وزن رحم یک هفته پس از زایمان به حدود 500 گرم و دو هفته پس از زایمان به حدود 300 گرم می رسد و چهار هفته پس از زایمان روند پسرفت کامل می شود و وزن رحم به حدود 100 گرم می رسد .
پس از هر زایمان بعدی رحم معمولا اندکی بزرگتر از آخرین حاملگی است . دریافت های سونوگرافیک اندازه رحم در هفته اول به سرعت کاهش می یابد و اندازه آن پس از زایمان به حد قبل از حاملگی می رسد .
دردهای بعد از زایمان :
در زمانی که زایمان اولشان بوده است رحم بعد از زایمان به صورت تونیک منقبض می ماند . با وجود این در زمانی که بیش از یک زایمان داشته اند رحم اغلب در فواصلی به شدت منقبض می شود و این امر سبب بروز دردهای بعد از زایمان می شود که شبیه درد انقباضات حین زایمان ، اما خفیف تر از آن هستند . این دردها با افزایش زایمان ها چشمگیر تر می شوند و هنگامی که نوزاد پستان مادر را می مکد احتمالا به علت آزاد شدن اکسی توسین ( هورمونی که باعث ترشح شیر می شود ) تشدید می یابند معمولا تا روز سوم بعد از زایمان از شدت این دردها کاسته می شود و دردهای مذکور خفیف تر می شوند .
لوشیا :
در اوایل دوران بعد از زایمان ریزش بافت ها سبب ترشح واژینال با مقادیر متغیر می شود این ترشح لوشیا نام دارد . در چند روز اول بعد از زایمان مقدار خون کافی برای قرمز رنگ شدن لوشیا وجود دارد و لوشیا را لوشیای قرمز می نامند . به مرور زمان رنگ لوشیا کم رنگ تر می شود و کم کم رنگ سفید یا سفید مایل به زرد به خود می گیرد . مدت ترشح لوشیا 36 24 روز است .
پسرفت محل جفت :
دفع و خروج کامل محل جفت حدود 6 هفته به طول می انجامد ، بلافاصله بعد از زایمان محل جفت اندازه ای در حد کف دست دارد .
خونریزی تاخیری بعد از زایمان :
خونریزی ثانویه بعد از زایمان به صورت وقوع خونریزی 24 ساعت تا 12 هفته بعد از زایمان تعریف کرده اند . این خونریزی در اکثر موارد از پسرفت غیر طبیعی محل جفت ناشی می شود هم چنین گاهی اوقات این خونریزی به علت باقی ماندن بخشی از جفت است .خونریزی تاخیری بعد از زایمان ممکن است در اثر بیماری فون ویلبراند یا سایر اختلالات انعقادی ارثی نیز رخ بدهد .
دستگاه ادراری :
عفونت ادراری یکی از مسائل نگران کننده دوره نفاس است .آسیب مثانه بیش از همه با مدت زایمان ارتباط دارد و در نتیجه به درجاتی یکی از همراهان طبیعی زایمان واژینال محسوب می شود در دوره بعد از زایمان ظرفیت مثانه افزایش می یابد و نوعی عدم حساسیت نسبی در برابر فشار داخل مثانه رخ می دهد . در نتیجه اتساع بیش از حد ، تخلیه ناکامل و حجم باقیمانده بیش از حد شایع هستند . وقوع بی اختیاری ادرار در دوره بعد از زایمان نامعمول است .
صفاق و دیواره شکم :
رباط های پهن و گرد برای رهایی از دست کشیدگی و شل شدگی که در جریان حاملگی رخ می دهد به زمان قابل توجهی نیاز دارند .اگر شکم به طور نامعمول مثل شل یا آویزان باشد استفاده از کمربند معمولی اغلب نتیجه رضایت بخشی به همراه دارد . برای بازگشت این ساختمان ها به وضعیت طبیعی چند هفته زمان مورد نیاز است . ورزش و فعالیت به این بهبود کمک می کند . این اقدامات را می توان هر زمانی پس از زایمان واژینال یا بلافاصله پس از کاهش درد شکم به دنبال زایمان سزارین آغاز کرد .
منبع: شفا آنلاین
چگونه بعد از زایمان از بی‌اختیاری ادرار جلوگیری کنیم؟
رابطه‌ی جنسی بعد از سزارین، دردناک‌تر است یا بعد از زایمان طبیعی؟