در این پژوهش، 476 داوطلب مبتلا به دیابت در شیکاگو و تایلند مورد بررسی قرار گرفتند. هر داوطلب یک پرسشنامه دریافت کرد که درباره موضوعاتی از قبیل خلق‌و‌خو، کیفیت خواب، زمان خوابیدن و بیدار شدن از خواب تنظیم شده بود.
پژوهشگران با توجه به پاسخ‌های دریافتی از سوی داوطلبان دریافتند احتمال تجربه علائم افسردگی در افرادی که شب‌ها دیر‌وقت می‌خوابیدند، فارغ از این که کجای جهان زندگی می‌کردند به نسبت افرادی که زودتر می‌خوابیدند بیشتر بوده است.
با وجود کشف ارتباط میان دیر خوابیدن و افسردگی در دیابتی‌ها، پژوهشگران هنوز موفق به اثبات رابطه علت و معلولی این موضوع نشده‌اند. چنانچه صحت این ارتباط در مطالعات تکمیلی اثبات شود، تشخیص افسردگی در مبتلایان به دیابت امکانپذیرتر خواهد شد.
کنترل دیابت در بیمارانی که دچار افسردگی می‌شوند، دشوارتر است و به‌همین دلیل احتمال بروز عوارض ناشی از دیابت نظیر آسیب‌‌های سیستم عصبی، کبد، چشم و حتی پاها در این دسته از بیماران بیشتر است.
نتایج پژوهش فوق در نشست سالانه انجمن متخصصان غدد درون‌ریز در اورلاندو ارائه شد.