علیرضا پیمان با بیان اینکه قوز قرنیه در منطقه ایران شایع است، اظهار کرد: این بیماری در سنین حدود 10 سالگی به تدریج شروع و در نوجوانی پیشرفت می‌کند و در سنین بزرگ‌سالی شدت بیشتری می‌یابد.
وی با اشاره به اینکه قوز قرنیه منجر به ضعیف بینایی و ایجاد آستیگمات نامنظم چشم می‌شود، افزود: آستیگمات نامنظمی که قوز قرنیه ایجاد می‌کند در ابتدا با عینک قابل اصلاح است اما در صورت تشدید بیماری، با عینک قابل اصلاح نیست باید از لنز تماسی سخت استفاده شود؛ در غیر این صورت از جراحی و در نهایت ممکن است که نیاز به پیوند قرنیه باشد.
این فلوشیب قرنیه با اشاره به اینکه علت اصلی ابتلا به قوز قرنیه مشخص نیست اما جنبه ژنتیکی دارد، اضافه کرد: احتمال ابتلای افرادی که حساسیت فصلی شدید چشمی دارند و یا در تابستان خارش چشم شدید پیدا می‌کنند، به قوز قرنیه بیشتر است.
پیمان گفت: فراوانی ابتلا به این بیماری در هر دو جنس یکسان است و تفاوت چندانی ندارد. قوز قرنیه انواع مختلفی دارد و برخی تا پایان عمر متوجه این بیماری نمی‌شوند و مشکلی به لحاظ بینایی ندارند. اگر فردی 45 ساله است و به قوز قرنیه از نوع خفیف مبتلا باشد چندان نگران کننده نیست، اما بروز قوز قرنیه در یک نوجوان 13 ساله نگران کنند است زیرا این بیماری پیشرفت می‌کند.
وی با اشاره به اینکه اگر قوز قرنیه در حالت پیشرفت باشد ولی فرد نیازی به پیوند قرنیه نداشته باشد از کراس لینک (ایجاد پیوندهای متقاطع) برای درمان قوز قرنیه استفاده می‌شود، تصریح کرد: این روش از پیشرفت بیماری جلوگیری می‌کند. البته در این روش دو الی سه ماه دید کاهش پیدا می کند و روند پیشرفت بیماری متوقف می‌شود. قوز قرنیه در هر مرحله‌ای قابل درمان است اما در مراحل پیشرفته‌تر درمان آن سخت‌تر است.