درماتیت تماسی، علل، انواع و درمان

مواد ایجاد کننده این مشکل را می‌توان به دو دسته تقسیم کرد: محرک و
حساسیت‌زا. به‌ محض تماس پیدا کردن با هر یک ازآن‌ها، علایم و نشانه های
این بیماری پوستی طی چند ساعت بروز می کند.

ماده محرک به لایه بیرونی پوست آسیب می رساند درحالی ‌که ماده حساسیت‌زا
باعث می‌شود سیستم ایمنی بدن فعال شود. در موارد محدود، واکنش ماده شیمیایی
موجود در بعضی از کرم های ضد آفتاب در برابر نور خورشید باعث بروز درماتیت
تماسی می‌شود.

درماتیت تحریکی تماسی ، شایع‌ترین نوع درماتیت تماسی است که در پی تماس
پوست با ماده محرک مانند مایع شوینده،سفیدکننده،ماده شیمیایی بازکننده
لوله، اسید باتری و… به وجود می‌آید. برخی افراد نیز به دلیل تماس طولانی
مدت با آب دچار این حساسیت می‌شوند.

در درماتیت تماسی آلرژیکی، سیستم ایمنی بدن به ماده خارجی که در معرض آن
قرار گرفتید حمله ‌ور‌می شود. شایع‌ترین ماده حساسیت زا شامل مواد شیمیایی
موجود در عطر، نوعی پلاستیک، محصولات آرایشی پوستی، برخی انواع بدلیجات
و…است.

نادرترین نوع درماتیت تماسی به دلیل واکنش برخی مواد شیمیایی موجود در کرم ضد آفتاب در برابر نور خورشید رخ می‌دهد.

اولین گام در درمان درماتیت تماسی، شناسایی ماده حساسیت زا و محرک و دوری
از آن ماده است. گزینه‌های درمانی که پزشک از آن استفاده می کند، علاوه بر
پرهیز از ماده محرک، شامل دارو درمانی، استفاده از محلول‌ها و … نیز
می‌شود.بیشتر اوقات از این داروها استفاده موضعی می‌شود. به عنوان مثال، در
موارد خفیف می‌توان از روغن، کرم و محلول‌های آماده برای کاهش خارش،
قرمزی، پوسته شدن و تورم استفاده کرد. 

در موارد خفیف از کمپرس‌های سرد یا لباس‌های مرطوب هم استفاده می‌شود، اما
در موارد شدید، پزشک با تجویز داروهای استروئیدی قوی مانند
کورتیکواستروئیدها که به صورت موضعی، خوراکی یا تزریقی وجود دارد، تلاش می
کند عارضه را کنترل ‌کند.درماتیت‌های تماسی را که باعث عفونت باکتریایی
پوست می‌شود، با آنتی‌بیوتیک‌ها درمان می‌کنند.از دو کلمه درماتیت و اگزما
به جای هم استفاده می شود ولی معمولاً در مواردی که عامل خارجی مسبب التهاب
وجود داشته باشد، از کلمه درماتیت و در مواردی که عامل خارجی وجود نداشته
باشد  از کلمه اگزما استفاده می‌شود.