یکی از خوانندگان نوشته است: عصبانیت‌های گاه و بیگاه همسرم باعث آزردگی من شده است، هنگام خشم، اصلاً ملاحظه هیچ چیز و هیچ کس را نمی‌کند و گاه باعث آبروریزی می‌شود؛ این حالت خود را روشی برای تخلیه روانی خود محسوب می‌کند، هر وقت معترض می‌شوم می‌گوید: «همینه که هست؛ تو توهم داری و فکر می‌کنی همه مردم حواسشان به ماست». تحمل این وضعیت برایم غیر ممکن شده، مدتی است بسیار افسرده شده‌ام و اندک اندک از زندگی با او احساس خستگی می‌کنم لطفاً راهنمایی‌ام کنید:
پاسخ:
به پزشک مراجعه کنید
از سلامت هورمونی همسرتان بالاخص تستوسترون و تیروئید اطمینان حاصل کنید، گاهی عدم توازن هورمونی موجب بروز مشکلاتی چون خشم می‌شود اگر مشکل بیولوژیکی مطرح نباشد می‌توانیم به عادت رفتاری او شک کنیم.
در نخستین گام توصیه می‌کنیم خشم‌های گاه و بیگاه همسرتان را در کنار همه خوبی هایش قرار دهید، مثلاً هرگاه عصبانیت‌های او را مشاهده کردید بلافاصله یکی از رفتارهای مثبت او را به خاطر آورید، بی‌تردید تحمل یک رفتار در کنار آن همه خوبی‌ها، کار سختی نخواهد بود؛ با توسل به این تکنیک نه تنها می‌توانید کمی آرامش بیابید بلکه بر خشم همسرتان نیز می‌تواند اندکی صبوری داشته باشید. صبر مثبت شما (صبری که هدف مثبتی در پی دارد و برای تغییر فرد مقابل‌تان برنامه‌ریزی شده است) از میزان خشم همسرتان می‌کاهد و باعث می‌شود شما به جای استیصال به دنبال راهکار مناسبی برای مواجهه با آن باشید.
رفتار متضاد انجام دهید
تأکید بسیار شما بر ترک عصبانیت و خشم، برای همسرتان امری عادی شده است، ایشان جبهه‌گیری شما را متوجه شده‌اند و در قبال این رفتارهای معترضانه به آن نحوی که عادت دارند و شما نیز خواهان آن نیستید واکنش نشان می‌دهند. برای کمتر شدن حساسیت خود و همسرتان سعی کنید مدام بر همسرتان خرده نگیرید و اندکی از واکنش‌های سریع بکاهید، توصیه می‌کنیم هنگام خشم، برخلاف رفتارهای سابق‌تان عمل کنید مثلاً به جای ادامه دادن به بحث، آبمیوه دلخواه همسرتان را بیاورید یا دستش را نوازش کنید و… .
با این رفتار او را به آرامش می‌خوانید و پذیرای حالت هیجانی فعلی او می‌شوید، چرا که همسرتان نیز متمایل است شما او را آن‌گونه که هست بپذیرید، پس پذیرش کنید. با پذیرش این حالت و دعوت به سکون و آرامش، اعتماد او را به خود جلب کرده و حس امنیت به او القا می‌کنید. بی‌تردید بعد از این مرحله خواهید توانست انتظارات و توقعات خود را بیان کنید و از او توقع اجرا داشته باشید. در فرصتی مناسب و در فضایی صمیمانه با همسرتان به صحبت بنشینید و او را از نتایج رفتارش آگاه کنید و راه حل‌هایی غیر از خشم را به او پیشنهاد دهید مثلاً، بگویید:«اگربه جای فریاد زدن، خواسته ات را قاطعانه می‌گفتی بهتر نبود، کسی هم به تو توهین نمی‌کرد و مؤدب هم به نظر می‌رسیدی؟»، قراردادی ببندید و به او بگویید همراهیش می‌کنید تا از شدت خشمش بکاهد(اول انگیزه تغییر ایجاد کنید، بعد قرارداد تنظیم کنید). هر زمان طبق قرارداد پیش رفت او را تشویق کنید در غیر این صورت فقط با اشاره‌ای به رفتار ابراز ناراحتی کنید و بس.
*نسرین صفری روانشناس بالینی و مدرس دانشگاه
منبع: سلامت نیوز