چطور با کودک در مورد مرگ صحبت کنیم؟(2)

samiira
والدین دارای کودکان مبتلا به عارضه‌های مرگبار هرروز در معرض اتخاذ تصمیم‌های سخت هستند. یکی از این تصمیمات این است که آیا باید در مورد احتمال مرگ با کودک بیمار یا خواهر و برادر کودک صحبت کنند یا خیر.

کودک من چه چیزی را می‌تواند درک کند؟

با گذشت هرسال از زندگی کودک توانایی او در فهم حقیقت و تداوم مرگ بیشتر می‌شود. خواهر یا برادر نوزاد و نوپای یک کودک بیمار یا در حال مرگ به دلیل موارد زیر می‌تواند احساس فقدان کند:

غیبت والدین یا خواهر و برادر به دلیل درمان یا مرگ خواهر یا برادر
وقفه در فعالیت‌های معمول روزانه به دلیل درمان یا مرگ یک خواهر یا برادر
غم و غصه و استرس والدین آن‌ها یا دیگر اعضای خانواده
توصیه‌های زیر می‌توانند به مدیریت احساسات خواهر و برادر نوزاد یا نوپای یک کودک بیمار یا در حال مرگ کمک کنند:
هرروز زمانی را به بغل کردن، نوازش کردن و تکان دادن کودک نوزاد خود اختصاص دهید.
تا آنجایی که امکان دارد نوزاد را در برنامه‌های روزانه خود قرار دهید.
برای زمان‌هایی که در خانه حضور ندارید صدای ضبط‌شده خود را که روایت کننده داستان یا گفت‌وگویی است برای نوزاد خود پخش‌کنید.
کودکان 3 تا 5 ساله واکنش‌هایی دارند که از طریق شیوه نگاه کردن آن‌ها به جهان شکل می‌گیرند:
این کودکان تفکر جادویی دارند و تفاوت میان وهم و واقعیت را درک نمی‌کنند. آن‌ها ممکن است این اعتقاد را داشته باشند که مرگ موقت و قابل‌برگشت است.
این کودکان خودمدار (egocentric) هستند و ممکن است این اعتقاد را داشته باشند که مرگ خواهر یا برادر یک تنبیه برای چیزی است که انجام داده‌اند.
توصیه‌های زیر را می‌توان در کمک به کنترل احساس‌های خواهر یا برادر 3 تا 6 ساله یک کودک بیمار یا در حال مرگ بیان داشت:
از زبان مشخصی همچون «مردن» و نه تعبیرهایی همچون «خواب» استفاده کنید.
در این سن کودک می‌تواند این را درک کند که «بدن برادر تو دیگر کار نمی‌کند» یا «خواهر تو دیگر نفس نمی‌کشد.»
این حقیقت را برای خواهر یا برادر کودک بیمار روشن کنید که مرگ نتیجه چیزی نیست که فرد انجام می‌دهد.
کودکان 6 تا 9 ساله حس تکامل‌یافته‌تری از مردن دارند:
آن‌ها مرگ را با بالا رفتن سن مرتبط می‌دانند. ممکن است این را نفهمند که خودشان یا خواهر برادرشان می‌توانند بمیرند.
 آن‌ها در مورد نحوه کار کردن بدن بیشتر می‌دانند، بنابراین ممکن است در مور نحوه مردن یک شخص سوال‌های مشخصی داشته باشند. یک خواهر یا برادر ممکن است این فکر را بکند که کبودی روی بدن خودش نشان‌دهنده همان بیماری برادر یا خواهر بیمارش است.
آن‌ها ممکن است مرگ را با تصاویر ترسناک برنامه‌های کارتونی مانند روح‌ها مرتبط بدانند.
توصیه‌هایی را که می‌توان برای کمک به کودکان 6 تا 9 ساله در فهم احساس‌هایشان در مورد کودک بیمار یا در حال مرگ ارائه داد:
 از کمک‌های تصویری استفاده کنید که کودکان می‌توانند درک کنند. متخصصان زندگی کودک از خمیر برای توضیح رشد تومور استفاده می‌کنند یا سرطان خون را به‌عنوان غلیظ شدن خون توضیح می‌دهند.
به اندام‌های بدن همچون قلب و شش‌ها به‌طور خاص اشاره‌کنید.
تصریح کنید که مرگ مانند تصویرهای موجود در برنامه‌های کارتونی نیست.
این را برای برادر یا خواهر مشخص کنید که آنچه برای برادر یا کودک بیمار آن‌ها اتفاق افتاده است برای همه اتفاق نمی‌افتد.
کودکان 10 تا 12 ساله تداوم مرگ را درک می‌کنند:
آن‌ها می‌دانند که مرگ خط پایان است و برای هر شخصی از‌جمله خودشان اتفاق خواهد افتاد.
آن‌ها درک می‌کنند که مرگ خودشان یا مرگ خواهر یا برادرشان باعث غم دیگران خواهد شد.
واکنش آن‌ها به مرگ شباهت بیشتری به واکنش بزرگ‌سالان به مرگ دارد که همراه با خشم، غم و ترس است.
سوالات فزاینده مشخص‌تری در مورد بیماری و مرگ خواهند داشت.
می‌توانند به‌تنهایی اطلاعاتی را پیدا کنند.
توصیه‌هایی که به خواهر و برادر 10 تا 12 ساله یک کودک بیمار کمک می‌کنند:
فرصت‌هایی را برای بیرون ریختن سازنده احساسات خود، همچون گروه‌های خواهر و برادری و هنر درمانی و بازی‌درمانی پیدا کنید.
تا آنجا که امکان دارد اطلاعات واقعی خاص را فراهم آورید.
تا آنجا که امکان دارد فعالیت‌های روتین خواهر و برادر را منظم نگه‌دارید. کارشناس‌ها توصیه می‌کنند که کودکان زیر 122 سال نباید بعد از فوت برادر یا خواهر بیمار خود بیشتر از یک هفته از مدرسه دور بمانند، هرچند کارشناس‌ها قبول دارند که هر کودکی نیازهای منحصربه‌فردی دارد.
بعد از مرگ کودک بیمار، این اطمینان را حاصل کنید که برادر یا خواهر او هنوز نقشی در خانواده دارد، اما این اجازه را به آن‌ها ندهید که نقش والدین را بگیرند.
نوجوانان دیدی شخصی‌تر و درازمدت‌تر نسبت به مرگ دارند:
احتمالا خواهان این هستند که بیشتر با دوستان خود صحبت کنند تا با والدین خود.
به‌تنهایی مرگ را بیشتر درک می‌کنند، بنابراین در چنین سنی والدین اطلاعات کودک در مورد مرگ را تصدیق می‌کنند تا اینکه اطلاعاتی را به آن‌ها دهند.
آن‌ها زندگی خود را در بافت زندگی دیگران درک می‌کنند، بنابراین خواهان این هستند که میراثی از خود باقی بگذارند و برای مرگ خود برنامه‌ریزی کنند.
آن‌ها می‌توانند به‌تنهایی اطلاعاتی را پیدا کنند.
توصیه‌هایی را که می‌توان به برادر یا خواهر نوجوان یک کودک بیمار یا در حال مرگ ارائه داد:
 اجازه دهید که دوستان برادر یا خواهر نوجوان در مدیریت احساس‌های او دخیل باشند. گروه مراقب تسکینی دوستان برادر یا خواهر نوجوان را تشویق می‌کنند که آن‌ها را ملاقات کنند و خدمات حمایتی به آن‌ها ارائه دهند.
اگر نوجوان‌ها بیشتر از دوستان خود حمایت طلب می‌کنند، والدین نباید احساس ناراحتی کنند.
 غم و غصه یک نوجوان به غم و غصه بزرگ‌سال‌ها شبیه‌تر است. کودکانی که برادر یا خواهر خود را از دست می‌دهند ممکن است به زمان بیشتری در خارج از مدرسه و انجام فعالیت‌های منظم نیاز داشته باشند.
کودکان می‌توانند در بحث‌های مربوط به مرگ و مردن شرکت کنند، اما الزامی وجود ندارد که والدین به‌تنهایی در مورد این موضوع با کودک خود بحث کنند. کارشناسان مراقبت تسکین‌بخش می‌توانند در تصمیم‌گیری مربوط به نحوه، زمان و چگونگی شروع یک مکالمه صادقانه در مورد مرگ به والدین کمک کنند.

رفتار صحیح و علمی با کودک افسرده

منبع:سپیدآنلاین

آیا این مطلب برای شما مفید بود؟
مطالب پیشنهادی

نظر خود را وارد نمایید
لغو پاسخ