حسین رضایی‌زاده درباره درمان بیماری “ام‌اس” با استفاده از داروهای گیاهی اظهار داشت: اگرچه ظاهراً بیماری “ام‌اس” یک بیماری نوظهور است و شاید تطبیق تمامی علائم بیماری “ام‌اس” در قالب یک بیماری مشخص و شناخته شده و دارای نام خاص در متون طب ایرانی یا سایر مکاتب طبی مکمل ممکن نباشد اما علائم این بیماری در طب سنتی ایران، دارای نامهایی خاص به‌عنوان یک بیماری است.
وی افزود: بر این اساس ممکن است بتوان با بررسی دقیق و ژرف منابع طب ایرانی و بازخوانی دیدگاه حکمای آن و تطبیق با فیزیوپاتولوژی امروزه این بیماری، فرضیاتی را برای بازشناسی بیماری یا کنترل این علائم بیماری به دنیای پژوهش عرضه کرد.
رضایی‌زاده تصریح کرد: درمانهای حفاظتی و نگهدارنده برای کنترل و کاهش عوارض جانبی داروها و روشهای درمانی مورد استفاده، به کار گرفته می‌شوند و به نظر می‌رسد امروزه توجه بیشتری به کنترل و درمان عوارض بیماری می‌شود.
این متخصص طب سنتی خاطرنشان کرد: حدود دوسوم از بیماران مبتلا به “ام‌اس” حداقل یک روش طب مکمل را استفاده می‌کنند؛ هرچه زمان ابتلا طولانی‌تر و رضایت از درمانهای رایج کمتر باشد, احتمال استفاده از روشهای سنتی یا مکمل بیشتر می‌شود.
رضایی‌زاده یادآور شد: شایع‌ترین روشهای مداخله مکمل، استفاده از انواع گیاهان دارویی است و بعد از آن مداخلات دستی مانند انواع ماساژ و طب سوزنی است.
وی اضافه کرد: زنان و سفیدپوستان بیشتر از مردان و سایر رنگین‌پوستانِ مبتلا از روشهای مکمل استفاده می‌کنند, بین فرآورده‌های طبیعی و خوراکی، گیاهان، ویتامینها، مکملهای غذایی و رژیمهای خاص، بیشترین کاربرد را دارند که البته مطالعات مختلف، به‌خلاف تصور عموم مردم و بیماران، نشان‌دهنده اثربخشی محدود آنها هستند.
این متخصص طب سنتی متذکر شد: به نظر می‌رسد در حال حاضر هیچ‌گونه شواهد علمی و مستند برای جایگزین کردن روشهای درمانی رایج با فرآورده‌های طبیعی و گیاهی وجود ندارد اما با ملاحظات و با نظر و نظارت پزشک متخصص مغز و اعصاب می‌توان از روشهای مکمل برای بهبود کیفیت زندگی بیماران و کاهش عوارض بیماری یا عوارض ناشی از درمان آن استفاده کرد.