روش‌های درمانی برای عفونت گوش در نوزاد چیست؟
اکثر عفونت‌های گوش به خودیِ خود خوب می‌شوند، اما موارد حاد آن را باید با آنتی‌بیوتیک درمان نمود. تا سال‌ها آنتی‌بیوتیک‌ها نخستین سد دفاعی در برابر عفونت‌های گوش محسوب می‌شده است اما در حال حاضر پزشکان آن را با آگاهی بیشتری تجویز می‌کنند.
مصرف زیاد آنتی‌بیوتیک نوعی نگرانی محسوب می‌شود؛ چرا که باعث می‌شود میزان آسیب‌پذیری بچه‌ها نسبت به عفونت‌های مقاومت آنتی‌بیوتیک افزایش یابد. اگر نوزادتان حداقل ۶ ماه سن دارد، پزشکتان احتمالا آستامینوفن یا ایبوپروفن تجویز خواهد کرد تا درد ناشی از عفونت تسکین یابد. (به خاطر داشته باشید که هرگز نباید به نوزادتان آسپیرین بدهید چرا که میزان آسیب‌پذیری و حساسیت او را نسبت به سندروم ری افزایش خواهد داد.)
اگر پزشک برای نوزاد آنتی‌بیوتیک تجویز کرد، باید آن را تا آخر دوره مصرفی‌اش بخورد. توصیه می‌شود چند هفته بعد از معاینه پزشک، یک تست گوش برای نوزاد انجام دهید تا دکتر بتواند تشخیص دهد که آیا داروها تأثیر خود را گذاشته است یا نه.
چطور می‌توان از بروز عفونت گوش در آینده پیشگیری کرد؟
عفونت گوش مسری نیست، اما عفونت تنفسی که اغلب زودتر از آن رخ داده و با آنها همراه است، مسری است. بهترین روش برای کاهش انتشار میکروب‌ها، شستن دستهای خود و دستهای نوزادتان به طور مرتب و همیشه بعد از استفاده از توالت، عوض کردن پوشک و پیش از غذا خوردن و یا آماده کردن غذاست.
هم‌چنین می‌توانید:
واکسن‌های ضروری نوزاد را بزنید؛ ایمنی‌سازی مانع از بروز بیماری‌های خاصی شده که می‌توانند مسبب عفونت گوش شوند. برای مثال واکسن آنفولانزای هموفیلوس نوع b در کاهش دستهای از عفونت‌های گوش در نوزادان تأثیر به‌سزایی داشته و واکسن ذات‌الریه هم مانع از بروز آنها می‌شود.
تا شش ماه حتما به نوزاد شیر مادر بدهید؛ تحقیقات مراکز کنترل و پیشگیری بیماری در ایالات متحده و سازمان دارو و غذای آمریکا نشان می‌دهد بچه‌هایی که در شش ماه نخست زندگی‌شان شیر مادر می‌خورند کمتر دچار عفونت‌های گوش می‌شوند. در واقع خطر عفونت گوش در نوزادانی که شیر خشک می‌خورند ۷۰ درصد بیشتر گزارش شده است. به خاطر داشته باشید که مادرها، پادتن‌های سازنده سیستم ایمنی خاصی را از طریق شیر خود به نوزادانشان انتقال می‌دهند.
نوزاد را در معرض دود تنباکو قرار ندهید؛ محققان دریافته‌اند کودکانی که والدین‌شان سیگاری هستند بیشتر در معرض عفونت‌های گوش قرار داشته و دچار مشکلات شنوایی می‌شوند. در واقع بچه‌هایی که با والدین سیگاری زندگی می‌کنند، خطر عفونت‌های گوش میانی و مشکلات شنوایی در آنها ۳۷ درصد بیشتر بوده و اگر مادر، یک زن خانه‌دار سیگاری باشد، این میزان ۶۲ درصد خواهد بود. هم‌چنین احتمال جراحی مشکلات مربوط به گوش میانی در کودکانی که مادران سیگاری دارند، ۸۶ درصد بیشتر از کودکانی است که هیچ فرد سیگاری‌ای در اطراف آنها نیست.
حتی سپری کردن یک آخر هفته با یک فرد سیگاری در خانه می‌تواند به شکل بارزی به نوزاد آسیب رسانده و خطر بروز عفونت گوش را در او زیاد کند. دود تنباکو باعث مختل شدن فعالیت سیستم ایمنی شده و مبارزه با عفونت را برای بدن نوزاد دشوار خواهد ساخت. بهتر است به دیگران اجازه ندهید در چنین شرایطی در خانه سیگار بکشند و نوزادتان را هم در چنین محیط‌هایی قرار ندهید.
آیا لوله گوشی تأثیری در بهبود عفونت‌های مکرر گوش در نوزادتان دارد؟
نوزادانی که چند بار دچار عفونت‌های گوش می‌شوند – که می‌تواند یک عفونت گوش باشد که با وجود درمان با آنتی‌بیوتیک، برای چند ماه ادامه دارد – گزینه خوبی برای لوله گوشی هستند. این روش سالانه بر روی ۶۷۰ هزار بچه در ایالات متحده انجام می‌شود.
وارد کردن لوله‌های گوشی تحت بی‌هوشی کامل انجام می‌شود. متخصص گوش، حلق و بینی، بُرش کوچکی در پرده گوش نوزاد ایجاد نموده و لوله کوچکی را به داخل شکاف وارد می‌کند. این لوله، فشاری را پخش نموده و در قالب یک بادگیر عمل می‌کند، یعنی باعث ورود هوا و خروج مایعات شده و همین باعث می‌شود باکتری‌ها نتوانند فعالیت کنند.
در واقع این لوله، یک لوله استاشِ مصنوعی است که به گوش امکان زندگی مجدد داده تا زمانی که لوله استاش واقعی بتواند دوباره کارکرد عادی خود را به دست بیاورد.
اگر دائما در گوش نوزادتان مایعات وجود داشته باشد پزشک این جراحی را برای نوزاد توصیه خواهد کرد، چرا که این نوزاد در معرض عفونت‌های مکرر گوش و مشکلات شنوایی قرار دارد.
منبع: babycenter
قسمت اول را اینجا بخوانید
در تست غربالگری نوزاد، چه اختلالات خونی را می‌توان شناسایی کرد؟