دکتر مجتبی امیری، متخصص پوست با بیان اینکه منشأ خال از سلول های طبیعی پوست است، افزود: یعنی رشد خوش خیم یک سلول در محل طبیعی خودش، تولید هال در محل می کند. در پوست ما سلول چربی، سلول اپیدرمال و سلول ملانومیت را داریم. بر اساس این که کدام سلول دچار خوش خیم شود انواع خال را داریم. مثلا اگر سلول اپیدرمال دچار رشد خوش شود، خال اپیدرمال را داریم. اگر سلول چربی دچار رشد شود، خال سباسه داریم و به همین ترتیب هال ملانوسیتی داریم. شایع ترین نوع خال، از نوع ملانوسیتی است.
وی در خصوص عوامل تشکیل خال اظهارداشت: مرحله اول، خال ملانوسیتی است یعنی سلول ها تکثیر پیدا کرده ولی برجسته نشده، رنگدانه تولید می کند و سیاه رنگ می شود. دوم به مرور زمان خال بزرگ می شود یک قسمت آن در اپیدرم است و یک قسمتش می رود داخل سلول های زیرین و کم رنگ می شود. در مرحله سوم، خال گوشتی می شود یعنی برجستگی دارد و به آن خال اینترادرمال می گویند.
این متخصص پوست با بیان اینکه خال ایجاد خطر می کند؛ اما احتمال آن آنقدر کم است که ما می گوییم کسی که خال دارد، نباید نگران باشد، ادامه داد: اگر کسی خال زیاد دارد، پوست سفید دارد، زیاد جلوی آفتاب قرار می گیرد یا از سولاریوم استفاده می کند، اگر خالشان تغییر کرد باید توجه کند.
وی با تاکید بر اینکه برداشتن خال مشکلی ایجاد نمی کند، تصریح کرد: اما کسی که بعد از برداشتن خال متوجه بدخیمی شده، برای این است که خال از ابتدا بدخیم بود. ما هیچ خالی را از روی ترس جراحی نمی کنیم، مگر این که پزشک تشخیص بدهد که در موارد مشکوک، از خال نمونه برداری می کنیم. متخصص پوست با معاینه متوجه خطرناک بودن یا نبودن خال می شود.
امیری در پاسخ به این سوال که آیا همه خال ها برای بیوپسی (نمونه برداری) باید برداشته شوند؟، گفت: خیر، ضرورتی ندارد. البته از نظر علمی درست است اما چون نمونه برداری هزینه بر است، بنابراین بر اساس نظر پزشک این کار انجام می شود. برای افرادی که وسواس دارند یا موارد مشکوک بیوپسی انجام می شود.
وی در ادامه در خصوص خال های آبی رنگ افزود: نوعی خال آبی داریم که به اندازه عدس یا گاها بزرگتر است. پایه این خال ها سیاه است اما وقتی خال عمیق تر می شود رنگ آبی به خود می گیرد. این خال ها اگر در دست باشد برمی داریم، اما اگر در پا باشد برداشتن ضرورتی ندارد.
این متخصص پوست و مو در پایان با بیان اینکه کلوئید به معنی گوشت اضافه است، اظهارداشت: برخی افراد بعد از عمل جراحی، محل عمل گوشت اضافه می آورد. یا در برخی افراد محل سوراخ کردن گوش، کلوئید ایجاد می شود. محل برجسته می شود. کلوئید ارتباطی با خال ندارد، درمان آن سخت انجام می شود اما امکان پذیر است.