هر وقت یکی از زوجین احساس بی‌میلی جنسی دارد، خواه ناخواه زوج دیگر هم درگیر این مشکل می‌شود. این مسئله بر زندگی زناشویی زوج تاثیر منفی خواهد گذاشت. قبل از هرچیز باید بدانیم که میل جنسی یک مرحله روان‌شناختی است که طی آن فرد تمایل به خیال‌پردازی و داشتن فعالیت جنسی دارد. بی‌میلی جنسی یا سرد مزاجی یعنی عدم‌تمایل و نداشتن میل و رغبت به جنس مخالف. اولین چیزی که باید در نظر گرفت این است که یک عامل خاص در بی‌میلی جنسی نقش ندارد، بلکه بی‌میلی یک مسئله چند بعدی است و باید از زوایای مختلف به آن نگاه کرد و از جنبه‌های مختلف فردی، بین‌فردی، روان‌شناختی، پزشکی، محیطی و… آن را بررسی کرد؛ بنابراین این‌که برخی از مردان یا زنان تمایلی به داشتن روابط زناشویی با همسرشان ندارند، مسئله‌ای است که ممکن است عوامل متعددی در آن نقش داشته باشند. نکته دوم که نباید فراموش کنیم، دانستن این موضوع است که این اتفاق در چه شرایطی رخ داده است؟ آیا از همان سال‌های اولیه زندگی مشترک بی‌میلی وجود داشته است یا تحت شرایط زمانی و مکانی خاصی این مساله شکل می‌گیرد؟ آیا ممکن است بی‌میلی تحت‌تاثیر مسایل دیگر، جروبحث و دعوا با همسر، استرس‌های روزانه، مشکلات اقتصادی و کاری و… باشد؟ و سوال‌های متعدد دیگری که لازم است پاسخ آنها به دقت بررسی شود.
در ادامه به بررسی برخی از عواملی که ممکن است در بی‌میلی جنسی نقش داشته باشد می‌پردازیم:
دیدگاه فرد نسبت به رابطه جنسی
این‌که فرد چه دیدگاه و نگرشی نسبت به برقراری رابطه زناشویی دارد، بی‌شک در عملکرد و میل جنسی او تاثیر خواهد داشت؛ برای نمونه این‌که مردان تصور کنند در هر شرایطی باید آمادگی برقراری رابطه زناشویی را داشته باشند یا با تماشای فیلم‌های جنسی تصورکنند آنها نیز باید دارای چنین توانایی‌هایی اغراق‌آمیز و غیرطبیعی باشند باعث می‌شود به مرور زمان نسبت به توانمندی خود شک کنند و عزت‌نفس جنسی‌شان کاهش یابد و دیگر میلی به داشتن رابطه نداشته باشند. از طرفی زنان هم اگر نسبت به برقراری رابطه زناشویی نگرش غلطی داشته باشند، بر میزان میل و رغبت آنها تاثیر خواهد داشت؛ برای مثال برخی از زنان فکر می‌کنند که زن باید حتی در مسایل زناشویی حجب و حیا را رعایت کند، هیچ وقت اشتیاق یا علاقه به داشتن رابطه با همسر را نشان ندهد و پیش‌قدم نباشد و برای زنِ خوب‌بودن باید نقشی منفعل در رابطه داشته باشد. برخی از خانم‌ها حتی ممکن است عمل زناشویی را امری کثیف و حیوانی قلمداد کنند. مسلماً این نوع نگرش می‌تواند باعث کم‌شدن میل و اشتیاق در هر دو طرف شود.
برخی بیماری‌های جسمی و روانی و مصرف برخی دارو‌ها
ابتلا به بعضی بیماری‌های جسمی و مصرف برخی دارو‌ها باعث کاهش میل جنسی در فرد می‌شود؛ مثلا مصرف داروهای ضد افسردگی و ضد اضطراب و ریزش مو باعث کاهش میل جنسی می‌شود. برخی مشکلات هورمونی مانند اختلال‌های تیروئیدی و تومورهای غده هیپوفیز هم ممکن است باعث کم‌شدن میل جنسی شود. علاوه بر این‌ها مشکلات دیگری مانند خشکی واژن در خانم‌ها، سبب دردناک‌بودن رابطه زناشویی و به دنبال آن بی‌میلی جنسی در آنها خواهد شد. در آقایان هم مشکلاتی مانند نعوظ و انزال زودرس و… ممکن است در کاهش میل جنسی تاثیر گذار باشد.
برقراری رابطه جنسی در شرایط روانی نامناسب و الگوهای تکراری
پایان یک روز کاری پرتنش و هنگامی که هر دو نفر از فرط خستگی به زور بیدار مانده‌اند، آیا زمان مناسبی برای هم‌بسترشدن است؟ متاسفانه اکثر زوج‌ها با وجود خستگی جسمی و روانی حتی زمانی که آمادگی لازم را ندارند، تنها برای این‌که انجام وظیفه کرده باشند یا ترس از این‌که مبادا همسرشان را ناراحت کنند، این کار را انجام می‌دهند. معمولاً با گذشت زمان و به‌دنیاآمدن فرزندان و افزایش نقش‌ها و مسئولیت‌های هر دو این اتفاق بیشتر تکرار می‌شود و زمینه‌ساز بی‌میلی همسران را فراهم می‌کند.
نداشتن مهارت ارتباط عاطفی و جنسی
شاید اکثر آقایان و خانم‌ها فکر کنند به اندازه کافی مهارت دارند و به خوبی می‌دانند همسرشان چه نیازهای جسمی و روانی دارد، در حالی که در واقع این چنین نیست. بگذارید بی‌تعارف بگوییم که خیلی از افراد نیازهای عاطفی و جنسی خود و همسرشان را به خوبی نمی‌شناسند و اصلا نمی‌دانند چگونه باید نیازهای هر دو نفر را در نظر گرفت. یکی از علت‌های بی‌میلی جنسی در خانم‌ها همین احساس نادیده‌گرفته‌شدن نیازهای عاطفی‌شان در حین رابطه جنسی است که به مرور سبب بی‌میلی جنسی در برقراری ارتباط با همسر می‌شود.
راهکارهای زیر می‌تواند به شما در حل این مشکل کمک کند:
حل تعارضات زناشویی
اگر هر دو یا یکی از زوجین در اوایل ارتباط مشکلی نداشته‌اند و به مرور دچار بی‌میلی جنسی شده‌اند، بی‌شک یکی از کارهای مفید و موثر حل‌کردن تعارضات زناشویی خواهد بود. گاهی همسران ناخواسته تعارضات و خشم‌های روزانه را با خود به بستر خواب می‌برند، این موضوع بر رضایت آنها از رابطه زناشویی تاثیر خواهد داشت و به مرور احساس بی‌میلی نسبت به همسر جایگزین شور و اشتیاق می‌شود. شناخت تعارض‌ها و حل کردن آنها کمک بزرگی به همسران خواهد کرد.
حل مشکلات جسمانی
همان طور که قبلا اشاره کردیم، مشکلات جسمی افراد در کاهش میلی جنسی آنها تاثیر خواهد داشت. بنابراین برای حل این مشکلات جسمی، حتماً باید اقدامات لازم صورت بگیرد و با پزشک متخصص صحبت شود. رفع‌شدن این مشکلات و درمان آنها کمک زیادی به افراد مبتلا به بی‌میلی جنسی خواهد کرد.
تلاش برای حفظ جذابیت ظاهری و روانی
همین که دو نفر همدیگر را دوست داشته باشند، به این معنا نیست که رابطه جنسی خوبی با هم خواهند داشت، چون علاوه بر دوست‌داشتن، وجود جذابیت جنسی هم مهم است. دوطرف باید برای هم جذابیت جنسی داشته باشند و علاوه بر این سعی کنند این جذابیت را حفظ کنند؛ بنابراین هر دو نفر باید به ظاهر و آراستگی خود توجه کنند. این مسئله بعد از گذشت چندین‌سال از زندگی مشترک و به‌دنیاآمدن فرزندان اهمیت بیشتری خواهد داشت؛ چون اکثر افراد بعد گذشت چندین‌سال با عادی‌شدن روابط و الگوهای جنسی روزمره و تکراری روبرو می‌شوند.
کمک‌گرفتن از افراد متخصص
مشکل بی‌میلی جنسی هم مانند بقیه مشکلات نیاز به برنامه‌ریزی درمانی و آموزشی دارد. بنابراین گول برخی تبلیغات اغراق‌آمیز دربارهٔ داروهای افزایش میل جنسی و… را نخورید و انتظار نداشته باشید این مشکل یک شبه حل شود، بلکه سعی کنید از چند بعد مختلف به موضوع نگاه کنید و از افراد متخصص کمک بگیرید؛ چون درمان بی‌میلی جنسی یا هر نوع مشکل جنسی دیگر، تا زمانی که مشکلاتی مانند تعارض‌های زناشویی، مشکلات روان‌شناختی، ارتباطی و پزشکی حل نشده‌اند، کاری بی‌فایده است. باید ابتدا عوامل ایجادکنندهٔ جانبی درمان شوند. زن و شوهری که مشکل جنسی‌شان به دلیل تعارض‌های زناشویی یا یکنواخت‌شدن و غرق‌شدن در زندگی روزمره یا آگاه‌نبودن از مهارت‌های عاطفی و جنسی است، با کمک یک زوج‌درمانگر می‌توانند شور و اشتیاق را به رابطه خود برگردانند.