هپاتیت ویروسی عبارت است از التهاب کبد در اثر یک ویروس. هپاتیت ویروسی
انواع مختلفی دارد. شایع‌ترین انواع آن هپاتیت A و B هستند. مراحل اولیه:علایم شبیه
آنفلوانزا، مثل تب، خستگی، تهوع، استفراغ، اسهال بی‌اشتهایی
چندین روز بعد:زردی چشم‌ها و پوست در اثر تجمع بیلی‌روبین در خون،تیره
شدن رنگ ادرار در اثر وارد شدن بیلی‌روبین اضافی به ادرار،اجابت مزاج روشن،
به رنگ خاک رس، یا سفید
هپاتیت A
و E :ویروس معمولاً از راه آب
یا غذا وارد بدن می‌شود، خصوصاً صدف خام که توسط فاضلاب آلوده شده باشد.
هپاتیت B : معمولاً از راه آمیزشی، تزریق خون، و تزریق یا سرنگ آلوده
انتقال می‌یابد. مادری که هپاتیت B
دارد ممکن است عفونت را به نوازش انتقال دهد. بعضی از موارد
هم بدون دلیل مشخص و راه شناخته شده‌ای برای انتقال عفونت رخ داده‌اند
مسافرت به مناطقی که بهداشت نامناسبی دارند.بی‌بندوباری-تزریق موادمخدر
داخل رگ-مصرف الکل-تزریق خون-کارکنان پزشکی و سایر حرفه‌های خطرزا-مهد کودک‌ها
یا مراکز نگهداری-دیالیز-تغذیه نامناسب و وجود بیماری که باعث کاهش مقاومت
بدن شده باشد
بررسی‌های تشخیصی عبارتند از آزمایش خون برای شناسایی عفونت، بررسی‌های
مربوط به کار کبد، و نمونه‌برداری از کبد در موارد شدید یا مزمن
داروها:برای
درمان هپاتیت تعداد کمی داروی اختصاصی وجود دارد.امکان دارد داروی ضد التهاب
کورتیزونی در موارد شدید تجویز شود تا التهاب کبد کاهش یابد و علایم بهتر شوند.برای
هپاتیت B و C مزمن ممکن است
آلفا ـ اینترفرون مورد استفاده قرار گیرد