بیش‌فعالی (ADHD) یک اختلال رفتاری رشدی است. معمولاً کودک توانایی دقّت و تمرکز بر روی یک موضوع را نداشته، یادگیری در کودک کند و از فعّالیّت بدنی غیرمعمول و بسیار بالا برخوردار است.
دکترمنصور بهرامی افزود:این نسبت براساس آمار جهانی است و در کشور ما هم این نسبت وجود دارد. اقتضای سن و جنس از مهمترین عامل ابتلای بیشتر پسران به این اختلال رفتاری است.
وی با اشاره به اینکه بیش فعالی در کودکان کمتر از سه سال قابل تشخیص نیست، اظهار کرد: اینگونه اختلال رفتاری از جمله بیماری های شایع کودکان است و از سه سالگی قابل تشخیص است.
بهرامی، شیطنت فراوان، تعامل نداشتن با دیگران و بی پروایی را از جمله علائم این اختلال رفتاری اعلام کرد و گفت: کودکان مبتلا به بیش فعالی خطر را کمتر حس می کنند و به همین دلیل کمتر مواظب و مراقب خود هستند.
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی به نقش عوامل ژنتیکی و محیطی در ایجاد این بیماری اشاره کرد و گفت: این افراد از لحاظ ژنتیکی دچار مشکلات هستند و روان پزشکان می توانند کمک بسزایی به این کودکان کرده و آنها را آرام کنند.
وی با اشاره به اینکه بیش فعالی قابل درمان است، بیان کرد: در صورتی که مبتلایان به این بیماری به موقع شناسایی و به روان پزشک مراجعه کنند، قابل درمان هستند. اگر این اختلال در کودکان درمان نشود تا بزرگسالی هم در آنان باقی خواهد ماند.
بهرامی افزود: در گذشته از قرص ریتالین برای درمان این افراد استفاده می شد اما پیشرفت های دارویی علاوه بر ریتالین از داروهای دیگری مانند قرص ریسپریدون برای آرام کردن و درمان کودکان استفاده می شود.
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی گفت: کودکان با مصرف چند ماه این دارو، دقت شان بیشتر شده و از شیطنت های آنان کاسته می شود.
وی اظهار کرد که خانواده ها به اشتباه افراد بیش فعال را به عنوان فرد باهوش می شناسند که این تصور اشتباه است و این افراد مبتلا به بیماری هستند و با مراجعه به روان پزشکان مداوا می شوند.
پسران یا دختران کدام بیشتر بیش فعال می شود؟