هیچ درمانی برای سندروم پای بی‌قرار وجود ندارد، بهترین کاری که می‌توانید انجام دهید این است که علائم آن را کاهش دهید. علائم خفیف آن در کل نیازی به درمان ندارد. با این حال، بهتر است برای کمبود آهن تست غربالگری انجام دهید.
روش‌های درمانی موجود برای این اختلال می‌تواند این دو مورد باشد:
-درمان غیردارویی
-درمان دارویی
درمان غیردارویی که توسط پزشک متخصص توصیه می‌شود عبارت است از:
-سلامت خوب خواب
-هر رو سر ساعت مشخص خوابیدن و بیدار شدن
-ورزش در حد متوسط
-اجتناب از خوردن عوامل محرک مانند کافئین
-درمان با نور حرارتی مادون قرمز
درمان دارویی
مکمل آهن: این روش درمانی تنها زمانی تأثیرگذار است که میزان تراکم فریتین پایین‌تر از ۵۰ میکروگرم در لیتر باشد. اگر دچار کمبود آهن باشید، مصرف مکمل هیچ فایده‌ای برایتان نخواهد داشت.
لوُدوپا: لودوپا همراه با بسارازید یا کاربیدوپا اغلب در صورت ابتلا به سندروم پای بی‌قرار ادواری یا خفیف تجویز می‌شود.
دوز مصرفی: در آغاز کار بین ۵۰ تا ۶۲.۵ میلی‌گرم و در پایان کار بین ۱۰۰ تا ۲۵۰ میلی‌گرم که باید هر یک تا دو ساعت یک‌بار پیش از خوابیدن استفاده شود.
عوارض جانبی: حالت تهوع، سردرد، خشکی دهان، تغییر حس چشایی. لوُدوپا اغلب با تشدید علائم همراه بوده و بدان معناست که علائم زودتر بروز کرده و یا بیشتر با تشدید شدت بیماری مرتبط بوده و گاهی به سایر اعضای بدن هم می‌رسد.
آگونیست‌ها یا مقلدهای دوپامین: سه آگونیست یا مقلد برای دوپامین وجود دارد که سازمان FDA آنها را تأیید نموده و عبارتند از: روپینیرول، پرامیپکسول و روتیگوتین زیرپوستی. دوز مصرفی و عوارض جانبی این آگونیست‌ها در جدول زیر آمده است:
| نام دارو | دوز اولیه | دوز نهایی | عوارض جانبی |
| روپینیرول | ۲۵/۰ میلی‌گرم به طور روزانه و تقریبا ۱ تا ۳ ساعت پیش از خواب | ۵۰/۰ تا ۴ میلی‌گرم به طور روزانه و تقریبا ۱ تا ۳ ساعت پیش از خواب | حالت تهوع، حالت خواب آلودگی، خستگی، سردرد، اختلال کنترل تکان‌ها، کم‌خونی فشاری |
| پرامیپکسول | ۱۲۵/۰ میلی‌گرم به طور روزانه و تقریبا ۱ تا ۳ ساعت پیش از خواب | ۱۲۵/۰ تا ۱ میلی‌گرم به طور روزانه و تقریبا ۱ تا ۳ ساعت پیش از خواب | حالت تهوع، حالت خواب آلودگی، خستگی، سردرد، اختلال کنترل تکان‌ها، کم‌خونی فشاری |
| روتیگوتین زیرپوستی | ۱ میلی‌گرم در روز | ۱ تا ۳ میلی‌گرم در روز | حساسیت پوستی،حالت تهوع، خواب‌آلودگی، خستگی، سردرد، اختلال کنترل تکان‌ها، کم‌خونی فشاری |
داروهای ضدتشنج: داروهایی مانند گاباپنتین، کاربامازپین و والپرویک اسید برای برخی از افرادی که دچار این عارضه هستند تأثیرات خوبی به همراه دارد. با این حال، این داروها مورد تأیید FDA قرار نگرفته است.
گاباپنتین در قالب اولین گزینه برای سندروم پای بی‌قرار دردناک و با توجه به مشکلات مربوط به چند عصب محیطی تجویز می‌شود.
دوز مصرفی: در آغاز ۳۰۰ میلی‌گرم و در پایان کار ۱۵۰۰ تا ۳۰۰۰ میلی‌گرم خواهد بود.
عوارض جانبی: آتاکسی (یا ناهماهنگی عضلات)، سرگیجه، حالت خواب آلودگی، خستگی و خشکی دهان است. مصرف آن در بچه‌ها می‌تواند با بیش‌فعالی، تشویش، تغییر خلق و خو و بی‌قراری همراه باشد.
سایر روش‌های درمانی با دارو شامل استفاده از داروهای مخدر و بنزودیازپین است. داروهای حاوی مواد مخدر جزو اولین گزینه‌های درمانی نیستن و علتش هم به خاطر احتمال اعتیاد به آنها و بعد تشدید وقفه تنفسی خواب است. بنزودیازپین‌هایی مانند کلونازپام هم اگرچه باعث بهبود وضعیت خواب در برخی بیماران می‌شود اما گزینه جالبی برای بهبود سندروم پای بی‌قرار محسوب نمی‌شود.
درمان
ممکن است داروها باعث بهبود سندروم پای بی‌قرار شوند یا تأثیری روی آن نداشته باشند. اما اقدامات اولیه در جهت مراقبت شخصی و تغییر شیوه زندگی برای بسیاری از بیمارانی از این دست تأثیرگذار است. در اینجا به برخی از راهکارهایی می‌پردازیم که برای افراد مبتلا به این اختلال، جواب می‌دهد.
-برای برخی افراد نوشیدن میزان زیادی آب در طول روز باعث می‌شود به خاطر سندروم پای بی‌قرار در شب دائما بیدار شوند. توصیه می‌شود که مصرف آب را کاهش دهید.
-از سوی دیگر، برای برخی بیماران هم خواب بد همراه با سندروم پای بی‌قرار را می‌توان تسکین داد تنها اگر بلند شده و حدود یک لیتر آب بخورند.
-اگر دچار سندروم پای بی‌قرار مزمن هستید، می‌توانید پایتان را تا جایی که می‌توانید در آب یخ بگذارید.
-با این همه، اگر متوجه شدید درمان با آب یخ باعث تشدید بیمار‌ی‌تان می‌شود، سعی کنید پایتان را به جای این کار با یک پتوی کوچک سنگین ببندید. این کار باعث می‌شود مشکل‌تان بعد از چند دقیقه خوب شود.
منبع: thehealthsite
قسمت اول را اینجا بخوانید
علل درد پاشنه پا حین پیاده روی و روش‌های درمان آن