علائم سندرم خستگی مزمن،خستگی روحی و جسمی دائمی، اختلال خواب، درد عضلات یا مفاصل،
سردرد، ضعف حافظه یا کاهش تمرکز، وجود علائم شبه‌آنفلوآنزا، تهوع، درد
معده، اسهال و یبوست (مشابه سندرم روده تحریک‌پذیر) و نیز عدم تحمل یا
حساسیت به کافئین، برخی غذاها یا داروها است.
علت
بروز سندرم خستگی مزمن نامشخص بوده و تشخیص آن فقط بعد از رد سایر علل و
تداوم علائم به مدت 4 ماه در بزرگسالان و 3 ماه در کودکان امکان‌پذیر است.
کنترل
سندرم خستگی مزمن پیچیده است. هیچ درمان یا داروی اختصاصی برای درمان آن
وجود ندارد. علائم ممکن است در طول زمان تغییر کند. بنابراین این بیماران
باید به طور مرتب تحت نظر باشند.
توصیه‌های غذایی در مبتلایان به سندرم خستگی مزمن
درد عضلات یا سایر علائم بیماری ممکن است سبب شود برخی افراد مبتلا به
سندرم خستگی مزمن فعالیت بدنی خود را کاهش داده و به تدریج چاق شوند.
همچنین این افراد ممکن است به علت مصرف برخی داروها، عدم توانایی برای
آماده‌سازی مواد غذایی مناسب یا با هدف بالا بردن میزان انرژی بدن به مصرف
غذاهای پرکالری رو آورند. بنابراین، پیروی از یک رژیم غذایی سالم و متعادل و
کاهش مصرف غذاهای پرکالری مانند بیسکوئیت، شکلات، کیک، چیپس و نوشیدنی‌های
شیرین می‌تواند با افزایش وزن در این افراد مقابله کند.
در برخی بیماران نیز ممکن است به علت کاهش اشتها، احساس ناخوشی و خستگی
خرید و تهیه مواد غذایی با مشکل روبرو شده و این امر منجر به کاهش وزن شود.
در این افراد مصرف منظم مواد غذایی که تهیه آنها آسان و سریع است و نیز
تنقلات مغذی و مفید می‌تواند از کاهش وزن جلوگیری کند.
افزایش تعداد وعده‌های غذایی به 3 وعده اصلی و 3 میان وعده برای بسیاری از
افراد مبتلا به سندرم خستگی مزمن مفید بوده و سبب بهبود انرژی بدن می شود.
مواد غذایی با نمایه گلیسمی (GI) پایین مانند غلات سبوس‌دار به ثابت نگاه
داشتن میزان انرژی بدن کمک می‌کند. به همین منظور به این افراد توصیه
می‌شود از مصرف مواد غذایی و نوشیدنی‌های حاوی شکر که دارای GI بالا هستند
خودداری کرده و در طول روز حتما میوه، سبزی و غلات سبوس‌دار مصرف کنند.
به افراد مبتلا به سندرم خستگی مزمن توصیه می‌شود از مصرف کربوهیدرات‌های
تصفیه شده مانند شکر و آرد سفید که در غذاهایی مانند نان‌های غیر سبوس‌دار،
کراکر، کلوچه، کیک و نوشابه یافت می‌شود، خودداری کنند.
شکر اثرات زیان‌باری در بیماران مبتلا به سندرم خستگی مزمن دارد. شکر سبب
سرکوب سیستم ایمنی و افزایش التهاب می‌شود. همچنین سبب افزایش سریع قند خون
و به دنبال آن کاهش قند خون می‌شود. هیپوگلیسمی با علائمی مانند خستگی،
اضطراب و میل شدید به مصرف مواد غذایی شیرین همراه است. در حقیقت مصرف
غذاهای حاوی شکر سبب ایجاد چرخه معیوب می‌شود.
از آنجاکه میزان هورمون آدرنال در برخی افراد مبتلا به سندرم خستگی مزمن
ناکافی است، ممکن است در برخی بیماران (به جز بیماران مبتلا به پرفشاری
خون و نارسایی قلبی) نیاز به نمک و آب افزایش یابد.
در
افراد مبتلا به سندرم خستگی مزمن مصرف پروتئین کافی می‌تواند به ثبات قند
خون کمک کند. لبنیات کم‌چرب، گوشت بدون چربی و حبوبات، از منابع خوب
پروتئین محسوب می‌شوند.
برخی مطالعات نشان داده‌اند که در بیماران مبتلا به سندرم خستگی مزمن نسبت
اسیدهای چرب امگا-3 به امگا-6 و نیز میزان روی نسبت به افراد سالم کمتر
است. با این حال، مکمل‌درمانی در این بیماران نتایج سودمندی به دنبال
نداشته است.
منبع: روزنامه سپید