خرید محصولات بهداشت شخصی به خصوص برای کودکان را باید با دقت انجام دهید. توجه داشته باشید که محصولات بهتر در ادعاهای بازاریابی خود صادق و عاری از اجزای بالقوه خطرناک هستند.
برخی از فراوردهها ممکن است مدعی «ملایم» یا «طبیعی» بودن را داشته باشند، اما معیار دقیقی برای اثبات این ادعاها وجود ندارد.
به ادعاهای تبلیغاتی توجه نکنید، بلکه برچسب روی این فراوردها را با دقت بخوانید و این مراحل را دنبال کنید.
۱- از انتهای برچسب با مواد نگهدارنده شروع کنید. از این مواد پرهیز کنید:
– موادی که نامشان به پارابن (paraben) ختم میشود.
– DMDM هیدانتوئین.
– ایمیدازولیدینیل اوره.
– متیل کلرو ایزو تیازولیندون.
– تریلکوسان
– تریکلوکاربان
– تریاتانولآمین یا TEA
۲- به ابتدای فهرست اجزای محصول بروید که صابونها، سورفکتانتها و لوبریکانتها در آن درج میشود. از اجزایی که با PEG شروع میشوند یا در وسط کلمه eth دارند، پرهیز کنید (برای مثال سدیم لورث سولفات sodium laureth sulfate)
۳- اجزای درج شده در میانه فهرست را بخوانید و به دنبال این کلمات باشید که باید از آنها پرهیز کنید:
رایحه یا Fragrance، FD&C یا D&C
آشنایی با ترکیبات خطرناک درون شامپوها
در مورد محصولات شوینده و مراقبت شخصی برای کودکان باید احتیاط بیشتری به خرج دهید. به این نکات توجه داشته باشید:
– از این محصولات در کمترین حد لازم استفاده کنید.
– به تبلیغات توجه نداشته باشید. اجزای سازنده محصول را وارسی کنید.
– فراوردههای بدون رایحه بخرید.
– از پودر بچه استفاده نکنید.
– از فراوردههای حاوی این شش ماده شیمیایی پرهیز کنید:
– ۲- برومو- ۲ نیتروپروپان- ۱و ۳ دیول
(2-Bromo-2-Nitropropane-1,3 Diol)
– BHA
– بوریک اسید و بورات سدیم
– DMDM هیدانتوئین
– اوکسیبنزون
– تریکلوسان
منبع: همشهری آنلاین