محمد حسینی با تاکید بر اینکه آنتی بیوتیک به معنای ضد حیات و از بین برنده میکروب است، اظهار داشت: مقاومت میکروبی به این داروها دوگونه است که یا به صورت جهش داخلی در میکروب اتفاق می‌افتد و یا مقدار آنتی بیوتیک مصرف شده برای از بین بردن میکروب کافی نیست و با تغییر در ساختار میکروب، مقاومت میکروبی ایجاد می‌شود.
حسینی در ادامه بیان کرد: با مصرف خودسرانه آنتی بیوتیک، نوع دوم مقاومت که اتفاقا مهم تر است، ایجاد می‌شود و فراموش نکنیم که مشکلات ناشی از مقاومت میکروبی محدود به بیمار نمی‌شود و می‌تواند تمام مردم دنیا را درگیر کند.
وی با بیان اینکه با مصرف آنتی بیوتیک، تعداد میکروب‌ها کاهش یافته و علائم بیماری فروکش می‌کند، تاکید کرد: اما میکروب هنوز به طور کامل از بین نرفته و درست در این مرحله است که با قطع مصرف دارو، رشد میکروب افزایش یافته و به عنوان مثال در گلو درد چرکی، میکروب می‌تواند در مفاصل، قلب و کلیه تکثیر یابد.
این داروساز در ادامه تصریح کرد: در حالت دیگر از مقاومت میکروبی، علائم بیماری 5-2 روز بعد از قطع خودسرانه دارو مجددا مشاهده شده و فرد مصرف آنتی بیوتیک را از سر می‌گیرد. با توجه به اینکه حصول بهبودی طولانی تر است، چنین تصور می‌شود که بدن نسبت به دارو مقاوم شده؛ در صورتیکه باید مدت طولانی تری دارو مصرف شود تا میکروب به طور کامل از بین برود.
حسینی با تاکید بر اینکه مقاومت دارویی برای تمام افراد اتفاق می‌افتد، افزود: با مصرف خودسرانه آنتی بیوتیک، خطر مقاومت عفونت نسبت به دارو وجود دارد. اگر فردی با مصرف آنتی بیوتیک خوراکی دچار ناراحتی گوارشی می‌شود، تغییر در نوع مصرف باید با نظر و تایید متخصص مربوطه انجام شود.
وی در ادامه بیان کرد: مقاومت میکروبی نسبت به آنتی بیوتیک می‌تواند از طریق آلودگی زیست محیطی نیز رخ دهد. به همین دلیل بر مصرف منطقی دارو تاکید می‌شود. دور ریختن نادرست و غیرمسولانه آنتی بیوتیک موجب می‌شود این دارو وارد محیط زیست شده و از طریق آب‌های زیرزمینی وارد بدن افراد شود.
این داروساز خاطرنشان کرد: ریختن دارو و آنتی بیوتیک‌ها در فاضلاب، فاجعه زیست محیطی است. بهتر است افراد داروهای اضافه را به داروخانه برده و نحوه صحیح امحای آن را فراگیرند؛ ضمن اینکه توصیه می‌شود از ریختن دارو در زباله پرهیز و در این مورد حتما با داروساز مشورت شود.