آیا از عینک زدن و لنز گذاشتن خسته شده‌اید؟ اگر این‌طور است، بهتر است شما هم به جمع ۱۶.۲ میلیون نفری بپیوندید که در کل دنیا از عمل جراحی لیزیک چشم استفاده می‌کنند. این روش که در سال ۱۹۹۸ توسط سازمان غذا و دارو مورد تأیید قرار گرفت روشی سرپایی است که سطح قرنیه را با یک لیزر ترمیم و بازسازی کرده و باعث می‌شود قدرت تمرکزتان به شکل چشگیری بهبود پیدا کند و در اکثر مواقع به طور موقت، نیازی به عینک یا لنز نخواهید داشت. در اینجا به نکاتی درباره این موضوع می‌پردازیم که آیا عمل لیزیک می‌تواند روش مناسبی برای شما باشد یا خیر.
شاید چشم پزشک‌تان نتواند این عمل را انجام دهد
تنها کسی که در زمینه چشم تخصص دارد می‌تواند این روش را انجام دهد، و این بدان معناست که اگر چشم‌پزشک شما یک بینایی‌سنج است، باید از او بخواهید یک متخصص به شما معرفی کند. در حالت ایده‌ال باید سعی کنید متخصص چشمی بیابید که بُرد تخصصی آن را گذرانده، عمل‌های لیزیک فراوانی را انجام داده باشد و همکاران او در این زمینه احترام و ارزش زیادی برای کارش قائل هستند.
می‌توانید از دو نوع روش لیزیک یکی را انتخاب کنید
روش با لایه و روش بدون لایه. با اینکه هر دو روش بسیار مطمئن و مؤثرند، این میان تفاوت‌های کلیدی بین‌شان وجود دارد. لیزیک با لایه شامل بُریدن یک لایه از قرنیه با استفاده از لیزر به منظور شکل‌دهی مجدد قرنیه میانی و بعد برگرداندنِ لایه است. این لایه باعث تسریع روند بهبودی خواهد شد. دکتر دیوید شاپیرو که نخستین متخصص چشم در کالیفرنیاست و تاکنون بیش از ۲۵۰۰۰ عمل لیزیک انجام داده است این عمل را این‌گونه تشریح می‌کند: زمانی که قرار است یک لوله را در خانه‌تان تعمیر کنید، تکه‌ای از زمین را میکنید، لوله‌ها را درست میکنید و بعد زمین را ترمیم و بازسازی کرده و بلافاصله روی آن راه می‌روید. عمل لیزیک با لایه هم به همین شکل است. یکی از کسانی که این عمل رویش انجام گرفت درباره آن می‌گوید: «قدرت بینایی من درست بعد از این عمل کمی تیره و تار بود، فکر می‌کردم چیزی روی چشمم است. همان شب کمی درد در چشم‌هایم حس کردم اما صبح روز بعد بینایی‌ام خوب شد و دیگر دردی نداشتم.»
در روش لیزیک بدون لایه، هیج بُرشی در قرنیه ایجاد نمی‌شود. در عوض لایه‌ای بسیار ریز از قرنیه به نام لایه مخاطی یا روپوشه‌ای برداشته می‌شود. این لایه مانند پوست است، اما تمیز و کاملا نازک. ضخامت این لایه نصف ضخامت موی انسان بوده و دائما می‌تواند جایگزین خودش شود. زمانی که این لایه نازک برداشته می‌شود، لیزر به طور مستقیم روی قرنیه شروع به کار خواهد کرد و طی یک هفته بعد از آن این لایه نازک از بافت‌ها مجددا رشد خود را آغاز خواهد کرد. این روش التیام‌بخش می‌تواند در نخستین روزها، کمی چشم را اذیت کند. شاید دلیل عمده مشکلات جراحی لیزیک را باید «لایه» به کاررفته در آن دانست که می‌تواند چین یا پیچ بخورد و یا دچار عفونت شود.
انتخاب بین این دو روش اغلب بسته به اولویت شخصی و تا حدودی بیماری خاص پزشکی فرد است. اگر برای مثال قرنیه‌تان ضعیف است، لیزیک بدون لایه بهترین گزینه برایتان خواهد بود.
برای مدت کوتاهی نباید از لنز استفاده کنید
اگر فردی هستید که همواره از لنز استفاده میکنید، نباید طی چند روز قبل از تست و آزمایش و بیش از دو هفته قبل از انجام عمل لیزیک از آن استفاده کنید. لنزها تا حد کمی می‌توانند شکل قرنیه را تغییر دهد، که این مسئله می‌تواند بر هر نوع معیار سنجشی که متخصص لیزیک برای عمل به کار می‌برد تأثیر بگذارد.
می‌توانید روی هر کدام از چشم‌هایتان، عمل متفاوتی انجام دهید
اگر دچار تک‌دیدی هستید، عمل لیزیک می‌تواند قدرت بینایی شما را ترمیم کند تا با یک چشم فاصله دور را خوب ببینید و با چشم دیگر فاصله نزدیک. این کار باعث می‌شود افرادی که به خاطر بالا رفتن سن مشکل نزدیک‌بینی دارند، دیگر نیازی به عینک زدن نداشته باشند.
معمولا این روند چند هفته طول می‌کشد تا مغز بتواند خودش را با اطلاعات دقیق دریافتی از هر چشم مطابقت بدهد، و دید نزدیک و دیدِ دور را در تنظیم کند. طی این دوران، بینایی شما وضوح کمتری خواهد داشت؛ چرا که مغزتان دارد یاد می‌گیرد تصویر دقیقی را انتخاب کند. تنها نکته منفی این است که هرازگاهی مغز این مسئله را فراموش کرده و بینایی تان تیره و تار می‌شود، اما این بهتر از مطابقت هر دو چشم با فاصله دور و نیاز به عینک برای خواندن چیزهای نزدیک و کار با کامپیوتر است.
منبع: prevention
قسمت دوم را اینجا بخوانید