از سال 2000 میلادی تا پایان 2016، 12 بیمار در سراسر دنیا پیوند رحم دریافت کرده‌اند و 7 بارداری و 5 تولد زنده متعاقب آنها گزارش شده است. پیوند رحم در میان پیوند منحصر به فرد است. برداشتن رحم اهدایی پس از یک یا دو تولد زنده موفق، موجب عدم نیاز به سرکوب مادام‌العمر سیستم ایمنی و مصرف داروهای پرعارضه‌ای نظیر تاکرولیموس، مایکوفنولات موفتیل، آزاتیوپرین و پردنیزون می‌شود. اهداف اصلی دارودرمانی در پیوند رحم، پیشگیری از ترومبوز در عروق خونی عضو پیوند شده و ممانعت از عفونت طی دوره سرکوب سیستم ایمنی است.
از زمان شروع پیوندهای رحم، دو مورد از آنها به دلیل عوارض عفونت برداشته شده‌اند. در هر دو مورد، هیسترکتومی اورژانس انجام شد. اولین مورد در مطالعه سوئدی بود و عفونت پایدار رحمی ایجاد شده به آنتی‌بیوتیک‌های وریدی و درناژ جراحی مقاوم بود. بیمار مجدد در روز 33 با درد شکمی، تب و ترشحات واژینال و کشت مثبت انتروکوک بستری شد. علایم حاد پس از 4 روز مصرف آنتی‌بیوتیک داخل وریدی برطرف شدند. در روز 98 پس از جراحی، علایم حاد مجددا برگشتند و در سی‌تی‌اسکن بیمار، آبسه داخل رحمی غیرقابل درناژ با جراحی تشخیص داده شد. با بروز علایم سپتی سمی، هیسترکتومی اورژانس انجام شد. در برخی پروتکل‌ها، پروفیلاکسی ضدویروسی نیز طی روند پیوند توصیه شده است. در پروتکل سوئدی، برای اهدا‌کننده و دریافت‌کننده پیوند، 450 میلی‌گرم والگانسیکلوویر برای طول مدت متفاوت بر اساس یافتن سایتومگالوویروس در هر بیمار تجویز شد. در روز پیوند، پیپراسیلین-تازوباکتام تجویز شد و با الگوی مصرف 3 بار در روز برای 1 روز در اهدا‌کننده و 3 بار در روز برای 3 روز در دریافت‌کننده پیوند ادامه یافت.
بیمار شرکت‌کننده در مطالعه عربستان صعودی، پروگیلوتون(Progyluton) برای مدت 3 ماه پس از پیوند رحم را برای تحریک نوسازی اندومتر آتروفیک دریافت کرد . پروگیلوتن که برای هورمون درمانی علایم قبل از یائسگی تجویز می‌شود، جعبه حاوی 11 قرص استرادیول والرات 2 میلی‌گرم و 10 قرص استرادیول والرات به همراه نورجسترل 5/0 میلی‌گرم است که به ترتیب خورده می‌شوند. سپس 7 روز بیمار بدون قرص است. مشابه سایر ترکیبات حاوی استروژن، پروگیلوتون موجب افزایش خطر ترومبوز در زنان یائسه می‌شود. در روز 99، این بیمار دچار علایم حاد شامل ترشحات شدید واژینال شد. اسکن داپلر قطع جریان خون رحمی را نشان داد و هیسترکتومی اورژانس انجام شد. بیوپسی بعدی، ترومبوز رحم را نشان داد. تشکیل لخته در مطالعه سوئدی نیز مشکل‌ساز بود. 3 روز پس از جراحی، یک بیمار دچار قطع سیگنال‌های داپلر شریان رحمی شد. متعاقب آن، لاپاراتومی عدم وجود پالس در شریان‌های رحمی را نشان داد. در این مطالعه، همه دریافت‌کنندگان پیوند رحم، 5هزار واحد دالتپارین روز 1 تا 42 پس از جراحی و 75 میلی‌گرم آسپیرین روزانه از زمان دریافت پیوند تا برداشتن آن مصرف کردند.
منبع: سپیدآنلاین