بیش از ۸۰ بیماری خودایمنی تاکنون شناسایی شده که سایت مدیکال دیلی در این مقاله شرح مختصری از چهار نمونه از خطرناک‌ترین آنها ارائه کرده است:
– میوکاردیت سلول‌های ژانت: مطالعه انجام شده در سال ۲۰۰۰ در نیوجرسی نشان داد میوکاریت سلول‌های ژانت کشنده‌ترین بیماری خودایمنی است. این بیماری شایع نیست و با التهاب ماهیچه قلب شناخته می‌شود. از جمله علائم اولیه بیماری میوکاردیت سلول‌های ژانت شامل ورم مچ پا، قفسه سینه، احساس خستگی و تنگی نفس است.
– بیماری گریوز (بازدو): این اختلال خودایمنی از بیش فعالی غده تیروئید ظاهر می‌شود. علائم این بیماری شامل پرکاری تیروئید، بیماری چشم و مشکلات پوستی می‌شود. در صورتیکه بیماری گریوز درمان نشود می‌تواند زندگی فرد را به خطر اندازد.
– بیماری آدیسون: یکی از طبقه‌بندی‌های بیماری آدیسون نارسایی اولیه آدرنال نامیده می‌شود که بر اثر آن سیستم ایمنی به غدد آدرنال بدن حمله می‌کند. این غده‌ها در بالای کلیه‌ها قرار گرفته و بسیاری از هورمون‌های مورد نیاز برای فعالیت‌های طبیعی بدن را ترشح می‌کنند. علائم این بیماری شامل ضعف ماهیچه‌ها، احساس خستگی، تیره شدن رنگ پوست و کاهش ضربان قلب یا فشار خون می‌شود.
– بیماری گرانولوماتوز وگنر: این اختلال موجب التهاب رگ‌های خونی در بینی، سینوس‌ها، گلو، ریه‌ها و کلیه می‌شود اما بسیار نادر است. در واقع این بیماری جریان خون به برخی اعضای بدن را کند می‌سازد.
از جمله علائم این بیماری شامل بی‌حسی اندام‌ها، وجود خون در ادرار، زخم‌های پوستی، کبودی، تب، احساس خستگی، تنگی نفس و سرفه همراه با خلط خونی می‌شود.
٥ راهکار درمان بیماری های خودایمنی کودکان