در میانه آلودگی هوای تهران و بخشنامه‌هایی که از سوی ستاد‌ها و کمیته‌های مختلف منتشر می‌شود و لازم‌الاجراست، پدر و مادرانی هستند که ترس‌شان از آلودگی هوا نه از مضرات جسمانی که از تعطیلی مدارس و مهدهاست. آنهایی که در این میان قوم و خویشی ندارند که تمام‌وقت یا گاهی فرزندان‌شان را به آنها بسپارند، مشکلات بیشتری دارند. خیلی از آنها، در این روزها، به دلیل گسترده شدن طرح‌های ترافیکی، امکان استفاده از وسیله شخصی را هم ندارند، مجبورند فرزندان‌شان را با وسایل نقلیه عمومی به محل کار ببرند.
گرچه در مصوبه‌ای که یکشنبه منتشر شد، به مدیران دستگاه‌های اجرایی توصیه شده تا با مرخصی مادران شاغل موافقت کنند، اما تجربه نشان می‌دهد بسیاری از این مادران آنقدر از امنیت شغلی خود مطمئن نیستند که با هر بار تعطیلی مهدها و مدارس، در خانه کنار فرزندان‌شان بمانند.
مهشید سامی، مادری که فرزند پنج ساله‌اش را همراه خود به محل کارش در مرکز شهر آورده، می‌گوید: «وقتی به این شکل مهدها را تعطیل می‌کنند چه هدفی دارند؟ اگر قرار باشد من برای هر تعطیلی مهدکودک‌ها در خانه بمانم، قطعا اخراج خواهم شد.»
او ادامه می‌دهد: «مهدکودک فرزندم نزدیک خانه است، به‌طوری که می‌توانم در عرض چند دقیقه بچه‌ام را به آنجا برسانم تا چندان در معرض آلودگی قرار نگیرد. اما وقتی مهدکودک‌ها را هم تعطیل می‌کند، باید مدت زیادی با من در خیابان تردد کند.» اغلب اوقات وقتی مدارس و مهدها تعطیل می‌شوند کودکان مادران شاغل، به دلیل انتقال به منزل اقوام یا همراهی والدین در محل کار، بیشتر در معرض آلودگی هوا قرار می‌گیرند.
متخصصان معتقدند به‌طور متوسط هر انسان در هفته حدود 168 ساعت در معرض هوای محیط و 40 ساعت در هفته در معرض هوای محیط عمومی قرار می‌گیرد.
مهرداد فخرالدینی، متخصص بیماری‌های ریوی می‌گوید: «عوارض منفی آلاینده‌های هوا روی افراد مختلف اثرات گوناگونی دارد، این اثرات برای کودکان و سالمندان چندین برابر است، چون تعداد تنفس آنها در هر دقیقه بیشتر است. در این شرایط لازم است کمترین فعالیت بدنی وجود داشته باشد تا میزان تنفس از آنچه به صورت طبیعی وجود دارد، بیشتر نشود.»
او با اشاره به آلودگی شدید روزهای گذشته هوای تهران ادامه می‌دهد: «البته در شرایطی از این دست نه‌تنها مدارس، بلکه ادارات نیز باید تعطیل باشند، تا به معنی واقعی کلمه رفت‌وآمدها در حد مواردی اضطراری کاهش یابد، چون آلودگی هوا اثرات مستقیمی در مسمومیت‌های خونی دارد و عملکرد ریه‌ها را به‌شدت ضعیف می‌کند.»
ز در حالی است که متخصصان معتقدند در شرایط اینچنینی خروج همه مردم از منازل‌شان به‌شدت خطرناک است، مصوبات اینچنینی نه‌تنها آمدوشد‌های شهری را کم نمی‌کند که حتی باعث می‌شود گروه‌های در معرض خطر بیشتر در معرض آلودگی هوا قرار بگیرند.
برخی کارشناسان معتقدند در شرایط اضطراری آلودگی هوا، مسئولان باید بیشتر به خلوت کردن پایتخت بیندیشند، چراکه عوارض جبران‌ناپذیر ورود این آلودگی‌ها به بدن افراد می‌تواند به شکی ناخوشایند در آینده‌ای، نه‌چندان دور رخ نشان دهد.