چین های صوتی ساختارهای v شکلی هستند که وظیفه کنترل صوت را دارند و جایگاه آنها درون حنجره است.زمانی که این ساختارها آسیب میبینند،کودک ممکن است به صورت مزمن گرفتگی صدا پیدا کند و دچار درد شود.
کودکان و گریه
کودکان برای گریه سازگار شده اند.آنها زمانی که نیازهایشان برآورده نشود یا کسل،تنها و وحشت زده باشند، به طور غریزی و واکنشی گریه میکنند.گریه ی عادی،به چین های صوتی کودک آسیب نمی رساند.چین های صوتی به وسیله ی همان مخاطی که گلو را پوشانده ،نرم سازی و روان کاری شده است واین مخاط در زمان استفاده ی طبیعی از چین های صوتی،در برابر آسیب محافظت می کند.
گره های کوچک چین های صوتی(ندول)
ندول ها برجستگی هایی هستند که بر اثر گریه ی بیش از حد و جیغ و فریادایجاد میشوند.بچه های دارای ندول اغلب صوت نفس آلود و گرفته ای خواهند داشت.اما با این حال،گرفتگی همیشه نشانگر حضور ندول نیست.
سایر مشکلات
گریه ی طولانی می تواند باعث مشکلات دیگری در چین های صوتی شود. زمانی که کوکان گریه ی بیش از حد دارند، ممکن است مخاط محافظ چین های صوتی شان به طور موقت از بین برود.این مسئله باعث گرفتگی کوتاه مدت صدا خواهد شد،اما به طور طبیعی پس از چند ساعت برطرف میشود.به هر حال،اگر کودکان گریه کردن را ادامه دهند،ممکن است چین های صوتی شان دچار آسیب بلند مدت شود.
پیشگیری
برای جلوگیری از گریه کردن،کودکان نباید تنها گذاشته شوند.کودکان در پاسخ به برآورده نشدن نیازهای شان گریه می کنند،نه برای امتحان کردن والدین و نمایش اقتدار!
بعضی متخصصین توصیه میکنند طی دوره های کوتاهی،به کودک اجازه داده شود تا با گریه کردن خود را آرام کند.حتی این متخصصین نیز هشدار می دهند که کودک نباید به مدت طولانی تنها گذاشته شود تا گریه کند.
اگر گریه ی کودک شما بعد چند دقیقه شدید تر می شود،مریض است یا صدایش گرفته ،با برآورده کردن نیاز هایش به او کمک کنید تا گریه اش را متوقف شود.
با توجه به قابل پیش بینی بودن اثرات گریه بر صوت کودک،میتوان با رعایت نکات پیشگیری از ایجاد مشکلات بعدی ازجمله اختلال در روند گفتار کودک جلوگیری کرد.