چطور احساسات همسرتان را اندازه گیری کنید؟!

تشکیل زندگی جوانان امروز با نسل‌های گذشته بسیار متفاوت شده تا جایی که توجه به جزئیات و اهمیت دادن به آنها از نحوه پوشش تا نظرات فرد درباره سینما یا پارک رفتن در اولویت قرار گرفته است. بعضی دختران و پسران امروز با مدنظر قراردادن ملاک‌های سطحی یا از سر چشم و هم‌چشمی با اطرافیانشان از زندگی مشترک خود لذت چندانی نمی برند.

یکی از گزینه هایی که به خصوص برای دختران در زندگی مشترک اهمیت بالایی دارد، ابراز احساسات همسر به آنها و تاکید بر تداوم این مسئله تا آخر عمر است؛ گرچه ابراز احساسات برای برخی از مردان به واسطه غرور و جذبه مردانه‌شان اندکی دشوار است.

البته طبق گفته متخصصان مردان هم بعد از تشکیل یک زندگی مشترک، دوست دارند که همسرشان به عنوان یک معشوقه و نه یک مادر تلقی شوند.

بنابراین اینکه مرد یا زن بتواند دائمی یا موقت بودن ابراز احساسات همسرش را تشخیص دهد، می تواند موثر واقع شود چراکه گاه تداوم زندگی عاشقانه به همین ابراز احساسات و قدردانی طرفین نسبت به یکدیگر است.

علی باجلان مشاور خانواده و روانشناس یکی از بهترین ابزار‌های تشخیص احساسی بودن یا نبودن همسر آینده را مشاهده کردن دانست و بیان کرد: مشاهده رفتار طبیعی فرد در خانواده بهترین راه پیش‌بینی برای تشخیص احساسات طرف مقابل است. در واقع این کار به راحتی با دیدن چگونگی رفتار فرد با خانواده و دوستانش میسر می شود.

وی ادامه داد: از آنجا که نزدیکی و صمیمیت اعضای خانواده نسبت به یکدیگر زیاد است بدون هیچ ترسی از تمسخر، تحقیر و طرد شدن به ابراز احساسات در مقابل یکدیگر می پردازند؛ لذا با مشاهده ابراز احساسات فرد به پدر و مادرش به راحتی می توان دریافت که وی در آینده به همسرش هم ابراز احساسات می کند یا خیر.

باجلان با بیان اینکه بسیاری از زوجین برای مشخص کردن احساسی بودن یا نبودن همسرشان ملاک را بر روی طرز برخورد و رفتار فرد مورد نظر در اوایل آشنایی می گذارند؛ عنوان کرد: این در حالی است که گذراندن و ابراز احساسات این دوره برای تمام زوجین از قاعده تقریباً یکسانی پیروی می‌کند و قضاوت بر اساس آن کار چندان معقولی نیست.

وی افزود: تنها مردان یا زنانی که مشکلات خاصی (مثل اختلالات روحی و روانی) دارند در دوران عشق رمانتیک هیچ احساساتی از خود بروز نمی دهند. از این رو نمی توان صرفاً با در نظر گرفتن احساسات دوران نامزدی و اوایل آشنایی برای آینده تصمیمی گرفت، چراکه فاکتورهای مختلفی در شروع و تداوم ابراز احساسات فرد در زندگی نقش ایفا می‌کنند.

باجلان با اشاره به بعضی شخصیت های افراد اظهار داشت: برای بعضی شخصیت‎ها ابراز احساسات هیچ معنایی ندارد و آنها هرگز این کار را انجام نمی دهند مانند شخصیت های اسکیزویید (تنهاطلب) و شخصیتهای اجتنابی.

وی افزود: فرد دارای شخصیت اسکیزویید علاقه به انجام تمام کارها به صورت انفرادی دارد، تنها طلب است و روابط عاشقانه و رمانتیک اصلا برایش معنی ندارد.

باجلان اضافه کرد: فرد در نوع شخصیتی اجتنابی هر چند در جمع بودن را می پسندد اما به دلیل ترس از حقیر شدن و مورد تمسخر دیگران قرار گرفتن، تنهایی و عدم ابراز احساسات به اطرافیان را انتخاب می کند.

این مشاور خانواده شخصیت اسکیزوئید و اجتنابی را 2 نوع مهم در بی احساسی فرد خواند و عنوان کرد: برخی افراد هم طبق مدل شخصیتی وسواسی برای اینکه بخواهند ابراز احساسات کنند خسیس هستند و معمولا تمایلی به وقت گذاشتن برای دیگران نشان نمی دهند و از دید روانشناسان این افراد مشکلات عدیده در ابراز احساسات دارند.

وی افزود: بنابراین عدم برقراری روابط اجتماعی زیاد، نداشتن دوست‌های صمیمی، تنهاطلبی و اهل رفت و آمد نبودن درصورتی که نشانه افسردگی نباشد، می تواند از دلایل اختلال شخصیت و سبک‌های شخصیتی آنها به شمار رود.

باجلان با اشاره به برخی عوامل مهم که در ابراز احساسات می توانند نقش موثری داشته باشند، اظهار داشت: تجارب فرد در زندگی خانوادگی و نحوه برخوردهای اطرافیان با یکدیگر در ابراز احساسات موثر است چرا که اگر پسر یا دختر خانواده ابراز احساسات پدر به مادر یا بالعکس را مشاهده نکند بدون شک این امر برایش طبیعی تلقی شده و بدون هیچ آموزش و کسب تجربه ای در آینده هم برای همسر خود ابراز احساسات نمی کند.

وی اعلام کرد: اگر مردی بعد از ابراز احساسات خود به همسرش رفتاری مناسب را مشاهده نکند (به عنوان مثال زن سوء استفاده کرده و از زیر بار مسئولیت کارهای خانه به امید انجام آنها از سوی مرد شانه خالی کند) مرد هرگز ابراز احساسات نمی کند و معتقد است بعد از ابراز خشونت مطمئنا کارها مطابق نظم و ترتیب پیش می رود. البته این اقدام بالعکس برای خانم ها هم صادق است.

وی افزود: همچنین برخی از افراد ممکن است تجربه شیرینی از ابراز احساسات به فردی نداشته باشند به این ترتیب که با وجود ابراز احساسات یک رابطه عاشقانه شکست خورده را تجربه کرده و این امر را امری بی فایده می پندارند. 

وی با بیان اینکه تست‌های مختلف ابزار احساسات تشخیصی نیستند و تنها در تشخیص بهتر، ما را کمک می کنند، اعلام کرد: متاسفانه در جامعه ما استفاده از تست‌های روانشناسی مختلف (مثل تعیین احساسی بودن یا نبودن همسر) بدون بهره گیری از نظرات متخصصان این حوزه برای دریافت برداشت‌های صحیح و منطقی، رواج پیدا کرده و به راحتی تست‌ها در دسترس عام قرار دارند.

بهتر است پیش از مراجعه به هر گونه سایت و مرکزی برای تعیین شخصیت خود یا همسر ابتدا به خوبی اطراف و رفتار با اطرافیان را مشاهده و با کمی منطق و تحلیل آنها را بسنجیم. البته کسانی که در این راه اندکی ضعیف هستند یا معتقدند نمی توانند بین احساس و منطقشان مرزی قائل شوند، بهتر است از متخصصان و مشاوران این حوزه کمک گیرند تا برداشت‌های اشتباهی نداشته باشند.

لینک مرتبط:زوج های کدام منطقۀ تهران بیشتر از همه طلاق می گیرند؟! + دلایل

زن ها عاشق و شیدای چنین مردانی می شوند!