قسمت اول این مقاله را از اینجا بخوانید
دودی نمانید!
متاسفانه آلودگی هوا را آنقدر تجربه کرده‌ایم که با تک‌تک سلول‌های بدن‌مان عوارضش را تجربه کرده‌ایم! ذرات معلق در هوا، به‌خصوص آلاینده‌ها می‌توانند چشم‌ها را تحریک کنند و این میزان تحریک در چشم‌هایی که لنز دارند بیشتر است. ذرات معلق، گردوخاک، غبار هوا و دود نمونه‌هایی از مواد آزاردهنده هستند. اگر میزان آلودگی زیاد باشد چشم با مکانیسم اشک‌‌ریزش سعی می‌کند از خود دفاع کند و این برای کسانی که لنز دارند بسیار سخت است. در هوای بسیار آلوده بهترین کار این است که لنزهایتان را خارج کنید و با عینک بیرون بروید. البته بهترین کار این است که در چنین هوایی بیشتر در محیط‌های سربسته یا دارای تصفیه هوا، باشید.
شیرجه ممنوع!
اگر از شنا کردن لذت می‌برید، بهتر است این کار را با چشم‌های بدون لنز انجام دهید؛ هر چند که شیرجه زدن داخل استخر با عینک لذتبخش نخواهد بود اما این را هم یادتان باشد که پریدن داخل آب پر از کلر (یا حتی دارای برخی آلودگی‌ها) با لنزی به چشم از آن هم بدتر است. اگر می‌توانید بدون لنز شنا کنید، اگر هم می‌توانید عینک‌تان را با بندی ببندید که از چشمانتان جدا نشود. در ضمن بهتر است تا یک ساعت پس از شنا کردن، لنزها را در چشمانتان نگذارید.
سیگار نکشید
سیگار همیشه مغضوب بوده و هست و خواهد بود؛ از بس که با خودش دردهای بی‌درمان می‌آورد! مسلما با حجم اطلاع‌رسانی امروز، افراد سیگاری می‌دانند که روشن کردن هر نخ سیگار، چه آسیب‌هایی به سلامت خود وارد می‌کنند؛ اما هیچ می‌دانستید افراد سیگاری که لنز در چشم دارند ۸ برابر افراد غیرسیگاری در معرض خطر زخم قرنیه و عفونت چشمی هستند؟! پس لطفا به خاطر لنزهایتان سیگار نکشید!
چشمه اشک‌تان خشک شده؟!
می‌دانید که لنزها کاملا سطح روی چشم را می‌پوشانند، بنابراین کاملا طبیعی است که مانع از رسیدن اکسیژن به این بافت حساس بشوند؛ همین است که بسیاری از استفاده‌کننده‌های لنز گهگاهی دچار خشکی چشم می‌شوند. این خشکی چشم ممکن است در برخی شرایط خاص (مثلا سوار شدن در هواپیما، بودن در آب و هوای کاملا خشک، مصرف داروهای آنتی‌هیستامین و…) شدیدتر هم شود. بهتر است تمام کسانی که از لنزهای تماسی استفاده می‌کنند، همیشه یک یا چند بسته قطره اشک مصنوعی با خود داشته باشند تا در این مواقع از آنها استفاده کنند.
منبع: مجله ی سیب سبز