براساس نیوساینتیست، مغز استخوان بافتی اسفنجی در مرکز استخوان است که یکی از وظایف آن تولید سلول‌های قرمز خونی از سلول های ینیادی است. پیوند مغز استخوان درمانی است که گاه برای مداوای بیماری‌های خود ایمنی یا انواع خاصی از کم‌خونی به کار گرفته می‌شود، بیماری‌هایی که به واسطه آنها بدن توانایی تولید میزان مورد نیاز سلول‌های خونی یا عامل انعقاد خون را از دست می‌دهد.
چنین جراحی‌های پیوندی شامل جایگزین کردن بافت مغز استخوان آسیب‌دیده با مغزاستخوان سالم از یک اهدا کننده‌است، اما پیش از آن باید سلول‌های بنیادین گیرنده از بین بروند تا جا برای سلول‌های اهدا کننده وجود داشته‌باشد. این عمل با کمک داروها و پرتودرمانی انجام می‌گیرد که از عوارض جانبی جدی مانند تهوع شدید و از دست رفتن باروری برخوردار است.
محققان دانشگاه کالیفرنیا سن‌دیه‌گو برای میانبر زدن این مرحله دشوار درمانی، بافت پیوند‌زدنی را ایجاد کردند که شبیه به مغز استخوان است. این بافت محلی برای کشت و رشد سلول‌های بنیادین اهدا کننده است و می‌تواند نیاز به استفاده از دارو و پرتودرمانی پیش از عمل پیوند را از بین ببرد.
این بافت قابل پیوند از دو بخش برخوردار است، ساختاری خارجی و استخوان مانند و بخش داخلی و مغز استخوان‌مانند که هردو از قالبی هیدروژلی ساخته شده‌اند. درون لایه خارجی‌تر فسفات کلسیم به سلول‌های بنیادین اهدا کننده کمک می‌کند تا به سلول‌هایی تبدیل شوند که استخوان را می‌سازند. بخش درونی نیز بستری را برای رشد سلول‌های بنیادین مغز استخوان فراهم می‌کند.
زمانی که این تکه زیر پوست موش‌ها قرار گرفت، به ساختاری استخوان مانند تبدیل شد و مغزاستخوانی فعال را ایجاد کرد. سلول‌های خونی اهدا کننده درون این ساختار توانستند به جریان افتاده و با سلول‌های خونی میزبان ترکیب شوند. پس از 6 ماه سلول‌های خونی اهدا کننده و گیرنده در بدن در جریان بودند.
از آنجایی که این ساختار به جای جایگزین کردن کامل خون میزبان، به خون قدیمی سلول‌های جدید می‌افزاید، نمی‌توان از آن برای درمان سرطان خون استفاده کرد. درمان این بیماری همچنان به جایگزینی کامل مغز استخوان سالم نیازمند است.
ساخت مغزاستخوان مصنوعی توسط دانشمندان روسیه