صدمات ناشی از بسکتبال، دوچرخه سواری، و بیسبال به چشم غالبا بیش از صدمات ناشی از پینت بال به چشم است. اما صدمه ناشی از تفنگ‌های بادی ورزش پنت بال به چشم به مراتب شدیدتر بوده و بهبود آن حداقل در کوتاه مدت غیرمحتمل است.
محققان عنوان می‌کنند: «لازم است که ما از تهدیدات ناشی از این فعالیت‌ها به چشم آگاه باشیم و عینک ایمنی به چشم بزنیم. اقدامات ساده پیشگیرانه می‌تواند راه حل اغلب این مشکلات باشد.»
تیم تحقیق از دانشگاه لوگانو سوئیس، پایگاه داده آمریکا در مورد معاینه اورژانسی چشم در بیش از ۹۰۰ بیمارستان را از سال ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۳ بررسی کردند. محققان بر حدود ۸۶ هزار گزارش مربوط به جراحات چشم مرتبط با ورزش تمرکز کردند.
در این بررسی‌ها مشخص شد که مردان با میانگین سنی ۲۲ سال، ۸۱ درصد کل جراحات و صدمات را شامل می‌شدند.
در حدود نیمی از جراحات و صدمات وارده به چشم در طول چهار فعالیت ورزشی اتفاق افتاده بود: ۲۳ درصد بسکتبال، ۱۴ درصد بیسبال و سافت بال و ۱۲ درصد تفنگ‌های بادی. در مردان هم به ترتیب همین ورزش‌ها بیشترین صدمات را وارد کرده بودند. اما در زنان بیشترین صدمات وارده به ترتیب ناشی از بیسبال/سافت بال، دوچرخه سواری و فوتبال بود.
محققان دریافتند علیرغم درصد کمتر جراحات وارده ناشی از پینت بال و تفنگ‌های بادی، از بین رفتن بینایی به دلیل این ورزش به مراتب بیشتر بود و ۲۶ درصد موارد را شامل می‌شد. البته گزارشات بلندمدت در اختیار محققان نبود، و مشخص نیست که آیا این صدمات دائمی بوده‌اند یا نه.
به گفته محققان، اشیاء بزرگ نظیر توپ موجب شکستگی استخوان اطراف چشم می‌شوند در حالیکه گلوله و ساچمه به خود چشم آسیب می‌رسانند و حتی موجب پارگی آن می‌شوند. از آنجائی که گلوله‌های رنگی پینت بال بسیار کوچک هستند، خطرشان نیز بیشتر است.