با ارتودنسی نامرئی آشنا شوید

 دکتر محمدامین نریمانی*: دستگاه های ارتودنسی خصوصیت جالبی دارند به طوری که بعضی از افراد تمایل دارند که این دستگاه ها تا حد ممکن پنهان شوند و برخی دیگر بخصوص در کودکان و نوجوانان تمایل به استفاده از رنگ های مختلف از آن داشته و علاقه مند به نشان دادن این وسایل هستند و به طور دوره ای رنگ کش ها آن را عوض می کنند.
پیشرفت های علم، دندانپزشکی و بخصوص رشته تخصصی ارتودنسی را هم بی نصیب نگذاشته است. تا همین دهه قبل بیماران ارتودنسی انتخاب چندانی برای وسیله درمانی خود نداشتند و متخصص ارتودنسی ناچار به استفاده از دستگاه ارتودنسی محدودی بود. در میان این محدودیت ها استفاده از دستگاه های ارتودنسی که جلب توجه کمتری داشته باشد ولی از نظر کیفیت درمانی تفاوتی با سیستم های درمانی معمول نداشته باشد باز هم سخت تر بود. با پیشرفت تکنولوژی دستگاه های ارتودنسی متنوعی با قابلیت ارتودنسی نامرئی به رشته ارتودنسی معرفی شدند که علاوه بر اینکه از نظر کارآیی با سیستم های رایج تفاوت قابل توجهی ندارند بلکه از نظر جلب توجه وضعیت بسیار بهتری هم پیدا کرده اند.
بطور کلی در ارتودنسی سه روش اساسی برای کاهش جلب توجه وسایل ارتودنسی وجوددارد. این سه روش عبارتند از ارتودنسی نامرئی با براکت های همرنگ دندان، ارتودنسی نامرئی با روش اینویزالاین و ارتودنسی نامرئی با سیستم لینگوال.
براکت های سرامیکی (همرنگ دندان):
این براکت ها ظاهر شفافی دارند و هنگامی که بر روی دندان ها قرار می گیرند به دلیل نزدیکی رنگ آنها به رنگ دندان ها جلب توجه نمی کنند. در گذشته این وسایل از نظر ساخت مشکلاتی داشتند و نتیجه درمانی با آنها به خوبی وسایل رایج نبود ولی در سال های اخیر انواعی از این براکت ها عرضه شده است که امکان کسب بهترین نتایج را فراهم نموده است. مهم ترین مزیت این براکت ها زیبایی ظاهری و شیک بودن آنها است. عیب عمده این وسایل هم در هزینه نسبتا زیادتری است که بایستی پرداخت شود. امکان استفاده از سیم های همرنگ دندان به همراه این براکت ها وجود دارد تا این وسایل تا حد زیادی استتار شوند.