ریزش مو در نوزادان کاملا طبیعی بوده و اصلا جای نگرانی ندارد. اغلب کودکان در شش ماه اول بعد از تولد موهایشان می‌ریزد. این نوع ریزش مو را اغلب تلوژن افلوویوم می‌نامند. اما ببینیم علت این مسئله چیست.
مو دارای یک مرحله رشد و یک مرحله استراحت است. مرحله رشد چیزی حدود ۳ سال طول می‌کشد و مرحله استراحت در کل سه ماه است (اگرچه مدت زمان یک تا شش ماه هم برای آن عادی خواهد بود.) در طول مرحله استراحت، مو در حد فولیکول‌ها می‌ماند تا زمانی که موی جدید شروع کند به رشد کردن.
حدود ۵ تا ۱۵ درصد از مو روی پوست سر معمولا در هر دوره‌ای، در مرحله استراحت است اما استرس، تب و یا تغییرات هورمونی می‌تواند باعث شود رشد تعداد زیادی از موها به یک‌باره متوقف شود. این ریزش زمانی اتفاق می‌افتد که مرحله بعدی رشد حدود سه ماه بعد آغاز می‌شود.
سطح کارکرد هورمونی نوزادان درست بعد از تولد کاهش می‌یابد، و همین مسئله می‌تواند باعث شود مویی که با آن به دنیا آمده ریزش داشته باشد. اغلب والدین زمانی که متوجه می‌شوند موی جدیدی روی سر نوزاد رشد کرده که رنگ و بافتش کاملا با آنچه در زمان تولد بوده تفاوت دارد، از این مسئله متعجب می‌شوند. اگر متوجه شدید که نوزادتان دارای نقاط طاسی روی سر است، به نحوه نشستن و خوابیدن او توجه کنید. اگر دیدید همیشه به یک حالت میخوابد و یا عادت دارد طوری روی صندلی کودک بنشیند که سرش روی جای سر آن قرار داشته باشد، موی آن ناحیه از سر ریزش خواهد کرد. از طرفی اگر سرش را روی بالشی بمالد که رویش میخوابد، دچار کم‌پشتی مو خواهد شد.
در این میان بیماری‌های دیگری هم وجود دارد که می‌تواند سبب ریزش مو شود، اما در کودکان زیر یک سال بسیار نادر است. بیماری‌هایی مانند:
-تکه‌های طاس همراه با پوسته‌های قرمز (و گاهی نقاط سیاهی که مو از آن جدا شده است) و بدان معناست که کودک شما دچار عفونت قارچی مسری به نام کچلی قارچی شده است.
-آسیب فیزیکی – مثلا به خاطر سفت بستن موی دم‌اسبی – که می‌تواند منجر به ریزش مو شود و آن را به نام ریزش موی کششی می‌شناسند.
-اگر فرزند بزرگ‌تر شما با فشار زیاد موهایش را بپیچاند یا بکشد، تکه‌های غیرعادی از مویش ریزش خواهد کرد که آن را کندن مو می‌نامند.
-اگر روی سر نوزادتان نقاط صاف، گرد و در کل طاسی وجود داشته باشد، دچار طاسی منطقه‌ای شده است، بیماری‌ای که در آن سیستم ایمنی بدن به فولیکول‌های مو حمله کرده و این مسئله به شکل بارزی رشد مو را کاهش می‌دهد. این نوع فقدان مو معمولا در نقاط مجزایی بروز پیدا می‌کند، هرچند که می‌تواند بر تمام موهای بدن تأثیر بگذارد.
-برخی بیماری‌ها – مانند کم‌کاری تیروئید و یا کم‌کاری غده هیپوفیز می‌تواند بر ریزش مو در کل سر کودک تأثیر بگذارد.
برای ریزش موی نوزاد چه کاری می‌توان انجام داد؟
برای ریزش موی نوزادتان که مربوط به سطح کارکرد هورمونی اوست نمی‌توانید کاری انجام دهید جز آنکه او را به پزشک جدیدش نشان دهید. اگر نقطه طاس در نتیجه این اتفاق بروز پیدا کرده که نوزادتان زمان زیادی را در یک وضعیت می‌گذراند، سعی کنید حالت خواب او را در شب و یا موقع چرت زدن تغییر دهید. اگر معمولا او را طوری در تختش می‌خوابانید که سرش در یک انتهای آن است، سعی کنید او را به سمت پایین قرار دهید به شکلی که سرش در انتهای سمت دیگر قرار بگیرد و این کار را یک شب در میان انجام دهید. کودمپک شما به طور طبیعی سرش را به سمت کناره‌ها برمی‌گرداند تا از تختش به بیرون نگاه کند، بنابراین روی نقاط دیگر سرش میخوابد.
حتما از این مسئله مطمئن شوید که کودک‌تان پاره‌ای از اوقات روی شکمش هم میخوابد. این نوع خوابیدن علاوه بر این‌که به پشتِ سر او کمی استراحت می‌دهد، برای رشد و تکامل فیزیکی‌اش هم بسیار مفید است.
بعد از شش ماهگی، حتما ریزش موی کودک را به پزشک نشان دهید. احتمال دارد که این ریزش طبیعی باشد، اما پزشک او می‌تواند این اطمینان را به شما بدهد که بیماری پزشکی خاصی او را تهدید نمی‌کند و اگر هم مشکلی در کار باشد، با درمان مناسبی آن را حل کند. مثلا اگر بچه دچار کچلی قارچی باشد، پزشک داروی ضدقارچ برایش تجویز خواهد کرد.
اگر پزشک به وجود طاسی منطقه‌ای شک داشته باشد، برای سنجش بیشتر شما را به یک متخصص پوست معرفی خواهد کرد. اگر شکنندگی مو باعث ریزش موهای کودک‌تان شده، باید سعی کنید برای مدت کوتاهی به مراقبت مو و پوست سر او بپردازید تا زمانی که رشد مو مجددا آغاز شود. (به خاطر داشته باشید که موی کودکان نازک‌تر از موی افراد بزرگسال بوده و آسیب‌پذیرتر از آن است.)
در این میان، تضمینی هم در کار نیست اما در اکثر موارد ریزش موی کودکان موقت است. خبر خوب این است که ظرف یک سال، رشد مو آغاز شده و دیگر ریزشی نخواهد داشت.
منبع: babycenter