احساس خستگی که بعد از استراحت کامل باز هم از بین نمی رود، ممکن است ۱۰ دلیل عمده پزشکی داشته باشد:
بیماری سلیاک: این بیماری یک اختلال گوارشی است که منجر به مشکلاتی از قبیل ورم کردن بدن، اسهال، خستگی مزمن، نفس نفس زدن، افسردگی و اضافه وزن می شود. تنها درمان این بیماری یک رژیم غذایی مادام العمر بدون گلوتن است.
کم خونی: یکی از شایع ترین دلایل پزشکی برای احساس مدام خستگی، کم خونی فقر آهن است. شیرخواران، کودکان زیر شش سال، زنان باردار، بیشتر مبتلا به این کم خونی می شوند. خستگی ناشی از کمبود آهن بیش از یک ماه طول می کشد، فرد بیشتر اوقات احساس سرما می کند، صورتش رنگ پریده تر از حالت عادی است، و اغلب قدرت تمرکز ندارد. مواد غذایی حاوی آهن این علائم را کاهش می دهد اما تنها نمی توانید به کمک مواد غذایی این عارضه را بر طرف کنید و لازم است به مدت سه ماه از قرص های آهن دار استفاده نمایید تا ذخایر آهن شما تکمیل شود.
سندرم خستگی مزمن: این سندرم با نشانه های دیگری مانند گلودرد، درد عضلانی یا درد مفاصل، سردرد و … خود را نشان می دهد. کمبود منیزیم و زینک، کبد چرب، کم خونی، جمع شدن سموم در بدن، خواب ناکافی، غذای ناکافی، قطع تنفس در خواب، افسردگی از علل ابتلا به این سندرم هستند. شاد بودن، خوردن صبحانه کامل، استفاده از نور خورشید، فعالیت بدنی و ارتباطات اجتماعی علائم این سندرم را کاهش می دهد.
آپنه انسدادی خواب: قطع تنفس در خواب و کاهش سطح اکسیژن در خون منجر به بیدار شدن گه گاه در شب هنگام و احساس خستگی در روز بعد می شود. برطرف کردن اضافه وزن و چاقی، عدم نوشیدن الکل و پرهیز از استعمال دخانیات علائم این اختلال را کاهش می دهد.
اختلال تیروئید: کاهش فعالیت این غده منجر به احساس خستگی و کسالت می شود. درمان استاندارد برای کم کاری تیروئید شامل استفاده روزانه از هورمون های تیروئیدی لووتیروکسین است. این داروهای خوراکی سطوح مکفی هورمونی را بازسازی می نماید و بدن شما را به وضعیت طبیعی بر می گرداند. ۱ تا ۲ هفته پس از شروع درمان، متوجه خواهید شد که احساس خستگی کمتری می کنید.
دیابت: قند خون بالا عارضه خستگی را به دنبال دارد. ورزش، رژیم غذایی متعادل، اجتناب از مصرف کافئین، مصرف ویتامین های گروه ب، نوشیدن آب کافی و درمان آپنه خواب احساس خستگی را در دیابتی ها کاهش می دهد.
تب غده ای: نوعی عفونت ویروسی است که باعث خستگی، تب طولانی، گلو درد و تورم غده ها می شود. این بیماری در نوجوانان و جوانان بیشتر شایع است. نشانه ها ظرف مدت چهار تا شش هفته از بین می روند، اما خستگی ناشی از این بیماری تا ماهها ادامه دارد.
افسردگی: علاوه بر احساس غمگینی، افسردگی باعث خستگی بیمار نیز می شود و آن هم به خاطر کم خوابی و بیدار شدن در صبح زود. کامل صبحانه خوردن، ورزش کردن حتی به میزان کم، زود رفتن به رختخواب، از میزان این خستگی می کاهد. ورزش هایی که روی اصول و قاعده اند، نظیر دویدن، شنا کردن، قدم زدن و دوچرخه سواری مفیدند.
پای بی قرار: این سندرم زمانی اتفاق می افتد که فرد مبتلا در ناحیه پا احساس ناراحتی می کند، که باعث بیدار شدن فرد در نیمه شب می شود. در این بیماری درد شدید در پاها، حرکات پریدن پا و حرکت دادن مداوم آنها اتفاق می افتد. هر کدام از این نشانه ها را داشته باشید، خوابتان کامل نخواهد شد و صبح روز بعد احساس خستگی شدید خواهید داشت. حمام و ماساژ، کمپرس آب گرم یا سرد، استفاده از تکنیک های آرام کننده مثل یوگا، برنامه ریزی مناسب برای خواب، ورزش و تمرینات بدنی، اجتناب از مصرف کافئین، الکل و سیگار می تواند خستگی را کاهش دهد.
اضطراب: احساس اضطراب بعضی اوقات ب طبیعی است. اما برخی از مردم دائما اضطراب دارند به صورتی که کار روزانه شان مختل می گردد. به این بیماری اختلال اضطراب عمومی می گویند. به جز حس خستگی، این افراد احساس شکنندگی و نگرانی بیش از اندازه دارند.