در این مطلب خیلی خلاصه و خودمانی علت‌های این پدیده را می‌گوییم، گمان می‌کنیم خودتان به نتایج خوبی برسید، می‌گویید نه؟! امتحانش ضرری ندارد.
هورمون‌ها بی‌فکری می‌کنند!
اولین علت که خیلی مشهور و معرف حضورتان است، این است که هورمون‌هایش بالا و پایین می‌رود، کاریش نمی‌توان کرد، همه اقتدار نوجوانی به همین به‌هم ریختگی و تغییرات هورمونی است، یعنی این که سرزنشش نکنید پدرجان! دست خودش نیست!
انرژی جان! تخلیه شو!
سرریز انرژی‌ها ریخته توی آن همه واژه و کلمه، ماشاءا… تمامی هم ندارد. بفرستیدش یک کلاس ورزشی یا ببریدش تفریحاتی مانند بالا رفتن از درخت و کوه و چندین فقره سربالایی دیگر، بلکه افاقه کند.
از خودتان خوشحالی در وَکنید!
سرتان را می‌برد؟ جای دوری نمی‌رود، بهتر از این است که خدای ناکرده بنشیند گوشه خانه کِز کند و شما با خودتان هزار جور فکر و خیال بکنید که چی شده این قدر توی خودش است؟! هرچه قدر پُر شور و انرژی باشد باور کنید خودتان خوشحال‌ترید، زود باشید خوشحالی از خودتان در وَکنید؛ حواستان باشد او به این همه حرف زدن نیاز دارد، جواب نیازش را بدهید، اگر گوش مفت خدمت تان هست.
نقشه ریخته توی سرش
از بس هیجان دارد و نقشه و فکر و ایده توی آن سر نسبتا کوچکش ریخته، چاره‌ای ندارد جز این که برایتان حرف بزند، بالاخره باید این ها را با یک نفر درمیان بگذارد چه بهتر که به خودتان بگوید، موافق نیستید؟
ورّاج‌ها یکدیگر را پیدا می کنند!
گوشی تلفن از دستش نمی‌افتد؟ با دوستانش خیلی وراجی می‌کند؟ طبیعی است. چه کسی بهتر از یک نفر مثل خودش است که پایه این همه حرف‌زدن باشد؟! سخت نگیرید. آن‌ها دارند پاره‌ای بلوف و مقادیری تعاریف از خود بروز می‌دهند و تأیید دریافت می‌کنند. آن ها را به حال خودشان بگذارید.
کارآگاهِ خودش شده
آن‌قدر دارد از جزئیات همه چیز حرف می‌زند که در واکاوی احساسات و شناخت گوشه و کنار شخصیتش، مهارتی یافته است، بی‌نظیر! بگذارید خودش را بیشتر بشناسد احتمالا می‌فهمد خیلی دارد پرحرفی می‌کند و کم‌کم درستش می‌کند. بی‌خیال!
* ولی اگر می‌خواهید کاری بکنید که کاری کرده باشید، می‌توانید: پرحرفی نکنید – این اولین قدم است؛ چون اگر خودتان این‌کاره هستید، اصلا جای بحث ندارد، از شماست که بر شماست!
بیندازیدش توی حوض نقاشی
هدایتش کنید به مسیرهای هنری، داستان‌نویسی و… این فضاها، بهترین‌جا برای پرگویی است و خیرش هم به همه می‌رسد.
چینی‌اش را نشکنید ولی با او حرف بزنید
با او حرف بزنید، با ملایمت و مراقب هم باشید چینی روحش زیادی نازک است و به تلنگری ترک می‌خورد و خرد و خمیر می‌شود، سعی کنید یادش بدهید وقتی احساس می‌کند نیاز دارد یک عالمه حرف بزند، چطور نیازش را مدیریت کند و چه‌وقت با چه‌کسانی حرف بزند و … فقط حواستان به چینی و ترک و بقیه قضایا باشد.