به گفته این محققان، از این آزمایش همچنین می توان برای تشخیص کسانی که بیشتر از دیگران در خطر ابتلا به این بیماری قرار دارند نیز استفاده کرد.
این آزمایش بر اساس تعیین سطوح ماده ای به نام آمیلوئید بتا 42 تدوین شده است که یکی از قطعات پروتئین بتا آمیلوئید است.
دانشمندان دانشگاه بریتیش کلمبیای کانادا با انتشار مقاله ای در شماره اخیر نشریه بیماری آلزایمر اعلام کردند: این آزمایش در آینده فراگیر خواهد شد.
دکتر پاتریک مک گیر و همکارانش می گویند: ماده آمیلوئید بتا 42 در سنین 15 تا 92 سالگی در همه افراد وجود دارد ولی در کسانی که به آلزایمر مبتلا باشند میزان آن، دست کم دو برابر حد طبیعی است.
بر اساس آمارهای سال 2016 برآورد می شود حدود پنج میلیون و چهارصد هزار نفردرآمریکا به بیماری آلزایمر مبتلا باشند که هیچ درمانی ندارد ولی برخی داروها، قادرند شرایط قوای شناختی بیماران را کنترل کنند.
با بالا رفتن سن و پیر شدن سلول ها، ترشح ماده شیمیایی سروتونین کاهش می یابد، بدین ترتیب ارتباط بین سلولی و انتقال اطلاعات دچار مشکل می شود.
این مشکل بیشتر از همه در بخش حافظه و خاطرات خود را نشان می دهد.
خاطره ها ترکیبی هستند از یادآوری دیده ها و شنیده ها و احساسات که براى یاداوری آن ها مغز نیاز به برقراری یک ارتباط پیچیده سلولی بین همه بخش ها دارد.
به همین علت با بالا رفتن سن و کم شدن ترشح سروتونین در مغز، خاطره ها کمرنگ یا فراموش می شوند.
در بیماری آلزایمر ترشح سروتونین به شدت کاهش می یابد اما این مسئله همیشه به علت پیر شدن سلول ها نیست.
سکته مغزی که باعث از دست رفتن بخشی از سلول های مغز می شود یا شوک عاطفی با از دست دادن عزیزی می توانند خطر ابتلا به آلزایمر افزایش دهند.
آلزایمر با از دست دادن حافظه کوتاه مدت، فراموش کردن آدرس ها و اسم ها آغاز می شود و کم کم تا آنجا پیش می رود که فرد حتی راه بازگشت به خانه را فراموش می کند.
بیماری آلزایمر متاسفانه درمانی ندارد اما می توان از پیشرفت آن جلوگیری کرد.