علم پزشکی در دو زمینه نوظهور به ما می گوید مریضی تنها به خاطر فرآیندهای فیزیولوژیکی به وجود نمی آید. آنها می گویند سبک زندگی، استرس، رابطه، فرهنگ، برنامه غذایی و حتی شخصیت ما می تواند روی سلامت فیزیکی مان تاثیر بگذارد. این دو زمینه نوظهور که پزشکی کاربردی و سایکونوروایمونولوژی نام دارند نشان داده اند استرس موقعیتی، در کنار یک برنامه غذایی ناسالم می تواند التهاب را تشدید کند. اینها عوامل مهمی در بروز بیماری های خود ایمنی مانند آرتریت روماتوئید، فیبرومیالژی، هاشیموتو و بیماری گریوز تیروئید، بیماری های التهابی روده و میزبان دیگر بیماری ها هستند.
به صورت کلی 80 نوع بیماری خود ایمنی وجود دارد که بسیاری از افراد را تحت تاثیر خود قرار داده اند. خانم ها بیشتر از آقایان دچار بیماری های خود ایمنی می شوند. داروهای مرسوم به صورت کلی در درمان بیماری های خود ایمنی موفق بوده اند. در بهترین حالت پزشکان متعارف داروهایی را برای کنترل نشانه ها ارائه می کنند، اما بیماری های خود ایمنی را غیر قابل برگشت و غیر قابل درمان می دانند.
با اینکه این بیماری ها معمولا به صورت فامیلی و یا ژنتیکی جریان دارند، پزشکان سایکونوروایمونولوژی و پزشکی کاربردی به تاثیر استرس، برنامه غذایی و روایت ذهنی فرد از بیماری مربوط به ایمنی اهمیت می دهند. برخی سایکونوروایمونولوژیست ها مانند بروم اظهار می کنند که داستان سلولی سندی کوچک از واکنش به داستان فردی یک شخص است.
پزشکان پزشکی کاربردی اظهار می کنند تغییرات سبک زندگی از جمله تغییر در برنامه غذایی که بتواند التهاب را کاهش دهد، می تواند بیماری های خود ایمنی را دور نگه دارد و حتی به کلی دفعشان کند. ایمی میرز متخصص پزشکی کاربردی توصیه می کند تمام قندها، غلات، حبوبات و کافئین ها را از برنامه غذایی خود حذف کنید تا بیماری خود ایمنی دفع شود.
یکی از مهم ترین تغییرات سبک زندگی که توسط پزشکان در این زمینه و متخصصان غدد توصیه می شود کاهش استرس است. آنها مدیتیشن، یوگا، پیاده روی و دیگر انواع ورزش را به صورت روزانه توصیه می کنند. با شروع تعطیلات ( عید نوروز، تعطیلات تابستان ) کاهش استرس بسیار اهمیت پیدا می کند، چون زندگی اجتماعی مان می تواند روی زندگی سلولی مان تاثیر بگذارد.
در ادامه سه تکنیک تاثیر گذار کاهش دهنده استرس، مخصوص افرادی که از مشکل بیماری خود ایمنی رنج می برند را به شما آموزش می دهیم:
1- ذهنتان را در بدنتان نگه دارید.
افکار خود را نزدیک به جایی که بدنتان در فضا است نگه دارید. اجازه ندهید افکارتان در موقعیت هایی که نگرانتان می کند و نمی توانید کنترلشان کنید بمانند. پشیمانی و نگرانی کمکی به شما نمی کند و در واقع ساکن ماندن روی ترس ها و نگرانی ها می توانند مریضتان کنند.
بسیاری از بیماری های خود ایمنی از نگرانی بیش از حد ریشه می گیرند. تمام بیماری های خود ایمنی روندی دارند که باعث می شود سیستم ایمنی فرد مبتلا به جای حمله به میکروب های خاجری به سلول ها و ارگان های موجود در بدن خود شخص هجوم آورد. شخصی که از بیماری خودایمنی رنج می برد به معنای واقعی کلمه تبدیل به بدترین دشمن خود می شود. بدنش به خودش حمله می کند.
2– با خود روراست باشید.
جمله شکسپیر که قرن ها نقل شده و کهنه نمی شود؛ این بالاتر از همه است: خودت باش. معمولا درگیر انتظارات و فشارها از خارج از ارزش های منحصر به فرد یا اعتقادات خودمان می شویم. فکر می کنیم باید پول بیشتری داشته باشیم، ماشین مدل بالاتر یا خانه ای مجلل تر داشته باشیم. ما خودمان را گول می زنیم که به دست آوردن اینها باعث می شود شادتر شویم، ما راه خود بودن را گم کرده ایم.
خود بودن و با خود روراست بودن باعث می شود سالم تر شویم. وقتی خود را در ارزش ها و اهدافی که از اجتماع دریافت کردیم گم می کنیم، بیشتر در معرض بیمار شدن قرار خواهیم گرفت.
3- در لحظه زندگی کنید.
توجه خود را روی حالا و همین جا نگه دارید. اجازه ندهید احساسات، اضطراب ها یا افکار، مزاحم زمان حاضرتان شوند. از پنج حستان برای تجربه دنیایی که پیش رویتان است استفاده کنید و فکرتان را با افکار مداوم پر نکنید. در فلسفه بودایی تنها زمان حال واقعی است: گذشته و آینده غیر واقعی است.
به خاطر داشته باشید: نمی توانید گذشته را تغییر دهید اما زمان حال را می توانید. قبول این واقعیت، برایتان ایجاد آرامش می کند.