چنین اتفاقی ممکن است و به آن حاملگی مضاعف (superfoetation) میگویند هر چند در انسان بسیار نادر است. در طول صد سال تنها شش بار چنین اتفاقی افتاده است.
تغییرات هورمونی و فیزیولوژیک پس از لقاح، حاملگی دوباره را غیرممکن میکند اما در موارد استثنایی، حاملگی مضاعف، دو تا چهار هفته بعد از لقاح اول، ممکن است.
پروفسور سایمون فیشل متخصص باروری میگوید: “نباید چنین اتفاقی بیفتد اما میافتد… اولین مورد در ۱۸۶۵ گزارش شد و در دهههای بعد هر از چند گاهی خبری عجیب در این باره میشنویم.”
پروفسور فیشل که اولین کودک با لقاح مصنوعی (IVF) را در ۱۹۷۸ به دنیا آورد میگوید وقتی زنی باردار میشود دیگر نباید باردار شود: “تکامل طوری طراحی شده – به خصوص برای زنان- که دیگر نباید تخمک آزاد کنند.”
“حتی اگر هم آزاد کند، تخمک نباید بارور شود چون اسپرم نباید قادر باشد که به آن برسد. حتی اگر هم اسپرم به تخمک برسد پوشش داخلی رحم نباید بتواند جنین دیگری را بپذیرد چون در لقاح قبلی تغییراتی در آن رخ داده است.”
حاملگی مضاعف اتفاقی بسیار نادر است و همیشه پایان خوشی ندارد. مواردی بوده که جنین حاصل از حاملگی دوم در رحم مرده چرا که رشدش بالاجبار متوقف شده و باید زودتر به دنیا میآمده است.
پروفسور فیشل میگوید: “موضوع مهم کیفیت جفت است چرا که جفت مهمترین منبع تغذیه و رشد و تکامل جنین در حال رشد است.”
“اگر جفت به طور عادی رشد و تکامل پیدا کند مشکلی نیست اما اگر جفت دو بارداری با هم یکی شوند مسئلهساز میشود.”
حاملگی مضاعف در برخی پستانداران بیشتر از انسان دیده می شود، مثل جوندگان، خرگوش، اسب و گوسفند.
با اینکه حاملگی مضاعف در انسان نادر است اما اتفاق میافتد و گاهی به شکلی بسیار عجیب هم اتفاق میافتد. پروفشور فیشل میگوید: “یک مورد از حاملگی مضاعف چند سال پیش در رم گزارش شد که فاصله بین دو حاملگی تقریبا سه تا چهار ماه بود.”