وزارت بهداشت اعلام کرد آنفلوانزای پرندگان در بیش از ۱۵ استان کشور وجود دارد و مردم تا اطلاع ثانوی از مصرف هر گونه پرنده و تخم مرغ های محلی خودداری کنند.
آنفلوانزای پرندگان :
اپیدمیولوژی: آنفلوانزای پرندگان نوعی از آنفلوانزای حیوانی است که توسط گونه A ویروس آنفلوانزا ایجاد می شود. این بیماری حدود100 سال قبل در بین پرندگان ایتالیا حادث گردیده و سپس به سایر نقاط جهان منتشر شده است. شکل شدید و کشنده بیماری دارای شروع ناگهانی بوده و از شدت بالایی برخوردار است و به سرعت باعث مرگ می شود. پرندگان دریایی و بخصوص اردک های وحشی مخازن طبیعی ویروس این بیماری هستند و در برابر ابتلای به بیماری به شدت مقاوم هستند ولی پرندگان اهلی نظیر مرغ و بوقلمون بسیار حساس هستند اولین بار در ایتالیا در سال 1987 نوع کشنده و فوق حاد آنفلوانزای پرندگان با مرگ و میر 100% تشخیص شده اند .
استراتژی های پیشگیری از آنفلوانزای پرندگان و انسان :
– بیماران باید در وضعیت ایزولاسیون تنفسی و تماسی قرار گیرند .
– پرسنل بهداشتی و درمانی باید از ماسک، گان، آستین بلند محافظ صورت و عینک استفاده کنند .
– ملاقات نمودن بیماران و گردش آنها در محیط بیمارستان ممنوع است .
– رعایت بهداشت فردی و اجتماعی ضرورت دارد .
– وسایل یکبار مصرف به بیماران داده شود .
– برای پرسنلی که در تماس با ترشحات و مایعات بدن بیمار هستند بدون رعایت احتیاطات لازم بایستی my75 روزانه اوسلتامیویر به مدت 7 تا 10 روز دریافت کنند .
– در صورت بروز تب و نشانه های تنفسی تا 10 روز پس از بازگشت از نقطه آلوده، به پزشک مراجعه شود .
راههای انتقال آنفلوانزای پرندگان :
– انتقال از پرنده به پرنده: ماکیان آبزی به ویژه اردک های وحشی مخزن طبیعی ویروس بوده و بدون ابتلا به بیماری شدید قادرند ویروس را در محیط اطراف خود منتشر کنند ویروس از طریق ترشحات بدن به ویژه بزاق، ترشحات بینی و مدفوع به مقدار فراوان وجود دارد از طریق آب آشامیدنی مشترک باعث آلودگی پرندگان مثل مرغ و خروس می شود.شایع ترین راه انتقال: مدفوعی-دهانی می باشد .
– انتقال پرنده به انسان: تماس نزدیک و طولانی مدت با پرندگان آلوده امکان انتقال برای انسان وجود دارد. این تماس شامل نگهداری، بازی با پرندگان، سربریدن آنها، کندن پر، از بین بردن بقایای اجساد پرندگان و …. می باشد راه اصلی انتقال در سطوح باز مثل چشم، بینی و دهان تثبیت شده و وارد دستگاه تنفسی انسان شود بیماری از طریق خوردن گوشت پخته پرندگان انتقال نمی یابد زیرا ویروس مولد آن در دمای 50 درجه از بین می رود .
– انتقال از انسان به انسان: در صورت تماس نزدیک و طولانی مدت، امکان انتقال بیماری از انسان به انسان وجود دارد.
– انتقال از محیط به انسان: با توجه به بقای طولانی مدت ویروس در محیط مرطوب و خنک تا چند هفته می تواند زنده بماند امکان انتقال ویروس از محیط به انسان در جریان نوشیدن آب آلوده یا خود تلقیحی وجود دارد.