وگرنه به زودی با موجودی روبه رو می شوید که هیچ ارزشی برای وعده ها و حتی تهدیدهایتان قائل نیست. کودک باید بداند که شما پس از پایان زمان وعده داده شده حتما به آن عمل می کنید در غیر این صورت این انتظار معنی نخواهد داشت.
کودک با صبر کردن می آموزد که صبر امروز با پاداش فردا همراه است. به باور بسیاری از روانشناسان تربیت فرزند، آموزش صبوری به فرزند کلید موفقیت و خوشبختی او در آینده است. در آزمایشی به کودکان شکلاتی داده شد و به آنها گفته شد که می توانید این شکلات را بخورید، اما اگر یک ربع صبر کنید یک شکلات دیگر هم به شما داده می شود. نتیجه ی این آزمایش در یک دهه بعد نشان داد که کودکانی که آن روز صبر کردن به امید گرفتن شکلاتی بهتر را انتخاب کرده بودند نسبت به کودکانی که با عجله همان شکلات اول را خوردند، به موفقیت های چشمگیرتری در زمینه ی تحصیل و اشتغال رسیده اند.
بنابراین، آموزش صبر به فرزندتان را از دوران طلایی تربیت وی آغاز کنید. این چند ثانیه، چند دقیقه و چند روز تاثیر شگرفی بر آینده و رضایت وی از زندگی خواهد داشت. در عین حال به یاد داشته باشید که هر آنچه در این چگونه آمد درباره ی خواسته های معقول فرزندتان بود. خواسته هایی که تناسبی با سن فرزند ندارد، برای مثال خرید تبلت در سن سه سالگی!، یا خواسته هایی که با خطر جانی برای وی همراه است، برای مثال عبور از خیابان به تنهایی، هرگز محل اعتنا نیستند و باید با مقاومت و امتناع والدین و توضیح چرایی این امتناع همراه شود.
منبع : phow.ir