در قسمت اول با انواع آریتمی قلبی آشنا شدید، در ادامه موارد بیشتری را در این زمینه بررسی می‌کنیم.
علائم آریتمی
آریتمی ممکن است خاموش یا صامت باشد، این یعنی هیچ نوع علائمی از خود نشان نخواهد داد. پزشک می‌تواند طی تست فیزیکی قلب با استفاده از تپش‌های آن و یا با استفاده از دستگاه الکتروکاردیوگراف، ضربان قلب نامنظم را بررسی نموده و تشخیص دهد. اگر علائمی داشته باشید، می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
-تپش قلب (احساس کند شدن ضربان قلب، تندتپشی و یا تغییر ناگهانی آن) 
-احساس سنگینی در سینه
-سرگیجه یا احساس دوران سر
-احساس ضعف
-کوتاه شدن تنفس
-درد سینه و یا احساس سفتی در آن
-ضعف یا خستگی
تشخیص آریتمی قلب
به منظور تشخیص آریتمی و پیدا کردن علت آن، پزشکان از آزمایش‌های زیر استفاده می‌کنند:
الکتروکاردیوگرام: که آن را EKG و یا ECG هم می‌نامند. این تست می‌تواند فعالیت الکتریکی قلب را ثبت کند. طی این تست، سیم‌های الکترودی کوچکی روی سینه، بازوها و پاهایتان وصل می‌شود تا تست بدون درد و سریع انجام گیرد.
هولتر مانیتور یا ثبت سرپایی امواج قلبی: نوعی EKG قابل حمل بوده که می‌توان به مدت ۱ تا ۲ روز آن را استفاده نمود. در این تست، الکترودهایی به پوستتان چسبانده می‌شود. این تست بدون درد بوده و می‌توانید هنگام گذاشتن الکترودها روی پوست، هر کاری انجام دهید به جز دوش گرفتن.
واقعه‌نگاری: اگر علائم شما به وفور خود را نشان ندهد، پزشک به شما توصیه خواهد کرد تا یکی از این الکترودها را به مدت یک ماه استفاده کرده و بیاندازید. این ابزاری است که وقتی دکمه‌اش را می‌زنید، فعالیت الکتریکی قلبتان را به مدت چند دقیقه ثبت می‌کند. هر زمان که علائمی مشاهده کردید، باید سعی کنید آن را از روی مونیتور ببینید. پزشک هم نتایج آن را برایتان توضیح خواهد داد.
تست فشار: تست فشار انواع مختلفی دارد. هدف آن چک کردن این مسئله است که قلب، تا چه فشار را می‌تواند پیش از بروز مشکل ضربان قلب و یا عدم رسیدن خون کافی به آن کنترل کند. برای شایع‌ترین تست فشار، باید روی تردمیل راه رفته یا روی دوچرخه‌های ثابت در سطح دشوار آن رکاب بزنید در شرایطی که EKG هم به شما متصل بوده و ضربان قلب و فشار خون‌تان بررسی می‌شود.
پژواک‌نگار قلب: این تست با استفاده از پرتوهای فراصوتی به منظور ارزیابی و سنجش عضلات قلب و دریچه‌های آن انجام می‌شود. 
کانتریزاسیون قلبی: پزشک ‌لوله باریک و بلندی به نام سوند را به داخل رگ‌های خونی موجود در بازو و پایتان فرو می‌کند. او آن را با استفاده از دستگاه مخصوص پرتو ایکس به سمت قلب هدایت خواهد کرد. سپس یک ماده رنگی به داخل سوند تزریق می‌کند تا ویدئوهای مربوط به پرتوهای ایکس دریچه‌های قلب، سرخرگ‌های کرونری و حفره‌های قلبی‌تان مشخص شود.
درمان آریتمی
درمان آریتمی به نوع و میزان حاد بودن آن ارتباط پیدا می‌کند. برخی از افرادی که آریتمی دارند نیازی به درمان ندارند. سایر افراد یا نیاز به دارو داشته، یا باید تغییراتی در سبک زندگی خود اعمال کرده و یا جراحی انجام دهند. داروهایی که برای درمان آریتمی استفاده می‌شود عبارت است از:
داروهای ضدآریتمی؛ این داروها می‌توانند ضربان قلب را کنترل نموده و شامل مسدودکننده‌های بتا و مسدودکننده‌های مجرای کلسیم هستند. 
درمان با داروهای ضدانعقاد و ضدپلاکت؛ این داروها خطر لخته شدن خون و سکته مغزی را کاهش داده و شامل وارفارینِ رقیق‌کننده خون یا آسپیرین هستند. سایر رقیق‌کننده‌های خون مانند آپیکسابان، دبیگاتران، ادوکزابان و ریواروکزابان در پیشگیری از سکته مغزی در افرادی که فیبریلاسیون دهلیزی دارند مورد تأیید قرار گرفته است. 
چند نکته
-اگر متوجه شدید که آریتمی شما اغلب حین انجام فعالیت‌های خاصی رخ می‌دهد، دیگر آن کار را انجام ندهید.
-اگر سیگار می‌کشید، آن را ترک کنید. 
-مصرف کافئین را کم کرده و یا قطع کنید.
-از داروهای مخصوص سرفه یا سرماخوردگی که دارای مواد محرک است خودداری کنید. حتما برچسب روی این داروها را خوانده و از پزشک بپرسید که چه داروهایی برای شما مناسب است. 
منبع: webmd 

افزایش خطر آریتمی قلب و مرگ با مصرف آزیترومایسین و لِوُفلکسین